Ζόμπι. Τα αδέρφια Ρόι είναι dead inside. Κουβαλούν μια θλίψη ακόμα πιο βαθιά, που γεννήθηκε από την αυτογνωσία ότι κανείς τους δεν είναι σοβαρός και ικανός να διαδεχθεί τον πατέρα τους. Τους είδαμε σε 39 επεισόδια να σαμποτάρουν ο ένας την ευτυχία του άλλου στην πιο τοξική αδελφική σχέση. Roy-alists, μην συνεχίσετε την ανάγνωση αν δεν έχετε παρακολουθήσει το φινάλε. Ένας ηλικιωμένος μεγιστάνας των μέσων ενημέρωσης πρέπει να επιλέξει ποιο από τα παιδιά του θα τον διαδεχθεί όταν πεθάνει. Χρειάστηκαν τέσσερις σεζόν – και ο απροσδόκητος θάνατος εκείνου του μεγιστάνα των μέσων ενημέρωσης για να δούμε τον CEO να ενθρονίζεται χάρη στον βαθιά ριζωμένο μισογυνισμό του Μάτσον.
Έχασαν τα πάντα. Δεν τους αγαπά κανείς, δεν έχουν τον μπαμπά τους, δεν έχουν ο ένας την τοξική αγκαλιά του άλλου, δεν έχουν την εταιρεία τους, δεν έχουν καν θέληση για ζωή. Έχασαν την ψυχή τους – κυρίως. Είναι σωματικά και συναισθηματικά γεμάτοι μελανιές. Ο Μάτσον (Alexander Skarsgård) ισοπέδωσε τα πάντα. Τα αδέρφια Roy πέρασαν πολλά, αλλά αυτό δεν τους δίδαξε απολύτως τίποτα.
Προσωπικά, παρακολουθώντας μια από τις πιο ευτυχισμένες οικογενειακές σκηνές του Succession, ένιωσα κάτι απειλητικό στην ατμόσφαιρα. Μια στιγμή δομικής τρωτότητας. Τα αδέρφια επανενώνονται και σχεδιάζουν να καταψηφίσουν τη συμφωνία μαζί. Για κάποιο λόγο χαρήκαμε. Περιμέναμε τη λύτρωση. Αυτό το σχέδιο καταρρέει, όμως, όταν η Σιβ έχει την τελική ψήφο και αποφασίζει να να πουλήσει αντί να αφήσει τον Κένταλ να πάρει τη θέση του πατέρα τους, ψήφισε υπέρ της συμφωνίας GoJo.
Τα μαζοχιστικά αδέλφια Ρόι ήταν ο χειρότερος εχθρός του εαυτού τους, μαχαιρώνοντας το ένα το άλλο και τελικά παραδίδοντας την εξουσία της αυτοκρατορίας των μέσων ενημέρωσης σε έναν κοινωνιοπαθή ξένο με ανειλικρινείς χειραψίες και όρεξη για σφαγή. Το φινάλε ήταν ταπεινωτικό για τα παιδιά του Βασιλιά Λόγκαν που μεγάλωσαν σε ένα κόσμο προδοσίας και απάτης. Επιλέγουν ξανά και ξανά τις φιλοδοξίες και τα χρήματα από τους αγαπημένους τους. Η Σιβ, όπως και όλοι τους είναι ένας κακός άνθρωπος, κάνει μια κίνηση στρατηγικής και κερδοφόρα αλλά εντελώς αντίθετη με το αδερφικό δέσιμο που έχουμε δει αυτή τη σεζόν.Και αυτή η συμφωνία είναι η τελική εκδίκηση του πατέρα τους: ένα γεγονός που θα διέλυε για πάντα τη σχέση τους. Όλοι θέλησαν απελπισμένα να γεμίσουν το κενό εξουσίας και μπήκαν σε ένα οικογενειακό εμφύλιο πόλεμο. Έτσι τους μεγάλωσε ο Λόγκαν. Όταν τα αδέρφια έφτασαν ενωμένα ως “Team Ken” στα γραφεία της Waystar και είδαν τον Κένταλ να κάθεται στο γραφείο του πατέρα τους, ήταν η αρχή του τέλους. Δεν θα μπορούσε να είναι τόσο εύκολο. Και η Σιβ τότε το αποφάσισε, θα έμενε σε ένα γάμο αυτοκαταστροφικό και χωρίς αγάπη για να έχει ό,τι πιο κοντινό στη θέση του μπαμπά της. Ουσιαστικά, υιοθετώντας τη ζωή της μητέρας της (που την μισούν). Πιστεύει ότι θα έχει περισσότερες πιθανότητες να διατηρήσει μια σύνδεση με την εταιρεία μέσω του συζύγου της παρά μέσω του αδελφού της.
Η Σιβ από την πρώτη φορά που την είδαμε επιδιώκει την πιο κοντινή γειτνίαση με την εξουσία χωρίς ποτέ να την κρατά η ίδια, ακριβώς εκεί που την έβαζε πάντα ο μπαμπάς της. Ο Τομ είναι τόσο διψασμένος για εξουσία που είναι πρόθυμος να ταπεινωθεί, να χάσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και εντελώς ανίκανος πλέον να αγαπήσει τη γυναίκα του. Γίνεται μια μαριονέτα ενός δισεκατομμυριούχου.
Ο Τομ κέρδισε την ηγετική θέση με το να είναι ένας αξιόπιστο κορόιδο χωρίς ιδιαίτερες δεξιότητες που ζει με έλλειψη ύπνου, άγχος, στρες και είναι μονίμως κουρασμένος. Ο Ρόμαν ζει το απόλυτο κενό. Είναι απαίσιος άνθρωπος, σκληρός κι ανήθικος (όλα τα Emmy στον Kieran Culkin) και βιώνει κάποιου είδους νευρικό κλονισμό χωρίς να υπάρχει κανένας στη ζωή του που να νοιάζεται αρκετά για να βοηθήσει. Ο Κένταλ έχασε τις ψήφους εμπιστοσύνης από τους ανθρώπους που σημαίνουν τα περισσότερα για εκείνουν. Δεν ξέρει τι να κάνει με τον εαυτό του. Όχι σοβαροί άνθρωποι, όπως λέει ο πατέρας τους. Όλοι πήραν αυτό που τους άξιζε.
Ήταν τελικά μια ιστορία για το ποιος κατάφερε να κουμαντάρει μια μιντιακή αυτοκρατορία όταν τελικά πέθανε ο θρυλικός γίγαντας που την έχτισε; Το θέμα δεν ήταν ποτέ ποιος θα κέρδιζε. Το θέμα ήταν πάντα ότι αυτοί οι άνθρωποι θα καταστρέφονταν στη μάχη. Δεν είχαν ποτέ καμία ελπίδα. Το ρεαλιστικό φινάλε τους προσφέρει ένα ταιριαστό τέλος με την υπερκαπιταλιστική πραγματικότητα, αφήνοντάς τους τίποτα που να έχει σημασία. Το Succession τελείωσε όπως άρχισε, αφήνοντας τα απαίσια nepo babies αηδιαστικά πλούσια και βαθιά δυστυχισμένα. Με το άγγιγμα του Ρόι Μίδα, ό, τι αγγίζουν απομένει με τραύμα. Και κάθε σχέση τους είναι βασισμένη στην χρηματική συναλλαγή. Κι όμως ο Τζέσι Άρμστρονγκ τους έκανε συμπαθείς. Γελούσαμε με τις χειρότερες προσβολές που μπορεί να πει κανείς.
Τι απέμεινε; Θα έχουμε για πάντα τα memes του Succession να μας θυμίσουν τι ζήσαμε. Και το ραπάρισμα του Κένταλ.
