Αν κάτι μπορούμε να πούμε με (αρκετή) σιγουριά για το Emily in Paris είναι πως πρόκειται για το τηλεοπτικό συνώνυμο της λοβοτομής. Είναι ο ορισμός του hate binge; Θα ήταν, αν είχαμε βρει το κουράγιο να δούμε και την τρίτη σεζόν. Η μόνη σταθερά της σειράς, εκτός από τα ρούχα της πρωταγωνίστριας που θυμίζουν περιτυλίγματα τσιχλόφουσκας, είναι το crush που αναδείχθηκε μέσα από αυτή: ο Lucas Bravo, ο sous chef που για κάποιο λόγο επιμένει να φλερτάρει (άντε και κάτι παραπάνω) την Emily.

Και για να περάσουμε στο θέμα, ο Gabriel του Emily in Paris βρήκε τη θέση του στο fashion show του Louis-Gabriel Nouchi, με τον δεύτερο να έχει προαποφασίσει, από ό,τι φαίνεται, πως θα τον κάνει λίγο πιο ενδιαφέροντα, από ό,τι είναι στη σειρά, δίνοντάς του κάτι από American Psycho. Η έμπνευση είναι προφανής αν σκεφτεί κανείς τις αισθητικές αναφορές. 

Με τον Nouchi να αντλεί έμπνευση από το καλτ μυθιστόρημα του Bret Easton Ellis, o Bravo περπάτησε στην πασαρέλα μαζί με τον Stefano Gianino (Ναι, τον μαφιόζο με τον οποίο κοιμόταν η Jennifer Coolidge στο White Lotus) με ένα μακρύ παλτό, με καλοχτενισμένα προς τα πίσω μαλλιά και με αίμα να γλιστρά στο πρόσωπό του. Στο μεταξύ, διάολε, δεν ασχήμυνε ούτε λίγο. Βέβαια, το τρελό βλέμμα στα μάτια του μάς έκανε να πιστέψουμε πως έγινε πάλι μάρτυρας κάποιου cringe Instagram story της Emily. 

Διαβάζουμε στο Dazed πως με αφορμή τα αξεσουάρ (τσεκούρια και αλυσοπρίονα, με υφάσματα της ίδιας της συλλογής), η συζήτηση στα backstage στράφηκε στην υπερβολική βία που βρίσκει γενικώς τη θέση της στην αιχμηρή σάτιρα του Easton-Ellis. Ο Nouchi εξήγησε ότι σκεφτόταν την τοξική αναζήτηση της τελειότητας που στηρίζει τις δολοφονικές τάσεις του Bateman.

«Όπως πάντα με τις συλλογές μου, έχει να κάνει με την αποδόμηση της τοξικής αρρενωπότητας», είπε ο Nouchi. «Έπρεπε να έχει το τέλειο σώμα, την τέλεια ζωή, είχε εμμονή με τον φόβο -μισούσε τις γυναίκες, τους ομοφυλόφιλους, τους ανθρώπους με διαφορετικά σώματα. Και αυτό είναι εντελώς αντίθετο από αυτό που κάνουμε». 

Στα χέρια του Nouchi το σελοφάν που χρησιμοποιεί ο Bateman για να τυλίξει τα θύματά του έγινε μαλακά αισθησιακά γάντια, ενώ τα όπλα της επιλογής του έγιναν πιο μαλακά και έχασαν την πρακτικότητά τους.