Δεν φημίζεται το Netflix για το ποιοτικό του περιεχόμενο (αν κι εμείς έχουμε βρει ταινιάρες). Η αλήθεια είναι ότι πατάμε το κόκκινο κουμπάκι, κάπως μηχανικά, να ρίξουμε μια ματιά, μια ώρα μετά έχουμε βρει κάτι, που φυσικά μετά από λίγο καταλαβαίνουμε ότι δεν αξίζει το χρόνο μας και θα μας χαλάσει και τον αλγόριθμο. Την έχουμε πατήσει και ιδού οι αποδείξεις.
Hype House: Ο πιο διάσημος εκεί μέσα είναι ένας 19χρονος emo Φλωρινιώτης
Δέκα τυπάκια, αναγνωρίσιμα μόνο στο TikTok, μεταξύ 17 και 23 ετών, με δέκα εκατομμύρια followers και κάνουν το «νέος, πλούσιος και διάσημος στο Λος Άντζελες» να φαίνεται τρομερά καταθλιπτικό. Κανείς δεν θέλει πραγματικά να είναι μέλος του Hype House και να παράγει περιεχόμενο, χαζοχαρούμενο περιεχόμενο, για να κάνεις share και like εσύ. Όσα πάνε στραβά με την ανθρωπότητα σε ένα ριάλιτι της συμφοράς.
Too Hot to Handle: Το πιο αηδιαστικό binge watching του 2021
Δεν ξέρουμε πολλούς εκεί έξω που θέλουν να πάρουν μέρος σε ριάλιτι. Θεωρητικά είναι μια κίνηση απόγνωσης για χρεωμένους τραγουδιστές και μικρής εμβέλειας ινφλουέ των μέσω κοινωνικής δικτύωσης. Αλλά με τόσα ριάλιτι έχει γίνει επάγγελμα ο διαγωνιζόμενος. Αρκεί να έχει κορμάρα κι άσπρα δόντια σαν μασέλα τραγουδιστή που διαφημίζει μπέργκερ.Είναι τόσο τραγικά γελοίο όλο αυτό που δεν μπορείς να λειτουργήσεις ως νοήμων θεατής απέναντί του. Σε τραβάει στο σύμπαν του και κολλάς εκεί στην κινούμενη άμμο του σουρεαλισμού του. Σε καταπίνει. Είναι φρικτή τηλεόραση.
The Bubble: Θα προτιμούσα να έκανα δίωρο spinning με hangover
Δεν υπάρχει κανένας λόγος για να δείτε αυτή την ταινία.Κανείς δε γελάει με αυτή τη κωμωδία. Κι αυτό είναι λυπηρό. Δυσάρεστο σχεδόν. Ίσως και καταθλιπτικό. Ήθελε να κάνει μια σάτιρα για την πανδημία. Αυτό ήταν το Don’t Look Up όμως. Κι αν θέλεις να μιμηθείς κάποιον, φρόντισε να τον ξεπεράσεις, ειδάλλως είσαι απλά παθέτικ και κλεφτρόνι (μήνυμα με πολλούς αποδέκτες). Το The Bubble επικεντρώνεται υπερβολικά στο να κοροϊδεύει το Χόλιγουντ. Αλλά το αστείο γυρνάει μπούμερανγκ. Έχετε σίγουρα καλύτερο τρόπο να ξοδέψετε 126 λεπτά από το χρόνο σας.
Texas Chainsaw Massacre: Καλύτερα 10 λεπτά τετ-α-τετ με τον Leatherface από το μαρτύριο του Netflix
Το requel (μια φράση που χρησιμοποιείται για να περιγράψει ταινίες που λειτουργούν τόσο ως σίκουελ όσο και ως επανεκκίνηση των αντίστοιχων franchise τους) είναι σκέτη φόλα. Φ-Ο-Λ-Α. Πλοκή αγνοείται αλλά θα προσπαθήσουμε να πούμε δυο πράγματα για την υποτιθέμενη υπόθεση. Οι πιο ενοχλητικοί μιλένιαλζ επιχειρηματίες που μπορείς να φανταστείς περιφέρουν τα δεδομένα τους σε μια παλιά πόλη του Τέξας που έχουν συγκεντρώσει χρήματα από επενδυτές για να τη μετατρέψουν σε κάποιου είδους καταφύγιο για Influencers. Κάνουν έξωση σε μια ηλικιωμένη γυναίκα που έχει ένα προβληματικό ογκώδη κακοντυμένο παιδί που περνάει το χρόνο του με κοπτοραπτική προσώπων. Αυτή πεθαίνει, αυτός νιώθει οργή για το θάνατό της κι αρχίζει να σφαγιάζει όποιον βρει μπροστά του. Slasher δηλαδή.Netflix, μπορείς και χειρότερα;
Blonde: Η ταινία είναι κακοποιητική. Πρωτίστως για τους θεατές
Αν θέλετε να περάσετε τρεις βασανιστικές ώρες από τη ζωή σας για να δείτε μια ηθοποιό με τεράστιο ταλέντο να φοράει περούκες και στενά φορέματα για να υποδυθεί τη Μέριλιν μόνο δυστυχισμένη και να κλαίει (το δάκρυ τρέχει από το ένα μάτι όμως, καλλιτεχνίλα κι έτσι) για την πατρική απουσία, για την κακοποίηση από την ψυχασθενή μητέρα της, για το ορφανοτροφείο, γιατί μεγάλωσε σε αναδοχές οικογένειες , για την φτώχεια της, γιατί έλεγε ότι διάβαζε Ντοστογιέφσκι και δεχόταν προσβολές για τη νοημοσύνη της, για τη μάχη με ψυχικές ασθένειες, προβλήματα με την κατάχρηση ουσιών, για την σεξουαλική κακοποίηση από όλους και για το ξύλο που έφαγε από το σύζυγό της, πατήστε play. Το σενάριο της ταινίας είναι μέτριο με το ζόρι, η υπόθεση είναι βασισμένη σε βιβλία που πωλούνται σε σουπερμάρκετ σε νοικοκυρές και ούτε οι γυμνές σκηνές (πολύ ντόρος έγινε δίχως λόγο τελικά) δεν αξίζουν κάτι. Ας φώναζαν την Έρικα Λαστ να βάλει ένα χεράκι.
