Λίγες μέρες έμειναν. Από τις 29 Μαΐου έως και την 1 Ιουνίου, η Αθήνα αφήνεται -ξανά- σε αυτό που της ταιριάζει: ένα περιβάλλον μουσικό, πολύχρωμο, φεστιβαλικό και γι’ αυτό, “ευθύνεται” το Athens Music Week, το Βοutique conference & showcase festival, που πλέον έχει γίνει θεσμός και τόπος συνάντησης Ελλήνων και ξένων επαγγελματιών της μουσικής βιομηχανίας, το οποίο επιστρέφει πιο πλούσιο από ποτέ στην 5η διοργάνωσή του.
Από νωρίς το πρωί έως αργά το βράδυ, ένα γεμάτο πρόγραμμα με συνολικά 42 πάνελ συζητήσεων, παρουσιάσεις, roundtables και ομιλίες, 13 workshops, 32 live acts, προβολή ντοκιμαντέρ, dj sets, networking events και άλλες ξεχωριστές δράσεις, γεμίζουν την ατζέντα μας και στην ουσία φέρνουν κοντά μας το καλοκαίρι. Και το καλοκαίρι, χωρίς μουσική, δεν είναι καλοκαίρι.
Μιλήσαμε λοιπόν με τη νέα γενιά μουσικών, τη Molyneaux, τους Half Twin Βrother, τους Case Zero και τους The Lobsters, που θα δούμε και θα ακούσουμε στο Athens Music Week (αναλυτικά το πρόγραμμα εδώ) και τους κάναμε μερικές ερωτήσεις γύρω από τη… Τι άλλο; Τη μουσική.
Molyneaux
Λίγα λόγια για το Sorrow. Aρκετά dark, μυστήριος και πολύ ενδιαφέρον δίσκος. Όπως και το video clip. Αλήθεια, ποιος είχε την αρχική ιδέα;
Ευχαριστώ πολύ! Είναι πράγματι dark δίσκος, το Sorrow είναι το μικρό μου καταφύγιο. Έγραψα αυτά τα κομμάτια σε μία προσπάθεια να επεξεργαστώ παρελθοντικές εμπειρίες που με στιγμάτισαν, να εκφράσω τα συναισθήματά μου και να ανακαλύψω άλλες πλευρές του εαυτού μου. To video clip, ως ιδέα, το δημιουργήσαμε μαζί με τον σκηνοθέτη Βαγγέλη Τριχιά, αποτυπώνει μία πραγματική συνθήκη σύγκρουσης με τον εαυτό από την οποία γεννήθηκε το single “Sorrow” σε μία φανταστική ιστορία γεμάτη συμβολισμούς.
Στο τέλος του δίσκου, από το πουθενά, ακούμε το Konta με ελληνικό στίχο. Ήθελες να το «σπάσεις» ή απλά νιώθεις οικεία -και- με τον ελληνικό στίχο;
Νιώθω πολύ οικεία με τον ελληνικό στίχο! Δεν ήταν κάτι που σκέφτηκα με στρατηγικό τρόπο, απλώς όταν έγραφα αυτό το κομμάτι μου βγήκε να εκφραστώ στη γλώσσα μου, οπότε ακολούθησα το ένστικτό μου. Νιώθω ότι για να γράψω σε ελληνικό στίχο χρειάζομαι ένα τσικ παραπάνω θάρρος ωστόσο.
Athens Music Week λοιπόν, τι θα ακούσουμε από εσένα; Είσαι ενθουσιασμένη;
Είμαι πάρα πολύ ενθουσιασμένη! Ανυπομονώ να ανέβω στο stage ξανά, θα ακούσετε τον καινούργιο μου δίσκο το Sorrow αλλά και καινούργιο υλικό! Επίσης χαίρομαι πολύ που θα συνοδευτώ από την Μυρτώ στη φωνή και τον Αναστάση στο μπάσο, ο ήχος θα είναι πολύ γεμάτος.
Ένα ή και παραπάνω άτομα από τον χώρο της μουσικής που θα ήθελες να ανέβουν απρόσκλητοι στη σκηνή και να ζητήσουν να τραγουδήσουν μαζί σου. Βonus: να βγάλει και σέλφι στο τέλος.
A girl can dream θέλω η Bjork να ανέβει στη σκηνή να τραγουδήσει μαζί μου το Solid και η FKA twigs να βγάλει το κινητό για σέλφι!
Half Twin Brother
Λίγα λόγια για το Homecoming, τη νέα σας δουλειά.
Το Homecoming, αποτελεί επίλογο του ντεμπούτου άλμπουμ μας One-Star. Θεματικά αυτοί οι δύο δίσκοι αποτυπώνουν προσωπικά βιώματα και συμπεράσματα από την αρχή της εφηβείας μέχρι την ενηλικίωση. Το Homecoming προσφέρει ένα κλείσιμο σε έναν κύκλο καταχρήσεων, οικογενειακών προβλημάτων και προβληματικών διαπροσωπικών σχέσεων που κορυφώνεται με τη νέμεση των κακών πράξεων και την εξιλέωση του κεντρικού χαρακτήρα. Η ηχογράφηση και η παραγωγή του άλμπουμ έγινε σε DIY πλαίσια (από τα ίδια τα μέλη των μπαντών) και μουσικά κυμαίνεται στο φάσμα του indie rock, με κεντρικές επιρροές από τους Car Seat Headrest, Strokes, Arctic Monkeys etc.
Ακούμε το Home και η αλήθεια είναι ότι δεν συναντάμε εύκολα κομμάτι τόσο μεγάλο σε διάρκεια. Είναι ένα πραγματικό ταξίδι, μου βγάζει κάτι πιο εσωτερικό. Τι είχατε στο μυαλό σας;
Μας χαροποιεί πολύ αυτή η ερώτηση γιατί μας δίνεται η ευκαιρία να μιλήσουμε για ένα κομμάτι μας, που λόγω της διάρκειάς του ίσως προσελκύει δυσκολότερα τους ακροατές. Το ‘’Home’’ είναι ουσιαστικά ο θεματικός επίλογος του album ‘’Homecoming’’. Ο κεντρικός χαρακτήρας, έπειτα από ένα ταξίδι που παρουσιάζεται μέσω οικογενειακών διαλόγων, συνεδρίων ψυχανάλυσης και συγκρούσεων με τον γηραιότερο εαυτό του, πραγματοποιεί τον τελευταίο διάλογο με την αγαπημένη του πριν την θάψει ολότελα στο χρόνο, μετατρέποντάς την σε ανάμνηση. Μέσα από αυτόν το διάλογο συνειδητοποιούν και οι δύο ότι δεν έχουν τίποτα πια να πουν ο ένας στον άλλον και οφείλουν να αποχαιρετηθούν και να συνεχίσουν τη ζωή τους, αφήνοντας πίσω το κομμάτι που φαινομενικά έδινε νόημα στη ζωή τους και ταυτόχρονα όμως τους προκαλούσε και τον πόνο που τους διακατέχει. Δηλαδή, τον έρωτά τους. Ακολουθεί ένας μεγάλος μονόλογος για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει κανείς στη ζωή του προσπαθώντας να μάθει πώς να αγαπάει και πώς να αντιμετωπίζει τα προσωπικά και οικογενειακά του προβλήματα. Αυτός, καταλήγει στη συνειδητοποίηση ότι κανείς πρέπει να επιστρέψει εκεί που ανήκει, δηλαδή στον τρόπο ζωής μέσα από τον οποίο θα μπορεί να κάνει καλό στους γύρω του και να ζήσει ειρηνικά με τον εαυτό του (μεταφορικά στο “σπίτι’’ του). Το κομμάτι κλείνει με τη μοναδική όμορφη ανάμνηση που ο κεντρικός χαρακτήρας επιλέγει να κρατήσει στη μνήμη του, πριν το χρονικό που παρουσιάζουν οι στίχοι πνιγεί σε ένα θόρυβο από σειρήνες και άριες. Η διάρκεια του κομματιού μπορεί να ξεφεύγει από τα συνηθισμένα χρονικά πλαίσια, αλλά η έντονη ανάγκη να ειπωθούν μουσικά και στιχουργικά όσα αυτό το κομμάτι έχει να πει, οδήγησαν στο αποτέλεσμα αυτό, το οποίο μέχρι και σήμερα πολλές φορές μας συγκινεί!
Athens Music Week λοιπόν, τι θα ακούσουμε από σας; Είστε ενθουσιασμένοι;
Είμαστε πολύ χαρούμενοι που λαμβάνουμε μέρος σε αυτό το φεστιβάλ! Είναι μια εμπειρία που έχει πολλά να μας προσφέρει και ανυπομονούμε πραγματικά! Για την εμφάνιση στο Boiler, τη δεύτερη μέρα του φεστιβάλ έχουμε ετοιμάσει ένα setlist με διαχρονική δουλειά μας από τους δίσκους μας “Our Memories Sleep When We Visit Our Basement” και “Summertime”, από τα ανεξάρτητα singles μας, καθώς και από το μελλοντικό μας δίσκο που ηχογραφούμε σε παρόντα χρόνο “Aisling”. Ανάμεσά τους είναι και το κομμάτι μας “I Lost My Eyes” που είναι ένα από τα αγαπημένα κομμάτια της μπάντας, όσον αφορά τις Live εμφανίσεις. Το setlist αυτό πιστεύουμε ότι αντιπροσωπεύει την καλύτερη δουλειά μας, από το υλικό που έχουμε δημοσιεύσει και παρουσιάσει live μέχρι σήμερα!
Ένα ή και παραπάνω άτομα από τον χώρο της μουσικής που θα θέλατε να ανέβουν απρόσκλητοι στη σκηνή και να ζητήσουν να τραγουδήσουν μαζί σας.
Από το χώρο της μουσικής θα αναφερθούμε στις πέντε μεγαλύτερες επιρροές μας, με τις οποίες θα θέλαμε να τραγουδήσουμε μαζί, δηλαδή τους Will Toledo, Phil Elverum, Jeff Mangum, Dan Barrett και Elliott Smith (που δυστυχώς δεν ζει πια). Παρόλο που κάτι τέτοιο αγγίζει τα όρια της φαντασίας ταυτόχρονα αποτελεί μία πολύ όμορφη σκέψη να έχει κανείς.
Case Zero
Από το 2014 μέχρι σήμερα, τι έχει αλλάξει για εσάς;
Από τότε έως και σήμερα σίγουρα έχει πέσει πολύ περισσότερη δουλειά για την βελτίωση του όλου σχήματος από διάφορες απόψεις. Όσο περνάνε τα χρόνια άλλωστε κάνεις ένα "ξεσκαρτάρισμα" στα παλιά σου ακούσματα και σίγουρα περιλαμβάνεις στις συνθέσεις σου διαφορετικά στοιχεία και επιρροές από ότι θα περίμενες. Από άποψη δημιουργίας-σύνθεσης εμείς πάντα πηγαίναμε με βάση την στιγμή στην οποία "γεννιόταν" το τραγούδι. Ανάλογα και τη διάθεση της φάσης. Το θέμα πάντα ήταν να μας ευχαριστεί το feeling και το vibe του κομματιού και αυτό ίσως είναι και από τα λίγα πράγματα που δεν έχουν αλλάξει από το 2014 έως σήμερα.
Let me move το νέο σας κομμάτι. Εσείς, με τι θα τα «σπάσετε», με τι θα κουνηθείτε όταν θέλετε πραγματικά να διασκεδάσετε;
Το let me move είναι ένα από τα κομμάτια που χαιρόμαστε πολύ να παίζουμε σε live. Είναι έντονο, μικρό και έχει να κάνει με την ατομική ανεξαρτησία. Παρόλα αυτά εμείς θα τα σπάσουμε με οποιοδήποτε δυναμικό κομμάτι ανεξαρτήτου είδους όπου πέρα από δυναμισμό θα έχει ενέργεια και καλό groove.
Athens Music Week λοιπόν, τι θα ακούσουμε από σας; Είστε ενθουσιασμένοι;
Είμαστε full ενθουσιασμένοι, χαιρόμαστε πάρα πολύ για την ευκαιρία αυτή και που θα λάβουμε μέρος και εμείς στο πιο "αφιερωμένο στην μουσική" φεστιβάλ της χρονιάς. Δεν υπάρχει κάτι παρεμφερές που να συνδυάζει έτσι όλες τις πτυχές της μουσικής και το βλέπουμε σαν μια εξαιρετική εμπειρία και σαν άτομα αλλά και σαν μπάντα.
Ένα ή και παραπάνω άτομα από τον χώρο της μουσικής που θα θέλατε να ανέβουν απρόσκλητοι στη σκηνή και να ζητήσουν να τραγουδήσουν μαζί σας.
Λοιπόν, δύσκολη απάντηση αυτή αλλά θα θέλαμε να ανέβουν απρόσκλητοι μαζί μας οι Turnstile. Είναι η πιο hot δυναμική μπάντα που υπάρχει αυτή τη στιγμή κατά την άποψη μας.
Έχετε όλα τα ιερά τέρατα της μουσικής σε μία σειρά. Με ποιον θα μοιραζόσασταν το στούντιο για ένα τζαμάρισμα;
Για τζαμαρισμα και ειδικά σε στούντιο δεν θα μπορούσε να ήταν άλλος εκτός από τον Jimi Hendrix!
The Lobsters
Ποιο είναι το δικό σας guilty pleasure;
Τα δικά μας guilty pleasures μπορείτε να τα δείτε στο βίντεο κλιπ μας στο YouTube, όποτε η απάντηση μας βρίσκεται εκεί. Αυτό που αποζητούμε εμείς από την άλλη είναι να είμαστε εμείς οι ίδιοι, οι «The Lobsters», το guilty pleasure του κόσμου που μας ακούει και απολαμβάνει τη μουσική μας, όπως άλλωστε και στο κλιπ είμαστε το guilty pleasure της πρωταγωνίστριας.
Έχετε όλα τα ιερά τέρατα του rock n roll σε μία σειρά. Με ποιον θα μοιραζόσασταν το στούντιο για ένα τζαμάρισμα;
Orestis: David Gilmour.
Takito: Red Hot Chili Peppers.
Nick: Επίσης όπως ο Takito, Peppers, συγκεκριμένα όμως Flea με κεφαλαία.
Aris: Blink-182.
Athens Music Week λοιπόν, τι θα ακούσουμε από σας; Είστε ενθουσιασμένοι;
Είναι μεγάλη μας τιμή και το περιμέναμε πώς και πώς να συμμετέχουμε σε ένα φεστιβάλ τέτοιου βεληνεκούς. Θα είμαστε περιτριγυρισμένοι από ανθρώπους του χώρου, και ακόμα είναι χαρά μας που θα μοιραστούμε τη σκηνή με αξιόλογους καλλιτέχνες από Ελλάδα και εξωτερικό. Τώρα, στις 31 Μαΐου στο Boiler, θα ακούσετε δείγματα από τον επερχόμενο και ακυκλοφόρητο δίσκο μας «Young & Guilty». Περιμένουμε όλους τους φίλους της μουσικής, για να δημιουργήσουμε μαζί μια high energy Rock & Roll ατμόσφαιρα.
Ένα ή και παραπάνω άτομα από τον χώρο της μουσικής που θα θέλατε να ανέβουν απρόσκλητοι στη σκηνή και να ζητήσουν να τραγουδήσουν μαζί σας. Βonus: να βγάλει και σέλφι στο τέλος.
Takito: Rolling Stones, αναμενόμενο ίσως αλλά all time classic.
Nick: Τον Noah Sebas, μουσικάρα αλλά δεν βγάζει σελφι.
Aris: Μαζί με Rory Gallagher και απλά να τον ακούω να σολάρει.
