Ο αθλητισμός και πιο συγκεκριμένα το ποδόσφαιρο, έχει μια τεράστια δύναμη που την γνωρίζουν άπαντες. Βλέπεις, για εκατομμύρια φιλάθλους κι οπαδούς στον πλανήτη είναι το δεύτερο πιο σημαντικό “πράγμα” στη ζωή τους. Άλλωστε, αν μετρήσεις τα δωμάτια, που είναι γεμάτα με αφίσες ποδοσφαιριστών, θα χρειαστείς μπόλικες ζωές, για να μην αφήσεις κάποιο απέξω.

Σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις στο Provocateur, ο Σάββας Κώφιδης, είχε συνοψίσει το κοινωνικό μήνυμα των σπορ, σε 2 φράσεις του. “Αν ο Μέσι κι ο Ρονάλντο, δεν διαφήμιζαν πατατάκια, αλλά μιλούσαν για να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί στη Συρία, σκεφτείτε τον αντίκτυπο” στον κόσμο γύρω μας”.

Ο Μάρκους Ράσφορντ λοιπόν, είναι ένας από αυτούς τους ποδοσφαιριστές, που δεν μένει μονάχα στο να κλωτσάει ένα τόπι. Η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική ελπίδα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και διεθνής με την Εθνικής Αγγλίας έστειλε μια ανοιχτή επιστολή στην κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον, προκειμένου να μην σταματήσει τα δωρεάν γεύματα στα σχολεία, που εξασφαλίζουν τη σίτιση σε περισσότερα από 200.000 παιδιά που το έχουν ανάγκη.

Μπήκε μπροστά λοιπόν και μαζί του ακολούθησαν κι άλλοι πολλοί. Ο ίδιος στάθηκε αλληλέγγυος, σε όλα αυτά τα παιδιά και τις ανάγκες τους, γιατί ήταν ένα από αυτά κάποτε. Δεν έπαψε ποτέ να είναι ένα από αυτά όπως θα διαβάσεις στην επιστολή του.

Σας ενθαρρύνω να ακούσετε τις εκκλήσεις τους και να δείξετε την ανθρωπιά σας. Είμαστε στην Αγγλία του 2020 και αυτό είναι ένα ζήτημα που χρειάζεται επείγουσα βοήθεια. Πρέπει να εγγυηθείτε δωρεάν κουπόνια γεύματος κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών. Είναι επείγον ζήτημα: τα μάτια του έθνους εστιάζονται σε εσάς, κάντε μια στροφή και κάντε αυτό προτεραιότητα…

Χωρίς την καλοσύνη και τη γενναιοδωρία της κοινότητας δεν θα υπήρχε ο Μάρκους Ράσφορντ που βλέπετε σήμερα: ένας 22χρονος μαύρος που μεγάλωσε σε φτωχή οικογένεια, αλλά ακολούθησε αυτό που αγαπά. Δεν θα ήμουν δίκαιος με τον εαυτό μου και με αυτούς της οικογένειας και της κοινότητάς μου αν δεν ήμουν εδώ για να ζητήσω βοήθεια.

Η μητέρα μου δούλευε όλη μέρα, αλλά το εισόδημα της δεν ήταν αρκετό. Δεν μπορούσε να πετύχει η οικογένειά μου, παρά το γεγονός πως δούλευε σκληρά, γιατί το σύστημα δεν την ευνοούσε. Βασιζόμασταν στα κουπόνια φαγητού, στην καλοσύνη της κοινότητας, αλλά και αυτή των προπονητών. Πως να ξεχάσω τις επισκέψεις στο Northern Moor για το χριστουγεννιάτικο δείπνο κάθε χρόνο. Μόνο τώρα καταλαβαίνω τις θυσίες της μητέρας μου.

Το Wembley θα μπορούσε να είχε γεμίσει περισσότερες από δύο φορές με παιδιά που χρειάστηκε να παραλείψουν τα γεύματα κατά τη διάρκεια του lockdown λόγω της μη πρόσβασης των οικογενειών τους σε φαγητό.

Δεν πρόκειται για πολιτική. Πρόκειται για την ανθρωπότητα. Πέρα από τις πολιτικές σχέσεις, δεν μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε ότι κανένα παιδί δεν πρέπει να κοιμάται πεινασμένο; Η τροφική φτώχεια είναι μια πανδημία στην Αγγλία που θα μπορούσε να εκτείνεται σε γενιές αν δεν το κάνουμε σωστά τώρα.

Υπάρχουν περίπου 200.000 παιδιά που χρειάζονται τα κουπόνια και αναρωτιέμαι αν θα είναι ποτέ υπερήφανα για τη χώρα τους τόσο πολύ που μια μέρα να φορούν τη φανέλα της εθνικής ομάδας και να τραγουδούν τον εθνικό ύμνο. Ημουν κι εγώ ένα από αυτά“.

Αρχικά, δεν φάνηκε να ιδρώνει το αυτί του Μπόρις Τζόνσον, όμως ο Ράσφορντ δεν το έβαλε κάτω. Μάζεψε χιλιάδες ακολούθους να τον στηρίζουν και να κοινοποιούν με βομβαρδιστικό ρυθμό το tweet του.

https://www.youtube.com/watch?v=xda92RWtFxo

Όταν ξυπνάς το πρωί και κάνεις ένα ντουζ, για ένα δευτερόλεπτο σκέψου τους γονείς εκείνους που δεν έχουν νερό γιατί τους το έκοψαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Όταν ανοίγεις τη μηχανή να φτιάξεις ένα τσάι ή έναν καφέ, σκέψου τους γονείς που έπρεπε να ρυθμίσουν τους λογαριασμούς τους για τις οφειλές έχοντας χάσει τις δουλειές τους από την πανδημία.

Όταν ανοίγεις το ψυγείο να πιεις λίγο γάλα, σταμάτα και σκέψου ότι οι γονείς τουλάχιστον 200.000 παιδιών δεν έχουν τίποτα στο δικό τους ψυγείο“.

Μέχρι κι η Λίβερπουλ υποκλίθηκε στο μεγαλείο Ράσφορντ, με τους συμπαραστάτες του, να πολλαπλασιάζονται και την κυβέρνηση να συνεχίζει τη σίτιση των παιδιών για 6 ακόμη εβδομάδες το καλοκαίρι. Ο Ράσφορντ νίκησε, το ποδόσφαιρο νίκησε κι αυτή είναι μια μεγάλη μέρα!