Δεν χρειάζεται να γνωρίζετε τη διαφορά μεταξύ του τενόρου και του άλτο σαξοφώνου για να εκτιμήσετε ένα καλό μουσικό ντοκιμαντέρ. Αρκεί να σας αρέσει ο συνδυασμός από χαρισματικές και εκκεντρικές προσωπικοτήτες, η αυστηρή (ή και όχι) προσοχή στις λεπτομέρειες και η αποφυγή των παγίδων που στήνουν οι άνθρωποι πίσω από αυτά, που οδηγούν σε αγιογραφίες. Γιατί, μεταξύ μας, πολλά ντοκιμαντέρ μοιάζουν με αγιογραφίες. Όχι, οι περισσότεροι μουσικοί δεν ήταν άγιοι -ευτυχώς δηλαδή γιατί δεν θα έδιναν ποτέ στο κοινό τις μουσικές τους ανησυχίες.
Φυσικά, το να αγαπάς τη μουσική ή την προσωπικότητα κάποιου, κάνει ένα doc πιο απολαυστικό και το Netflix, παρά τα νερά που μας κάνει τελευταία με την αλλαγή της πολιτικής όσον αφορά το «μοίρασμα» των κωδικών, έχει μια καλή και προσεγμένη συλλογή. Το μόνο κακό μετά την προβολή τους είναι ότι θα μείνετε με ένα ποτό στο χέρι, να σκέφτεστε για ποιο λόγο ξυπνάτε κάθε πρωί στις 7 για να πάτε στο γραφείο και για ποιο λόγο δεν γίνατε ένα αστέρι της ροκ, της ραπ ή της τζαζ.
Μετά τη λίστα με τις καλύτερες μουσικές ταινίες, στη λίστα που ακολουθεί θα βρείτε τα καλύτερα μουσικά ντοκιμαντέρ στo Netflix. Μην τα υποτιμάτε, θα περάσετε καλά. Τα αφτιά σας σίγουρα.
Biggie: I Got a Story To Tell (2021)
Οι σκληροπυρηνικοί θαυμαστές της ραπ γνώριζαν από το δεύτερο και τελευταίο στούντιο άλμπουμ (Life After Death) του Notorious B.I.G., ότι ο θρυλικός ράπερ του Μπρούκλιν είχε μια ιστορία να πει, αλλά αυτό το ντοκιμαντέρ του Netflix αποκαλύπτει σε βάθος την ιστορία του. Χάρη στα σπάνια πλάνα που καταγράφηκαν από τον παιδικό φίλο του, Damion “D-Roc” Butler και τις αρχειοθετημένες σε βάθος συνεντεύξεις, το Biggie: I Got a Story to Tell προσφέρει μια ξεχωριτή ματιά στην άνοδο του Christopher Wallace ως ράπερ, όπως και τις ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες του. Αντί για άλλο ένα ντοκιμαντέρ που επικεντρώνεται στη δολοφονία του, καλύτερα να παρακολουθήσετε αυτό διότι, σε αντίθεση με τα προηγούμενα, γιορτάζει τη ζωή και το έργο του.
Keith Richards: Under the Influence (2015)
Μας συγχωρείτε για την εισαγωγή, αλλά οφείλουμε να το πούμε: Το μεγαλύτερο κωλόπαιδο της ροκ (αναγκαστικά μπαίνει κάτω από την ομπρέλα του είδους), είναι ο Keith Richards. Ο κιθαρίστας των Rolling Stones βρισκόταν στα καλύτερά του τη δεκαετία του ’60 και του ’70 με το ροκ εν ρολ στην πρώτη γραμμή, τα ναρκωτικά και το σεξ, αλλά σε αυτό το ντοκιμαντέρ, βλέπουμε πώς ζει και πώς σκέφτεται ο μουσικός σήμερα (εντάξει, πέρασαν 8 χρόνια από το 2015). Το ντοκιμαντέρ, λοιπόν, εστιάζει στο παρόν, με συνεντεύξεις και πλάνα από την ηχογράφηση του σόλο δίσκου του, Crosseyed Heart. Φυσικά, υπάρχουν μερικές άγνωστες ιστορίες του παρελθόντος με τους Stones.
Miles Davis: Birth of Cool (2019)
Θα έχετε ακούσει (ελπίζουμε) πολλά για εκείνον. Εάν όμως δεν έχετε ακόμη εξοικειωθεί με το είδωλο της τζαζ, τον Miles Davis, υπάρχειαυτό το ντοκιμαντέρ. Ο θρυλικός τρομπετίστας είναι πγνωστός για τη μουσική του αλλά και την ιδιαίτερα δύσκολη προσωπικότητά του και όλα αυτά αναλύονται και απομυθοποιούνται εδώ με μια βιογραφική μορφή που καταγράφει ολόκληρη τη ζωή και την καινοτόμο καριέρα του σε δύο ώρες. Ενώ παραμένει ένα αίνιγμα, το ντοκιμαντέρ κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να κάνει τον Davis πιο ανθρώπινο. Αξίζει να αφιερώσετε τον χρόνο σας.
Rolling Thunder Revue: A Bob Dylan Story by Martin Scorcese (2019)
Ο Bob Dylan περιβάλλεται εδώ και πολλά χχρόνια από ένα μυστήριο και το ντοκιμαντέρ του Μartin Scorcese για την περιοδεία του στα μέσα της δεκαετίας του ’70, συμβάλλει στη γιγάντωση αυτού του μυστηρίου. Ο Scorsese γυρίζει στην περιοδεία Rolling Thunder Revue μαζί με ξεχωριστούς καλεσμένους όπως ο Allen Ginsberg και η φανταστική Joan Baez για να εξερευνήσει τα ατελείωτα όρια της δημιουργικότητας του Dylan. Με συνεντεύξεις από τον ίδιο τoν μουσικό αλλά και από τους συνεργάτες του, το Rolling Thunder Revue: A Bob Dylan Story by Martin Scorcese, είναι σίγουρα η καλύτερη προσπάθεια που έχει γίνει μέχρι σήμερα ώστε να μάθουμε ποιος είναι πραγματικά ο άνθρωπος που έψαχνε για μέρες η Σουηδική Ακαδημία να του δώσει το Νόμπελ.
What Happened, Miss Simone? (2015)
Η Nina Simone ήταν η μία, ένα ταλέντο χωρίς σύγκριση, μια κοινωνικά αφοσιωμένη καλλιτέχνης, ένα άτομο με ψυχικές ασθένειες… Ως μια μαύρη καλλιτέχνιδα που ενηλικιώνεται κατά τη διάρκεια των ταραγμένων χρόνων της Αμερικής μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Simone ενέπνευσε λεγεώνες θαυμαστών και αποξένωσε μερικούς από τους πιο κοντινούς της ανθρώπους. Μέσα από συνεντεύξεις και αρχειακό υλικό, αυτή η κάπως τυπική προσέγγιση στη ζωή της, αποκαλύπτει διάφορες πτυχές του χαρακτήρα της, κυρίως πίσω από τη σκηνή και μακριά από το αγαπημένο της πιάνο.
