«Πόσο πιο κάτω;», θα αναρωτηθεί κάποιος και με το δίκιο του. Περίπου δύο μέρες μετά την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη και ενώ ακόμα μετράμε τις πληγές μας, υπάρχουν άτομα γύρω μας τα οποία όχι μόνο δεν συγκινούνται, αλλά προκαλούν με τη στάση τους. Χωρίς καμία ντροπή λοιπόν, η διοίκηση της ΣΤΑ.ΣΥ προσφεύγει στη Δικαιοσύνη κατά του σωματείου εργαζομένων του Μετρό, με στόχο να κηρυχθεί παράνομη και καταχρηστική η 24ωρη απεργία τους με αίτημα αυξημένα μέτρα ασφαλείας για επιβάτες και εργαζόμενους.
Προσέξτε, μιλάμε για ένα αυτονόητο αίτημα όπως τα αυξημένα μέτρα ασφαλείας για τους επιβάτες και τους εργαζόμενους, κάτι το οποίο το πληρώσαμε ακριβά, χωρίς αυτό να αγγίζει κάποιους όπως φαίνεται. «Είναι αδίστακτοι! Την ώρα που η χώρα θρηνεί, συνεχίζουν προκλητικά και σήμερα, όπως και σε όλες τις προηγούμενες εργατικές κινητοποιήσεις που είχαν ως βασικό αίτημα το ζήτημα της ασφάλειας, να μιλούν για την ταλαιπωρία των λίγων, να προσπαθούν να τις λερώσουν για να δημιουργήσουν κοινωνικό αυτοματισμό», τονίζει το ΠΑΜΕ σε ανακοίνωσή του.
Αλλά… Αυτοί είστε.
Η ανακοίνωση:
Όλες και όλοι σήμερα στις σημερινές συγκεντρώσεις στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις για να μην περάσει η συγκάλυψη.
Η σύγκρουση τρένων στα Τέμπη δεν είναι ούτε δυστύχημα, ούτε ατύχημα, αλλά προδιαγεγραμμένο και διαρκές έγκλημα.
Το ΠΑΜΕ καλεί όλα τα Συνδικάτα να πάρουν μέρος στις κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα και στη συγκέντρωση που οργανώνεται με πρωτοβουλία του Εργατικού Κέντρου Πειραιά στην Αθήνα την Πέμπτη 2 Μάρτη στις 6 το απόγευμα, έξω από τα γραφεία της “Hellenic Train” (Συγγρού 41).
Να απαντηθεί η έντονη προσπάθεια συγκάλυψης των πραγματικών ευθυνών και η νέα, απαράδεκτη επίθεση της κυβέρνησης και των γνωστών παπαγάλων σε ΜΜΕ που, πριν ακόμα στεγνώσει το αίμα των νεκρών επιβατών και των εργαζόμενων σιδηροδρομικών, χυδαιολογούν ξανά απέναντι στις κινητοποιήσεις των Συνδικάτων. Έφτασαν στο σημείο πριν από λίγο να στείλουν ξανά στα δικαστήρια τους απεργούς του Μετρό για να βγάλουν τη σημερινή απεργία τους παράνομη.
Είναι αδίστακτοι! Την ώρα που η χώρα θρηνεί, συνεχίζουν προκλητικά και σήμερα, όπως και σε όλες τις προηγούμενες εργατικές κινητοποιήσεις που είχαν ως βασικό αίτημα το ζήτημα της ασφάλειας, να μιλούν για την ταλαιπωρία των λίγων, να προσπαθούν να τις λερώσουν για να δημιουργήσουν κοινωνικό αυτοματισμό.
Ντροπή και Αίσχος!
Προσπαθούν να σβήσουν τις διαχρονικές ευθύνες που υπάρχουν για την υποχρηματοδότηση, την “απελευθέρωση” και την κατάτμηση του σιδηροδρομικού έργου και την αντιμετώπιση της ανθρώπινης ζωής ως κόστος.
Δεν θα περάσει!
