Είναι άδικο, ναι. Μιλάμε για τρεις ολόκληρες σεζόν, αμέτρητους καλλιτέχνες, εξαιρετική μουσική και πολλά, πολλά τραγούδια που θα μείνουν στο μυαλό μας, οπότε το να επιλέξουμε μόνο πέντε εμφανίσεις από τις πολλές, είναι το λιγότερο άδικο. Ας πούμε λοιπόν ότι όλα είναι υποκειμενικά σε αυτή τη ζωή -μεταξύ μας, είναι. Το γεγονός λοιπόν ότι επιλέξαμε συγκεκριμένες guest εμφανίσεις δε σημαίνει ότι δεν απολαύσαμε ή ότι δεν εκτιμήσαμε κάθε μία ξεχωριστά και φυσικά, την εκπομπή στο σύνολό της.

Το Μουσικό Κουτί μας κράτησε συντροφιά τα δύσκολα βράδια του “εγκλεισμού”, όμως σύντομα έγινε κάτι παραπάνω από μια απλή παρέα που, λόγω των συνθηκών, έπαιζε στην τηλεόρασή μας. Σταδιακά, ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ρένα Μόρφη, μαζί φυσικά με τους εκπληκτικούς μουσικούς του Κουτιού, έχτισαν με το τηλεοπτικό κοινό μια σχέση η οποία, όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν η απλή τη σύνδεση που δημιουργεί η τηλεόραση με τον μέσο τηλεθεατή. Το καταλάβαμε από τη στιγμή που ο Νίκος Πορτοκάλογλου ανακοίνωσε το τέλος της εκπομπής.

Και υπάρχει εξήγηση. Μπορεί η εκπομπή να μεταδίδεται μέσω της οθόνης, όμως το περιεχόμενό της είναι καθαρά ακουστικό και όταν έχουμε να κάνουμε με μουσική, έχουμε να κάνουμε με συναισθήματα. Το δέσιμο μεταξύ του Κουτιού και του κοινού, λοιπόν, είναι δυνατό και ουσιαστικό, όπως ένα τραγούδι όταν κάνει τρίγκερ στον εγκέφαλό μας. Ουσιαστικό γιατί η δουλειά που έριξαν όλοι πίσω και μπροστά από τις κάμερες ήταν ποιοτική. Όπως και να το κάνουμε, το καλό ξεχωρίζει από το μέτριο και το Μουσικό Κουτί, όχι μόνο δεν φλέρταρε με το μέτριο, αλλά άγγιξε σε πολλές περιπτώσεις το τέλειο.

Ακολουθούν λοιπόν οι εμφανίσεις οι οποίες θα κάνουμε καιρό να τις ξεπεράσουμε. Ευτυχώς, υπάρχει και το αρχείο και μπορούμε να γυρίζουμε πίσω σε αυτό τις στιγμές που, το μόνο που θέλουμε, είναι να ακούσουμε καλή μουσική που δίνει χώρο στον πειραματισμό. 

Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Αν σας πάρουν τα ζουμιά, δεν φταίμε εμείς. Θα ρίξουμε την ευθύνη σε όσους δείτε στο βίντεο. Εμείς, πάντως, ένα χαρτομάντιλο το χρειαστήκαμε.

Αλκίνοος Ιωαννίδης – Μαρία Φαραντούρη 

Δεν είναι η Μαχάλια Τζάκσον, είναι η Μαρία Φαραντούρη και ήταν συγκλονιστική. Από κοντά και ο Αλκίνοος Ιωαννίδης σε ένα ντουέτο που σε παίρνει από το χέρι και σε οδηγεί στον προθάλαμο της απόλυτης εσωτερικής περιπλάνησης. 

Έρικ Μπάρτον 

Αε ξεκινήσουμε με μια παραδοχή. Ακόμα και να μην τραγουδούσε, ακόμα και αν καθόταν απλά στον καναπέ και καθάριζε τα μαύρα του γυαλιά, θα έμπαινε στη λίστα. Ο Έρικ Μπάρτον είναι ένας ζωντανός θρύλος.

Κώστας Τζίμας

Ε, σε πιάνει μια ανατριχίλα και μία επιθυμία να γυρίσεις πίσω, να γνωρίσεις καλύτερα την παραδοσιακή μουσική και να αναρωτηθείς για ποιο λόγο την σνόμπαρες τόσα χρόνια. 

https://www.youtube.com/watch?v=kB_JzQthvPI

Εισβολέας – Ιουλία Καραπατάκη

Γιατί, εντάξει, δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάει καλά όταν έχεις τον Εισβολέα και τη φωνάρα της Ιουλίας Καραπατάκη, ειδικά στο χιτ Μπανιστιρτζού. Από τις πιο φαν εκπομπές του Κουτιού.