Θα ήταν ασφαλές, ίσως και κάτι παραπάνω, να πούμε πως ο παππούς της Celine Van Heel ζούσε πάντα τη ζωή του στο φουλ. Μεγαλώνοντας, η φωτογράφος, πάντοτε τον θυμάται μαυρισμένο, όμορφα ντυμένο, με ένα τσιγάρο και ουίσκι στο χέρι. Πάντα έτοιμο για το επόμενο πάρτι. Είναι το πρότυπό της. Κάποιος που θαυμάζει και κάποιος που πάντα τη στήριζε και την πίεσε να κάνει αυτό που πάντα οι άνθρωποι της γενιάς του συνοψίζουν στη φράση «πιάσε τη ζωή από το κέρατα».
Όταν η Celine μετακόμισε από Παρίσι όπου και ζούσε και εργαζόταν ως δημοσιογράφος σε ένα περιοδικό μόδας ώστε να ζήσει με τον παππού της στην Ισπανία, στην αρχή της πανδημίας, συνειδητοποίησε πως δεν είχαν αλλάξει πολλά. Ήταν ακόμα στυλάτος. Ελεύθερος. Ανοιχτόμυαλος. Και 90 χρονών. Εμπνευσμένη από το πνεύμα του, η Celine αποφάσισε να φτιάξει μια σελίδα στο Instagram, αφιερωμένη σε εκείνον, και να τον ονομάσει “The Spanish King”. Ο Andrés προφανώς ερωτεύτηκε την ιδέα. Έγινε μια πρόθυμη μούσα. Έδωσε στη Celine την παλιά του κάμερα και άρχισαν κατευθείαν τις φωτογραφίσεις. «Το αγάπησα αμέσως», θυμάται η Celine. «Είχα τόσες ιδέες για εκείνον, ξαφνικά ήθελα να δημιουργήσω, να δημιουργήσω, να δημιουργήσω», λέει στο It’s Nice That.
Η πρώτη κιόλας φωτογραφία έδωσε ένα δείγμα όλων όσα θα απέρρεαν από όλο το project: προσωπικότητα, ζωντάνια, νεανικότητα. Θα έβρισκε σίγουρα τη θέση της σε κάποιο editorial αργά ή γρήγορα. Μέχρι το τέλος των lockdown, ο παππούς της Celine είχε κερδίσει τόσα βλέμματα που σήμερα οι δυο τους ταξιδεύουν μαζί τον κόσμο με «κλεισμένες» δουλειές και καμπάνιες με τη Celine, το Zara Man, την Kappa και το eBay.
Στο επίκεντρο της συνεργασίας της Celine και του Andrés βρίσκεται η επιθυμία να αποδειχθεί ότι η μόδα, η δημιουργικότητα και η αυτοπεποίθηση δεν έχουν όριο ηλικίας. «Η αισθητική μου προσέγγιση ήταν πάντα να δείξω έναν άνθρωπο που είναι αιώνια νέος, ελεύθερο πνεύμα, χαρούμενος, ανεξάρτητα από την ηλικία ή τις ρυτίδες που έχει», λέει η Celine. «Λατρεύω τόσο πολύ το χρώμα, τη συμμετοχικότητα και την υπερβολή». Και, η Celine θέλει να εντυπωσιάσει ότι αυτή και ο παππούς της βρίσκονται μόνο στην αρχή του ταξιδιού τους – «υπάρχουν πολλά περισσότερα να έρθουν!» καταλήγει.
