Είμαι 25. Ψήφισα πρώτη φορά το 2009. Από τότε έχω χάσει το μέτρημα. Νομίζω ότι η γιαγιά μου που κοντεύει τα 90 έχει ψηφίσει λιγότερες φορές από εμένα. Δε στρατολογήθηκα ποτέ, έχω ψηφίσει 4 διαφορετικά κόμματα και αν συνυπολογίσουμε και τις δημοτικές εκλογές πρέπει να έχω τιμήσει γύρω στα 8-9 κόμματα. Γενικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι είμαι ο μέσος αναποφάσιστος ψηφοφόρος με τη μόνη διαφορά ότι εγώ ξέρω πού κινούμαι ιδεολογικά. Άσχετα που δεν υπάρχει κόμμα να εκφράσει έστω κατά προσέγγιση την ιδεολογία που έχω στο κεφάλι μου.
Ο Άλεξ μας βγήκε πατάτα λοιπόν και πάμε άλλη μία εκλογές με απ’όλα. Καλή φάση. Θα πάμε άλλο ένα σαββατοκύριακο στο χωριό που δε θα μας λείψει για πολύ φέτος. Άντε και πάμε. Η γιαγιά θα ρωτήσει (πάντα το κάνει η γλυκούλα) τι πρέπει να ψηφίσουμε. Κι ενώ κάθε φορά ήξερα τι θα της επιβάλλω προτείνω, φέτος τι θα της πω; Με λίγα λόγια, όλες μου οι σκέψεις σχετικά με τις επερχόμενες εκλογές, συνοψίζονται στην εξής φράση: “και τώρα τι ψηφίζουμε δικέ μου”;
Για να δούμε τις επιλογές:
ΣΥΡΙΖΑ: Απλά δεν. Είναι αυτό που λένε “μεγάλο το σκάφος, μικρή η μηχανή”. Κι αν το σκάφος δεν είναι τόσο μεγάλο, η μηχανή είναι… μινιατούρα!
ΝΔ: Έστω κι αν υπήρχε μία περίπτωση, με Μεϊμαράκη εξαφανίστηκε κι αυτή.
ΠΑΣΟΚ: Αιωνίιιιιιιια του η μνήμηηηηηηηηη.
ΠΟΤΑΜΙ: Όταν μάθουν Ελληνικά μπορεί. “ΣυΜφωνία” ρε Σταύρο, όχι “συφωνία”. Πέντε μαθήματα ορθοφωνίας είναι, θα στα πληρώσω εγώ!
ΚΚΕ: Ο Στάλιν είναι εκτός μόδας τα τελευταία 50 χρόνια.
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ: Ο Χίτλερ από την άλλη είναι στη μόδα αλλά με τις δολοφονίες έχω ένα θεματάκι.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ: Είμαι άθεος. Ναι αλλά και αυτοί έχουν τον Νικολόπουλο. Ισοπαλία.
ΚΙΔΗΣΟ: Αυτό το έργο είναι μακέτο. Αμφιβάλλω κι αν θα κατεβούν αυτοί.
ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ: Ακόμη προσπαθώ να καταλάβω για ποιο λόγο σταμάτησε να θεωρείται γραφικός αυτός που κάνει το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης να ντρέπεται. Αυτό θα είναι το νέο φρούτο στη βουλή.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ: Ο Μεϊμαράκης των νεοφιλελευθέρων θα πάρει το ποσοστό που του αξίζει. 0,κάτι.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Έχει και η επανάσταση τα όριά της.
Ε.Α.Μ.: Όχι δεν είναι τρολ. Ούτε γυρίσαμε στον εμφύλιο (αν και κάνουμε φιλότιμες προσπάθειες). Είναι το όνομα του Λαφαζάνειου κόμματος όπως αυτό έχει διαρρεύσει τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές. Κι εγώ άνθρωπο που έλεγε “δεν ψηφίζω αλλά στηρίζω” ούτε για χειραψία δεν τον(ε) θέλω.
Που καταλήγουμε; Ευκολάκι…
