Ο Αμερικανός Χάουαρντ Τάκερ γεννήθηκε το μακρινό πια 1922, τότε που το μέσο προσδόκιμο ζωής στις ΗΠΑ ήταν 58 ετών για τους άνδρες και 61 ετών για τις γυναίκες -καμία σχέση δηλαδή με το σημερινό.

Σήμερα, ο γιατρός και νευρολόγος που έχει πατήσει με κάθε επισημότητα τα 100, εξακολουθεί να ασκεί το επάγγελμα και οι ασθενείς «μου ζητούν συχνά συμβουλές για το πώς να παραμείνουν υγιείς, ευτυχισμένοι και πνευματικά οξυδερκείς», όπως έγραψε ο ίδιος στο CNBC.

Τα καλά γονίδια και λίγη τύχη μπορούν να σας δώσουν κάτι το παραπάνω, αλλά εδώ είναι μερικοί «κανόνες» τρόπου ζωής που ίσως σας βοηθήσουν να παρατείνετε το χρόνο σας σε αυτό τον κόσμο. 

Δεν περνάω τις μέρες μου ως συνταξιούχος

«Εργάζομαι για περισσότερα από 75 χρόνια, και μάλιστα, είμαι ο γηραιότερος εν ενεργεία γιατρός στον κόσμο σύμφωνα με το Ρεκόρ Γκίνες. Η Σάρα, η επί 65 χρόνια σύζυγός μου, εξακολουθεί επίσης να ασκεί ψυχανάλυση και ψυχιατρική σε ηλικία 89 ετών.

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, παρακολουθούσα ασθενείς για πέντε ή έξι ημέρες την εβδομάδα. Στη συνέχεια μεταπήδησα στη διδασκαλία ειδικευόμενων ιατρών για έως και τρεις ημέρες την εβδομάδα. 

Όταν δεν εργάζομαι, μου αρέσει να περνάω χρόνο με τα τέσσερα παιδιά και τα 10 εγγόνια μου, να κάνω χιονοδρομία και να παρακολουθώ αθλητικά γεγονότα στο Κλίβελαντ.

Αν έχετε την ευλογία να έχετε μια καριέρα που σας αρέσει και είστε ακόμα σε θέση να εργάζεστε, σκεφτείτε να καθυστερήσετε τη συνταξιοδότηση. Πολλοί άνθρωποι που συνταξιοδοτούνται και αδρανοποιούνται στην καθημερινή τους ρουτίνα διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο γνωστικής κατάπτωσης».

Δεν αφήνω τον εαυτό μου να χάσει τη φόρμα του

«Το κολύμπι, το τζόκινγκ, η πεζοπορία και το σκι μέχρι τα τέλη της δεκαετίας των 80 με έχουν κρατήσει δυνατό και υγιή.

Αν και δεν κάνω πλέον σκι και δεν είμαι τόσο δραστήριος όσο ήμουν κάποτε, προσπαθώ να κάνω τουλάχιστον τρία μίλια στο διάδρομο με γρήγορο ρυθμό τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας.  Μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι κάτι τόσο απλό όσο ένας 15λεπτος περίπατος έξω μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου κατά σχεδόν 25%».

Δεν καπνίζω

«Όταν ήμουν στο γυμνάσιο τη δεκαετία του 1930, είπα στον πατέρα μου ότι ήθελα να αρχίσω να καπνίζω. Μου είπε: “Δεν έχω αντίρρηση. Αλλά γιατί να θέλει κάποιος να βάλει οτιδήποτε άλλο εκτός από καθαρό αέρα στους πνεύμονές του, όταν η ζωή είναι τόσο σύντομη;”.

Θυμάμαι ότι παρακολουθούσα ιατρικά συνέδρια όπου οι γιατροί, με ένα τσιγάρο να κρέμεται από το στόμα τους, έλεγαν στους ασθενείς να αρχίσουν να καπνίζουν γιατί “θα σας κόψει την όρεξη και θα ηρεμήσει τα νεύρα σας”.

Σήμερα, γνωρίζουμε ότι το κάπνισμα οδηγεί σε καρκίνο, εγκεφαλικό επεισόδιο, περιφερική αρτηριακή νόσο, στεφανιαία νόσο και άλλες πνευμονικές και καρδιαγγειακές παθήσεις».

Δεν περιορίζω τον εαυτό μου

«Το μέτρο μας επιτρέπει να ζούμε τη ζωή στο έπακρο, ενώ παράλληλα μας αποτρέπει από το να το παρακάνουμε και να επηρεάσουμε μακροπρόθεσμα την υγεία μας.

Θα πιω ένα μαρτίνι και θα φάω μία μπριζόλα περιστασιακά, αλλά όχι κάθε μέρα. Η Σάρα είναι εξαιρετική σεφ και με έχει βοηθήσει να διατηρήσω μια υγιεινή και ποικίλη διατροφή. Τρώμε σαλάτα με κάθε γεύμα και απολαμβάνουμε μπρόκολο και λάχαναα Βρυξελλών.

Το πραγματικό μυστικό της μακροζωίας είναι ότι δεν υπάρχουν μυστικά. Αλλά ζούμε καθημερινά και πεθαίνουμε μία φορά, οπότε πρέπει να αξιοποιήσουμε στο έπακρο τον χρόνο που έχουμε.

Δεν αφήνω τις γνώσεις μου να πάνε χαμένες

Έχοντας ασκήσει τη νευρολογία για πάνω από επτά δεκαετίες, έχω παρακολουθήσει την εξέλιξη της ιατρικής από τις λοβοτομές μέχρι τις πιο πρόσφατες τεχνικές απεικόνισης μέσω υπολογιστή.

Μου αρέσει πολύ να διδάσκω τους ειδικευόμενους ιατρούς και τους φοιτητές μου και μαθαίνω πολλά και από αυτούς. Συμμετέχω επίσης σε επερχόμενο ντοκιμαντέρ για τη ζωή μου. Είναι χαρά μου να μοιράζομαι ιστορίες από τη μακρά καριέρα μου με την επόμενη γενιά.