Ο σκηνοθέτης του Έτερος Εγώ, Σωτήρης Τσαφούλιας, μίλησε μεταξύ άλλων για το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη, υπογραμμίζοντας πως αυτό ανέδειξε την παθογένεια και την ανικανότητα της ελληνικής πολιτείας χαρακτηρίζοντάς το «έγκλημα συλλογικής ευθύνης και όχι μόνο της πολιτικής εξουσίας».

Μιλώντας στην εκπομπή «Επίλογος» της ΕΡΤ και στο δημοσιογράφο Απόστολο Μαγγηριάδη, ο Σωτήρης Τσαφούλιας, ανέφερε: «Το δυστύχημα στα Τέμπη δεν ανέδειξε τίποτα άλλο από την παθογένεια και την ανικανότητα της ελληνικής Πολιτείας τα τελευταία 23 χρόνια. Το έγκλημα αυτό είναι συλλογικής ευθύνης». Σε αυτό το σημείο επιτρέψτε μας να διαφωνήσουμε, αν και καταλαβαίνουμε το σκεπτικό πίσω από την τοποθέτηση. Η ευθύνη δεν είναι ακριβώς συλλογική, υπάρχουν συγκεκριμένα άτομα και συγκεκριμένες κυβερνήσεις που είχαν τον χρόνο και μάλλον όχι την διάθεση για να βελτιώσουν το σιδηροδρομικό δίκτυο.

«Όχι μόνο της πολιτικής εξουσίας», συνέχισε, «είναι ένα δυστύχημα με νεκρούς και το μόνο χειρότερο είναι να έχεις νέους νεκρούς. Αυτά τα παιδιά πλήρωσαν τις παθογένειες του κράτους. Είναι μία στιγμή που πρέπει να κάνουμε όλοι την αυτοκριτική μας».

«Όποιος χρησιμοποίησε γνωστό για να σβήσει κλήση, για να βάλει το παιδί του κάπου καλά στον στρατό έχει ευθύνη. Οι δημοσιογραφικές εκπομπές που ανέδειξαν το θέμα -και τους ευχαριστούμε- έχουν ευθύνη γιατί το 1/10 να αφιέρωναν στα πράγματα που δεν γίνονται σωστά για την ασφάλειά μας σε σχέση με τον χρόνο που αφιερώνουν στους παίκτες των ριάλιτι ή σε άλλα πράγματα που δεν έχουν αξία κάτι θα είχε φτιάξει», είπε.

«Για τους πολιτικούς δεν το συζητάμε, διότι ζούμε σε μια χώρα που δυστυχώς την λέξη φιλότιμο ενώ την καμαρώνουμε ότι είμαστε οι μόνοι που την έχουμε την κρατάμε μόνο στα λεξικά μας. Δεν την βάζουμε καθόλου στην πολιτική ζωή, ο όρος “πολιτική ευθύνη” ή “ευθιξία”, απέχει κατά πολύ. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πόσο γρήγορα μπήκαν στο παιχνίδι “εσύ φταίς, εγώ φταίω”. Η ταχύτητα που μπήκαν σ’ αυτή τη στιχομυθία ήταν εντυπωσιακή. Είναι σωστό να μην βλέπουμε το δέντρο χάνοντας το δάσος, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και το κάθε δέντρο είναι μέρος του δάσους».

«Βλέπω και την στάση του υπουργού. Βγήκε ένα βίντεο και από το κανάλι σας και από άλλα για μια έντονη αντιπαράθεση που είχε στην Βουλή πριν από το ατύχημα, που τέθηκε θέμα ασφάλειας και είπε “θα έπρεπε να ντρέπεστε” κλπ. Βλέποντας αυτή την ομιλία δυο συμπεράσματα μπορώ να βγάλω: ή αυτός ο άνθρωπος την ώρα που τα έλεγε αυτά, ήξερε ότι λέει ψέματα, άρα η ευθύνη του είναι ποινική, δεν είναι απλά πολιτική. Ή δεν το ήξερε και ήταν ένας διακοσμητικός υπουργός, ο οποίος εμπιστεύθηκε τους συνεργάτες του και εκείνοι τον εξέθεσαν. Σ’ αυτή την περίπτωση δεν παραιτείσαι, λες ποιοι σε ενημέρωσαν και παραιτείσαι μετά. Αν ήταν μια ευθύνη να αναληφθεί θα έπρεπε να ήταν όταν η Ευρώπη μας παρέπεμψε στο δικαστήριο για την ασφάλεια των τρένων. Τότε παραιτείται ο υπουργός ή τον παραιτεί ο πρωθυπουργός. Με 57 άτομα η παραίτηση… Δηλαδή μην ξεχάσουμε και τα αυτονόητα. Στην Ιαπωνία θα κάνανε χαρακίρι. Αλλά παραμένεις βουλευτής και πολιτεύεσαι ξανά. Δεν είναι αυτό το κομμάτι της πολιτικής ευθύνης, ή της σκέψης ας πούμε γενικότερα. Φταίμε όλοι. Ευθυνόμαστε όλοι, αυτό δεν αλλάζει τίποτα, ούτε στους ανθρώπους που έχασαν την ζωή τους, ούτε στις οικογένειές τους που τους έχουμε καταστήσει εν ζωή νεκρούς. Τι να πεις σ’ αυτούς τους ανθρώπους τώρα; Και σαφώς δεν μπορείς να μιλάς για θυσίες».