Ποτέ δεν ήταν μόνο τρίχες· ήταν και πολλά άλλα ακόμα. Ένα κούρεμα ή/και ένα χτένισμα, περιποιημένο ή απεριποίητο, κοντό ή μακρύ, μοντέρνο ή βαρετό, κολακευτικό ή μη (αλήθεια, τι σημασία έχουν αυτές οι «ταμπέλες» από τη στιγμή που το ζητούμενο είναι να νιώθεις εσύ καλά με το κεφάλι σου;) αντιστοιχεί και σε μια ταυτότητα. Ειδικά για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, πολλές φορές σηματοδοτούσε είτε το πέρασμα σε μια φάση αποδοχής (από το περιβάλλον τους) της ταυτότητας και του προσανατολισμού τους είτε την επιβεβαίωση ότι τα στερεότυπα είναι απλώς… στερεότυπα (ναι, μια λεσβία μπορεί να έχει και μακριά μαλλιά).

Γι’ αυτό λοιπόν και το Provocateur αποφάσισε να μιλήσει για τρίχες. Καλέσαμε τη Zoe Pre, την οποίο θα την έχεις δει στο «Κρίμα» ή θα την ακούς στο Pride 98.6, την Γιώτα Μπαντέ, PR & Communications Manager στη δισκογραφική Stay Independent και podcaster (Breaking Bante) και την Κάθρην Ράιλι, την πρώτη ανοιχτά τρανς εκπαιδευτικό στην Ελλάδα και ένα από τα πρόσωπα της φετινής καμπάνιας του Pantene #HairHasNoGender.

Αλήθεια, τι σημαίνει να έχεις τα μαλλιά που εσύ θες; Μοιάζει κάπως αφελές το ερώτημα, αλλά η απάντηση δεν είναι προφανής για όλα τα άτομα. Σε σχετική έρευνα* που έγινε προέκυψε ότι το 53% των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων αισθάνονται την ανάγκη να κρύβουν την ταυτότητά τους στη δουλειά, γεγονός που οδήγησε το Pantene να συνεχίσει και για δεύτερη χρονιά την καμπάνια #HairHasNoGender.  Η Γιώτα, ας πούμε, έπρεπε να περάσει μια φάση μίσους με το μακρύ μαλλί και να αποφασίσει να κάνει το κοντό κούρεμα που πάντα ήθελε ώστε η εξωτερική της εμφάνιση να αντιστοιχεί και στο πώς ένιωθε μέσα της. Η Zoe Pre ποτέ δεν καταλάβαινε γιατί είναι τόσο μεγάλο θέμα το κούρεμα της, σε κάποιες φάσεις της ζωής της θέλει να αφήνει πολύ μακριά τα μαλλιά της και σε άλλες να τα κόβει κοντά -δεν προτίθεται να ζητήσει την άδεια μας. Για την Κάθρην τα μακριά μαλλιά περισσότερο και από την εικόνα που αντίκρυζε η ίδια στον καθρέπτη, ήταν και μια στιγμή που ανέκαθεν προσδοκούσε: εκείνη η ζωγραφιά από τα χέρια ενός μικρού παιδιού με την ίδια στο κέντρο, «η κυρία μας με τα μακριά ξανθά μαλλιά».

Μπορείς να παρακολουθήσεις τις ιστορίες τους στο παρακάτω video:

 

Η Κάθρην, η Γιώτα και η Zoe μοιράζονται τα δικά τους hair stories -και όχι μόνο. Κυρίως αφηγούνται πώς τα μαλλιά τους αποτελούν ένα από τα μέσα που έχουν για να αποδομούν κάθε μέρα ένα σωρό στερεοτυπικές αντιλήψεις -στο δρόμο, στην εργασία, οπουδήποτε. Αν ανήκαν στους Avengers ή στην Justice League, θα μπορούσε το μαλλί και το χτένισμά τους να ήταν η μαγική τους κάπα. Ωστόσο, το να κυκλοφορείς όπως νιώθεις άνετα δεν σημαίνει ότι κάνεις κάτι ηρωϊκό ( ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να σημαίνει κάτι τέτοιο). Σημαίνει ότι ζούμε σε ένα κόσμο αποδοχής και ορατότητας. Σε ένα κόσμο που ακούει τα hair stories, αυτά στο βίντεο και ακόμα περισσότερα. Για αυτό και το PANTENE συνεχίζει να χορηγεί την επαναλειτουργία της Γραμμής Ψυχολογικής Στήριξης 11528- ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ για ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, τις οικογένειές τους, γονείς και εκπαιδευτικούς.

Σε ένα κόσμο που κάποια στιγμή θα αναρωτηθεί: «Μα για τρίχες θα μιλάμε ή για ανθρώπους;».

* Research: LGBTQ Workplace Issues (catalyst.org)