Ο φαύλος κύκλος της ερωτικής σχέσης με τον μισογύνη της διπλανής πόρτας σε έξι λεπτά και κάτι

Αν θέλαμε να περιγράψουμε όλο τον φαύλο κύκλο μιας ερωτικής σχέσης μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας, στις πιο μισογυνιστικές γωνίες αυτής της χώρας, θα είχαμε καταφέρει να συντάξουμε μια άχαρη λίστα με πολλά σαφή και ασαφή “κατηγορώ” σε όποιον έχει αφήσει να θεωρούνται δεδομένες κάποιες συγκεκριμένες απόψεις και συμπεριφορές που καλουπώνουν τις γυναίκες για χρόνια και χρόνια.

Η Βίνα Σέργη και οι Bad Poetry Social Club μάς έβγαλαν από την άχαρη θέση. Στο “ΜΟΥ” η Σέργη σπάει σε πενηνταράκια όλα όσα κάθε γυναίκα που επιμένει να ικανοποιεί την πατριαρχία, να κρατά ευχαριστημένο τον μέσο μισογύνη, τον τοξικό μικροαστό εραστή. Ναι σε όλα, σε ό,τι πει, αρκεί να λέει “ΜΟΥ”, αρκεί να είναι “ΤΟΥ” και να είναι “ΤΗΣ”. Ναι σε όλες τις προσβολές, τους περιορισμούς, τα “ταβάνια” κάθε σχέσης που δεν ικανοποιεί κανέναν. Συχνά ούτε τον δυνάστη που την “ενορχηστρώνει”. Ναι σε όλα τα στερεότυπα, σε κάθε άρνηση για σεξουαλική ικανοποίηση της γυναίκας, ναι σε κάθε στερεότυπο που της φορτώνει ξανά και ξανά. Αρκεί να είναι “ΤΟΥ”. Αρκεί να λέει “ΜΟΥ”.

Σε άλλα νέα, θα έλεγε κανείς πως αυτό το εξάλεπτο βίντεο είναι ένας παράδοξος τρόπος να βγεις από αυτόν τον φαύλο κύκλο, αφού πρώτα έχεις γελάσει στα μούτρα του. Το γιατί είναι παράδοξος, με κινηματογραφικούς όρους, και plot twists, γίνεται σαφές στο τέλος του βίντεο. Της πήρε τέσσερα χρόνια να το βγάλει, αλλά να ‘μαστε, εδώ, να απολαμβάνουμε κάθε του στίχο με μια ανεπαίσθητα ικανοποιητική οργή. Μια λυτρωτική λιτανεία. Της πήρε τέσσερα χρόνια να το βγάλει, αλλά από τους στίχους του γίνεται σαφές πως δεν έχουν αλλάξει και πολλά στις αόρατες κλωστές που δένουν μια τοξική σχέση, που άλλη ονομάζουν “ευτυχία με αυταπάρνηση”.