Αφού οι κάτοικοι του Lützerath αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για το ανθρακωρυχείο Garzweiler, διαδηλωτές κατέλαβαν το ερημωμένο χωριό, περιμένοντας τίποτα άλλο πέρα από την αναμέτρηση με την αστυνομία. Το χωριό, σε κάθε περίπτωση, προοριζόταν να γίνει φρούριο μιας εταιρείας ενέργειας.
Από το 2020, ακτιβιστές για το περιβάλλον καταλαμβάνουν τα δέντρα, τα χωράφια και τα σπίτια στο Lützerath, έναν οικισμό κοντά στην πόλη Erkelenz στης Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας. Αντιτίθενται στην εκκένωση του χωριού από τους κατοίκους του, αλλά και στην εταιρεία RWE, η οποία θέλει να εξάγει τα εκατομμύρια των τόνων λιγνίτη που βρίσκονται κάτω από το χωριό.
Οι περισσότεροι από τους κατοίκους του χωριού έχουν εξαφανιστεί εδώ και καιρό, έχοντας λάβει αποζημίωση. Έχουν ήδη επανεγκατασταθεί και φτιάξει νέες ζωές, μέσα στην τελευταία μιάμιση δεκαετία. Οι ακτιβιστές, από την άλλη, οργανώθηκαν, έχτισαν κατασκευές και δεντρόσπιτα, αλλά και μια κουζίνα, στην οποία παρασκευάζονταν περισσότερα από 1.000 γεύματα την ημέρα από δωρεές.
Το 2020, η γερμανική κυβέρνηση αποφάσισε τη σταδιακή κατάργηση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με καύση άνθρακα, ως το 2038 το αργότερο. Ωστόσο, ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι ελλείψεις φυσικού αερίου και η ενεργειακή κρίση, άλλαξαν τις προτεραιότητες και η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα ήταν απαραίτητο να βασιστεί ξανά στον άνθρακα.
Πέντε χωριά που ήδη έχουν εν μέρει επανεγκατασταθεί μπορεί να παραμείνουν, αλλά αποφασίστηκε ότι το Lützerath θα έπρεπε να καταστραφεί. Ως συμβιβασμός, η σταδιακή κατάργηση του άνθρακα στη Βόρια Ρηνανία-Βεστφαλία θα προωθηθεί από το 2038 στο 2030.
Μελέτες που επισημάνθηκαν από ακτιβιστές για το κλίμα δείχνουν ότι ο άνθρακας κάτω από το Lützerath δεν χρειάζεται πλέον, αλλά μελέτες που ανατέθηκαν από την κυβέρνηση και την ίδια την εταιρεία ενέργειας δείχνουν το αντίθετο. Στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, περίπου 200 εκατομμύρια τόνοι διοξειδίου του άνθρακα εκπέμπονται κάθε χρόνο. το 22% αυτού, οφείλεται στον ρηνικό λιγνίτη.
Ακτιβιστές λένε πως η εξόρυξη άνθρακα θα έθετε σε κίνδυνο τον στόχο του 1,5 βαθμού που τέθηκε στη συμφωνία του Παρισιού για τον περιορισμό της παγκόσμιας θέρμανσης. Οι ακτιβιστές ισχυρίζονται ότι η απληστία για κέρδος είναι ο ουσιαστικός λόγος της εκκένωσης.
Σε δημοσκόπηση του ZDF Polit-Barometer, το 59% των ερωτηθέντων εξέφρασε την αντίθεσή του στην εκκαθάριση του χωριού, ενώ το 33% είναι υπέρ. Η μάχη για το Lützerath είναι επίσης μια μάχη για αφηγήσεις που δίνεται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Στο κείμενό του στον Guardian, o Ingmar Björn Nolting αναφέρει πως την πρώτη φορά που επισκέφτηκε το Lützerath το περασμένο καλοκαίρι, ήταν δύσκολο να μιλήσει με τους ακτιβιστές, μιας και εκείνοι φοβούνταν πως θα γίνουν στόχοι της αστυνομίας. «Αλλά όταν το επισκέφτηκα την παραμονή της καταστροφής του χωριού, ήταν διαφορετικά, ο κόσμος χαιρόταν να μιλήσει», επισημαίνει.
Τις μέρες πριν την έξωση το χωριό θυμίζει μυρμηγκοφωλιά και βιδώματα γίνονται από όλες τις πλευρές. Οι ακτιβιστές κουβαλούν κορμούς δέντρων, πέτρες και κατασκευές, στοιβάζοντάς τους σε οδοφράγματα. Ανάβουν φωτιές για να μαλακώσουν την άσφαλτο και να τη γεμίσουν με τρύπες και χαρακώματα. Οι ακτιβιστές είναι αποφασισμένοι να υπερασπιστούν το Lützerath.
Οι περισσότεροι από αυτούς θέλουν να το κάνουν ειρηνικά. Θέλουν να κάνουν το έργο της εκκένωσης της αστυνομίας όσο το δυνατόν πιο δύσκολο μέσα από οδοφράγματα, τρίποδα, τσιμεντένιες πόρτες και πλατφόρμες κρεμασμένες σε σχοινιά. Αλυσοδένονται ο ένας με τον άλλο στα λεγόμενα lock-ons. Αυτά τα μέτρα σημαίνουν ότι η αστυνομία πρέπει να στείλει ειδικές μονάδες να αντιμετωπίσουν τις διαδηλώσεις, που οι διαδηλωτές ονομάζουν «αναρριχώμενους μπάτσους».
Μετά από σχεδόν τρεις μέρες μαχών, στις πύλες του Lützerath βλέπει κανείς πολλά αστυνομικά οδοφράγματα και κανόνια νερού. Το Lützerath, κάποτε τόπος ονείρων και ουτοπίας για τους ακτιβιστές και σύμβολο του κινήματος για την κλιματική αλλαγή, έγινε μέσα σε λίγες μέρες φρούριο μιας εταιρείας ενέργειας.
Πηγή: Guardian
Φωτογραφίες: Getty
