Προσοχή στο σκαλοπάτι, μπαίνουμε σε αυτό το τεχνολογικό κατασκεύασμα που αποκαλούμε μηχανή του χρόνου. Θα γυρίσουμε πίσω στο 2014, τότε που δύο single από τη Βρετανία έπαιζαν ασταμάτητα στα ελληνικά ραδιόφωνα. Μιλάμε για το new age γκόσπελ, Stay With Me και τον ύμνο στην υποψία για τυχόν κέρατα στην κεφαλή μας, You’re Not the Only One τ@ Sam Smith. Αν πληκτρολογήσετε σήμερα, στο 2023, τους δύο αυτούς τίτλους στη μπάρα αναζήτησης του YouTube, θα δείτε πως το πρώτο έχει 1,1 δισ, προβολές ενώ το δεύτερο 1,5 δισ. προβολές.

Fast forward: Από τον δίσκο In the Lonely Hour του 2014, τ@ Sam Smith κυκλοφόρησε επίσης το The Thrill of it All (2017), το Love Goes (2020) και το… Θα μιλήσουμε γι’ αυτό σε λίγο. Πριν περάσουμε στα φρέσκα νέα, ας μιλήσουμε για τα όσα πέτυχε στο ντεμπούτο τ@ και όχι μόνο: “σπασμένα” ρεκόρ σε πωλήσεις και streaming, τέσσερα Γκράμι, χρυσή σφαίρα και, φυσικά, ένα λαμπερό Όσκαρ για το soundtrack στο James Bond Spectre.

Stop.

Βγαίνουμε από τη μηχανή του χρόνου. Προσοχή στο σκαλοπάτι, μην επαναλαμβανόμαστε. 

Play: Η ιστορία έχει δείξει ότι κάθε τρία χρόνια τ@ Sam Smith κυκλοφορεί έναν νέο δίσκο. Πιστός στο ραντεβού τ@ απέναντι στους θαυμαστές τ@, από σήμερα 27 Ιανουαρίου του 2023, κυκλοφορεί ελεύθερο το πολύ καλό (όσο γίνονται περισσότερες ακροάσεις γίνεται ακόμα καλύτερο) Gloria το οποίο είχαμε τη χαρά να το ακούσουμε πριν παίξει στα ραδιόφωνα, στα ηχεία σας ή στα ακουστικά σας καθώς τρέχετε σε κάποιο πάρκο για να βελτιώσετε την φυσική σας κατάσταση. Ήμασταν από τους τυχερούς, δεν θα σας το κρύψουμε.

Pause: Η Gloria, όπως έχει πει τ@ Sam Smith, είναι μια εσωτερική φωνή πολεμιστή και όχι γυναίκα.

Play: O δίσκος αποτελείται από 13 τραγούδια και θα μπορούσαμε να πούμε με σχετική ευκολία ότι είναι ένα γράμμα στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Αξίζει επίσης να αναφέρουμε ότι είναι ο πρώτος δίσκος τ@ από τότε που έκανε coming out ως non binary υποκείμενο. 

Στα καθαρά μουσικά, τ@ Sam Smith δεν αποχωρίζεται το γκόσπελ στοιχείο. Και γιατί να το κάνει; Από την άλλη, βέβαια, δεν μένει εκεί καθώς το εμπλουτίζει με διάφορα είδη, δίνοντας ένα μεγαλύτερο εύρος στο τελικό αποτέλεσμα. Το Gloria ξεκινάει με το Love me more, ένα κομμάτι κάπως εσωτερικό και αυτοαναφορικό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι λείπει ένας πιο up ρυθμός (μέχρι και ρέγκε ακούμε).

Ακολουθεί το No God (πιο μελαγχολικό), μια μίνι παύση με το Hurting interlude και περνάμε στο Lose you το οποίο είναι ίσως το καλύτερο κομμάτι του δίσκου, πάλι κάπως μελαγχολικό αλλά σίγουρα πιο χορευτικό. Θα το χορέψεις σε κάποιο πάρτι ή στο σπίτι σου, δεν υπάρχει περίπτωση. Στη συνέχεια έχουμε το Perfect, σε συνεργασία με τη Jessie Reyes με αρκετά έντονο το R&B στοιχείο. 

Σε ένα από τα πιο γνωστά (δικαίως) τραγούδια του Gloria, το Unholy, τ@ Sam Smith κάνει ένα πράγμα (μαζί με την Kim Petras): απελευθερώνεται, με ό,τι και αν συνεπάγεται αυτό. Στο How to Cry, χωρίζουμε. Ναι, χωρίζουμε όπως ξέρει να μας χωρίζει μόνο τ@ Sam Smith. Το Six Shots που ακολουθεί είναι ένα τραγούδι από το Λονδίνο για το Λονδίνο ενώ στο Gimme βρίσκουμε τις Jessie Reyez και την Κοffee να μας παίρνουν από το χέρι και να μας αφήνουν σε έναν προθάλαμο με δύο πόρτες: η μία έχει την επιγραφή ρεγκετόν και η άλλη ρέγκε. Θα το χορέψεις. Και αυτό. 

Μετά τα ραδιοφωνικά παράσιτα του Dorothy’s interlude, έχουμε το I am not here to make friends με τ@ Sam Smith να τραγουδάει για όλα τα άτομα που μπήκαν στο friendzone χωρίς να το θέλουν. Σε αυτό ξεχωρίζει το new disco στοιχείο, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν βρίσκουμε στο αμέσως επόμενο, το ποτισμένο με γκόσπελ, Gloria. Υπέροχο, κλασικό και συγκινητικό. Τέλος, όταν συνεργάζεσαι με τον Ed Sheeran, είναι σαν να υπογράφεις ένα συμβόλαιο με την επιτυχία. Το Who we love θα γίνει και αυτό επιτυχία αλλά, τελικά, δεν είναι αυτό που περιμέναμε. Δε σημαίνει ότι είναι κακό, το αντίθετο μάλλον.