Οι μαθητές ξέρουν ότι ζουν σε εκτροχιασμένο κράτος κι αυτές οι φωτογραφίες το αποδεικνύουν

Στο Ολυμπιακό χωριό, οι μαθητές του 6ου Γενικού Λυκείου, έγραψαν, τοποθετώντας τις τσάντες τους στο προαύλιο του σχολείου: “Δεν ξεχνώ. Τέμπη“. Στην Πύλο, μαθητές του Γυμνασίου και του Λυκείου, έγραψαν με τις τις τσάντες τους, στο προαύλιο του σχολείου το σύνθημα: “Πάρε με όταν φτάσεις”. Η πιο συνηθισμένη φράση που πάντα συνοδεύει τα ταξίδια όλων των Ελλήνων.

Τα παιδιά, μέσα από την αυλή του σχολείου τους, στέλνουν με τον δικό τους τρόπο, μήνυμα συμπαράστασης στις οικογένειες των θυμάτων.Στη Λάρισα μαθητές του 7ου ΕΠΑΛ, στέκονται δίπλα ο ένας στον άλλον και σχηματίζουν με τα σώματά τους, το σήμα του πένθους.

Στη Ναύπακτο, οι μαθητές πραγματοποιούν κατάληψη στο ΕΠΑΛ και το 2ο Λύκειο. Η κατάληψη, όπως αναφέρουν οι μαθητές, δεν γίνεται για θέματα της σχολικής τους κοινότητας, αλλά προκειμένου να κινητοποιήσουν τον κόσμο απέναντι στην κρατική αδράνεια, όσον αφορά την ασφάλεια των πολιτών, με αφορμή το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη.

Μια λέξη σχημάτισαν με τις τσάντες τους οι μαθητές του 5ου Λυκείου Χαλανδρίου, στο προαύλιο του σχολείου τους, θέλοντας να εκφραστούν, σοκαρισμένοι για την τραγωδία στα Τέμπη με τον θάνατο τουλάχιστον 46 ανθρώπων από τη σύγκρουση των τρένων: ΟΡΓΗ. Η κατάλληλη λέξη για να περιγράψει πώς νιώθουμε για το σύστημα τηλεδιοίκησης και ελέγχου κυκλοφορίας που διαφημίζεται αλλά αγνοείται εδώ και περίπου 20 χρόνια. Εργαζόμενοι και στελέχη στα τρένα είχαν προειδοποιήσει για την τραγωδία, χωρίς όμως οι αρμόδιοι να ακούσουν