Άλλη μια μέρα που ο Γιώργος Λιάγκας φωνάζει. Βρίσκει πάντα ένα λόγο. Σήμερα αποφάσισε να τα βάλει με τις drag queens και τον συμβολισμό του Pride. Δεν του άρεσαν οι τακουνομαχίες, τα γκλίτερ και τα άρματα με ναυτάκια. “Εμένα δεν μου αρέσει η αισθητική των ανθρώπων, άσχετη από τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό που κάνουν ακραία πράγματα για να συμβολίσουν ότι πρέπει να αποδεχθώ εγώ τον ομοφυλόφιλο”, λέει ο Γιώργος Λιάγκας.
Ενδιαφέρει κανένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας τι λέει ο κάθε Γιώργος Λιάγκας για τον τρόπο που επιλέγουν να ντύνονται και να εκφράζονται; Η κοινή λογική λέει πώς όχι. Ηχεί σαν ειρωνεία να μιλάμε για την άποψη του Γιώργου Λιάγκα για το Pride της Αθήνας. Είναι ένας στρέιτ άνδρας με πολλά προνόμια που δεν έχει αισθανθεί ποτέ ότι έχει λιγότερα δικαιώματα ή ότι είναι υποεκπροσωπούμενος ή έχει υποστεί περιθωριοποίηση. Δεν αντιλαμβάνεται ότι η ανάγκη για ορατότητα και αποδοχή είναι ένας διαρκής αγώνας που μερικές φορές εικονοποιείται με φανταχτερά, απελευθερωτικά κοστούμια και χορευτικά που ιστορικά συνδέονται με τις μάχες της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας (voguing) .
Ο Γιώργος Λιάγκας παράγει γκρίνια και άποψη για συντηρητικά ακροατήρια. Πιστεύει ξεκάθαρα ότι μπορεί αυτός να εκφράσει λόγο για την εμφάνιση και τον τρόπο ζωής των άλλων δημοσίως. Και η κοινή παραδοχή είναι ότι δεν τον νοιάζει ιδιαίτερα αν πληγώσει τον ψυχισμό τους. Επιχειρεί καθημερινά να αναδείξει την δική του κανονικότητα. Φετιχιστικά. Τονίζει με τον τρόπο που έχει μαεστρικά τελειοποιήσει την επικινδυνότητα της διαφορετικότητας, εύσχημα και καμουφλαρισμένα. Απαξιώνοντας το Athens Pride. Και ομαδοποιώντας τους συμμετέχοντες κάτω από το λήμμα “κλόουν”.
Για τον παρουσιαστή του Πρωινού πρέπει η εικόνα του Pride να ικανοποιεί τη μάνα και όχι το ίδιο το παιδί. Εκβιαστική επιθυμία για αυτοπραγμάτωση μέσα από τα παιδιά σου λέγεται αυτό. Ο σκοπός του Athens Pride είναι να μεγιστοποιήσει την ορατότητα των LGBT ατόμων στην ελληνική κοινωνία, και μ’ αυτό τον τρόπο παράλληλα να προωθήσει και εξελίξει τα δικαιώματα και τις διεκδικήσεις τους. Να σημειωθεί ότι στην φετινή πορεία είδαμε τον προπηλακισμό ενός τρανς ατόμου από φασιστική ομάδα που απλώς δέχθηκε συστάσεις από την αστυνιμία.
Τι είπε; “Άλλο να πρωτοστατώ για να υπερασπιστώ το δικαίωμα ισότητας όλων των ανθρώπων και άλλο να πάω να πρωτοστατώ σε μια παρέλαση κλόουν. Είτε ο κλόουν είναι ετεροφυλόφιλος, είτε ομοφυλόφιλος, είτε άνδρας, είτε γυναίκα, είτε οτιδήποτε. Εμένα δεν μου αρέσει η αισθητική των ανθρώπων, άσχετη από τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό που κάνουν ακραία πράγματα για να συμβολίσουν ότι πρέπει να αποδεχθώ εγώ τον ομοφυλόφιλο. Η εικόνα αυτή σε τι βοηθάει τη μάνα που αντιδρά στο ότι το παιδί της είναι ομοφυλόφιλο να αποδεχθεί το παιδί της; Για μένα, το ζητούμενο είναι να γίνουν πράγματα, ώστε αυτή η μάνα να καταλάβει ότι το παιδί της πρέπει να το αγαπάει, άσχετα με το αν γουστάρει να πηγαίνει με γυναίκες, με άντρες, με οτιδήποτε. Αυτό είναι το ζητούμενο και η εικόνα αυτή βοηθάει τη μάνα αυτή να το καταλάβει;”. Προφανώς, πιστεύει ότι κατέχει την οικουμενική αλήθεια για την έννοια της συμπεριληπτικότητας. Δεν καταλαβαίνει ότι το Pride προσπαθεί αυτό ακριβώς, οι μειονοτικοί συμμετέχοντες του, οι πολύχρωμοι κλόουν για εκείνον, να αντιμετωπίζονται ως αυτό που είναι, κανονικοί άνθρωποι. Χωρίς τον προσβλητικό ιδεολογικό φερετζέ του “έχω κι εγώ φίλους ομοφυλόφιλους”. Πρέπει να κάνουμε χώρο στον δικό μας κόσμο για να βρουν τη θέση τους και τα άλλα σύμπαντα.
Δεν αντιμετωπίζουμε όλ@ την ελληνίδα μάνα ως μια μάζα αφελών γυναικών που αγαπούν τα παιδιά τους υπό όρους. Κάποιες τα αγαπούν και με γκλίτερ και δεν επιθυμούν να τους φορέσουν το κοστούμι της ενσωμάτωσης για το gaze του κάθε Γιώργου Λιάγκα. Ο κοινωνικός ρατσισμός δεν έχει εξαφανισθεί από την ελληνική τηλεόραση. Και σήμερα.
