Η ερώτηση «πώς περάσατε στο οικογενειακό τραπέζι;» θα έπρεπε να είναι παράνομη, καθώς είναι αχρείαστη. Όχι αδιάκριτη, απλώς αχρείαστη. Αφού τις γιορτές, κάθε σπίτι είναι η ίδια σκηνή σε λούπα. Στρυμωγμένοι συγγενείς, μπουκωμένοι, μισοπιωμένοι, αδιάκριτοι, αλλά ενωμένη με μια βαθιά αγάπη, που γεννά μια υπομονή τέλος πάντων. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν τσακώνονται. Υπάρχει οικογενειακό τραπέζι χωρίς πολιτικό τσακωμό ή χωρίς εκείνον τον ένα που δεν αντέχει μισό ακόμα ρατσιστικό ή σεξιστικό σχόλιο και βιώνει μια έκρηξη, τόσο όσο, ώστε να επέλθει μια σιωπή πιο αμήχανη από όλο το σκηνικό εξαρχής; Όχι βρε κουτά.
Νομίζατε πως η δική σας οικογένεια είναι η πιο τρελή από όλες; Κάνατε λάθος. Στο Instagram ζητήσαμε να μάθουμε αμήχανες στιγμές σε οικογενειακά τραπέζια και μέρες που είναι, είπαμε να τις μοιραστούμε μαζί σας. Δεν λένε μόνο οι δικοί σας θείου πως στη χούντα έγιναν δρόμοι. Αυτό το λέει και ο Πλεύρης. Αλλά και κάποιοι άλλοι θείοι ανθρώπων, που κρατάνε αμήχανοι το ποτήρι με το κρασάκι τους όσο εσείς αυτή τη στιγμή. Δεν έχετε μεθύσει αρκετά.
Αμήχανες στιγμές και σκηνικά σε τραπέζια που καλό θα ήταν να μην γίνονται, όπως μάς τα είπατε στο Instagram:
«Έχω μόλις πάρει διαζύγιο και η μάνα μου ευχήθηκε ‘άντε και ένα εγγονάκι σύντομα’»
«Τυπικός μπάρμπας αρχιχωριάτης σου λέει ‘κανά μ**ι γ***μάς;’»
«Η χούντα έκανε δρόμους».
«Ο Σπύρος Παπαδόπουλος».
«Περίμεναν να φέρω τον γαμπρό. Έφερα νύφη».
«Με ρωτάνε για αγόρια και δίνουν συμβουλές. Προφανώς δεν ξέρουν την κοπέλα μου».
«Γονείς χωρισμένοι χρόνια. Φέρνω γκόμενο στο σπίτι που ήταν πρώην της μάνας μου. Δεν το ξέραμε».
«Έπεσε η γιαγιά. Νομίζαμε πως τη χάσαμε».
«Άντε και του χρόνου διπλή».
«Ανακοίνωσα στον πεθερό μου ότι το παιδί θα πάρει το όνομα του παππού μου».
«13 χρόνια περνάμε τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων με τον μπαμπά μας λόγω διαζυγίου. Κάθε φορά λέει πως δεν κάνει αυτό το καραγκιοζιλίκι για άλλο ένα χρόνο».
«Έγκυος σε οικογενειακό τραπέζι και ακούς τρίτη φορά σερί ‘ε, ήσουν μεγάλη. Έπρεπε να γίνει’».
«Θείος να κάνει ρατσιστικά σχόλια και να μη μπορώ να βρίσω γιατί ‘έτσι είναι, δεν θα αλλάξει στα 65».
«Έβαλα τα κλάματα γιατί μόλις είχα χωρίσει».
«Πρώτο τραπέζι με τον σύντροφό μου και άρχισε ο μπαμπάς τα σεξιστικά αστεία και τις προσβολές».
«1992. Μου κάνει πάσα βεγγαλικό ο ξάδερφος, προσγειώνεται στο πόδι μου. Ακόμα έχω σημάδι».
«Η ερώτηση ‘άντε πότε θα κάνετε ένα παιδάκι’, ενώ είχα αποβολή την προηγούμενη».
«Κλάνει ο μπαμπάς μου στο τραπέζι».
«Ο θείος μου κοιτούσε σαν λουκουμάκι την αδερφή της κολλητής μου όταν η κότα η συννυφάδα μου έτρωγε ως γουρούνα τη γαλοπούλα».
«Οι καλεσμένοι μας χώρισαν εν ώρα δείπνου, μπροστά σε όλους, καθόλου πολιτισμένα».
«Δεν υπάρχει άβολη στιγμή. Άβολο είναι από την ώρα που έρχονται, μέχρι την ώρα που φεύγουν».
«Πολιτικοί καβγάδες.»
«- τι όμορφο αγοράκι, για παιδί ξαδέρφης. – κοριτσάκι είναι».
