Είναι στο ρεφρέν του «Τούνελ» που ακούς την Καλλιόπη να τραγουδά «Δεν είναι για πάντα», και, οκ ναι, πρόκειται για τέσσερις λέξεις που τις έχεις ξαναδεί πολλές φορές σε αυτή ακριβώς τη σειρά, αλλά είναι σε αυτό το τραγούδι, με αυτή τη φωνή, με αυτή τη μουσική που νιώθεις ότι μάλλον είναι τοποθετημένες σε αυτή τη σειρά πιο σωστά από ποτέ και ότι αν δεν υπήρχαν αυτές οι τέσσερις λέξεις δεν θα σε πήγαιναν ποτέ στο απελευθερωτικό φινάλε του κομματιού, πάλι τέσσερις, πάλι στην πιο κατάλληλη σειρά έβερ, «Να ζήσω τα πάντα».
Το «Τούνελ» ήταν το πρώτο single που κυκλοφόρησε από το επερχόμενο 3o album των Echo Tides, το «Ανδρομέδα FM» από τη United We fly, Το video clip του είναι σε σκηνοθεσία Γιώργου Γούση («Μαγνητικά πεδία», «Χειροπαλαιστής»). Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε και το δεύτερο single, «Η αόρατη κορδέλα».
Τα ίδια τα Echo Tides, δηλαδή οι Γιάννης Αναγνωστόπουλος (ΓΑ), Γιώργος Λυγουριώτης, Καλλιόπη Μητροπούλου (ΚΜ) και Παναγιώτης Πανταζής (ΠΠ), εξηγούν παρακάτω ότι η στροφή προς τον ελληνικό στίχο προέκυψε πολύ φυσικά. Εκτός όμως από την καλλιτεχνική επιλογή, υπάρχει και αυτό που βλέπεις στα live ή διαβάζεις στα σχόλια κάτω από τα τραγούδια: αυτή η φωνή, αυτή η μουσική, αυτές τις λέξεις που τοποθετούνται στη σωστή σειρά φωτίζουν κάτι από τις ζωές μας.
Συστήνεστε ως τα Echo Tides. Η γλωσσική αυτή επιλογή με το ουδέτερο γένος έγινε για λόγους συμπερίληψης ή και για κάτι άλλο;
ΠΠ: Έγινε και για αυτό, είμαστε τρεις άντρες και μια γυναίκα. Είναι κι επειδή η μετάφραση του ονόματος μας είναι ουδέτερο: Παλιρροιακά Κύματα Ηχούς, αλλά παρακαλούμε να μην μας αποκαλέσετε ποτέ έτσι. Είναι και πιο παιχνιδιάρικο.
Το επερχόμενο 3ο album σας θα έχει μόνο ελληνικό στίχο. Πώς προέκυψε αυτή η επιλογή και πώς βιώσατε δημιουργικά αυτή τη μετάβαση;
ΠΠ: Και το τέταρτο μόνο ελληνικό θα έχει. Κοιτώντας προς τα πίσω φαντάζει λίγο περίεργο που δεν το κάναμε τόσα χρόνια.
ΓΑ: Η αμεσότητα που προσφέρει ο ελληνικός στίχος είναι απελευθερωτική για όλους μας. Το κάθε τραγούδι πλέον αποκτά άλλο βάρος στο μυαλό του καθενός μας.
Τον Ανδρομέδα FM σε ποια συχνότητα μπορούμε να τον ακούσουμε;
ΕΤ: Aπό 3/3/23 θα εκπέμπει σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες αλλά και στα πικάπ όσων πάρουν το βινύλιο που θα κυκλοφορήσει από την United We Fly.
Και ποια κομμάτια θα συμπεριλάμβανε απαραίτητα το airplay του;
ΕΤ: Όλα. Είναι 9 κομμάτια και κρατάνε περίπου μισή ώρα στο σύνολο, χαθείτε μέσα του όταν σας δοθεί η ευκαιρία. Για την ώρα τα singles: «Τούνελ» και «Η Αόρατη Κορδέλα» δίνουν μια γεύση από το φάσμα των ήχων που θα βρει κανείς εκεί μέσα.
Βόλτα με Λαμποργκίνι ή με Καβασάκι και κυρίως με ποια άτομα;
ΚΜ: Μόλις μας φαντάστηκα τους τέσσερις μας σε μια Λαμποργκίνι να κοιταζόμαστε σα να λέμε «τί κάνουμε εδώ;» και να γελαμε.
ΓΑ: Ξεκάθαρα με Λαμποργκίνι, καθώς η Καβασάκι βγάζει μόνο μηχανές, άρα απορρίπτεται. Η 4αδα που λέει η Καλλιόπη είναι ένα πολύ δυνατό ρόστερ, αρκεί να είναι ανοιχτά τα παράθυρα.
ΠΠ: Mε Λαμποργκίνι και να οδηγάει ο Γιώργος, κι ό,τι γίνει.
ΓΛ: Δεν μασάω. Πιάνω το τιμόνι μιας Λαμποργκίνι, αρκεί να ενεργοποιηθούν οι αερόσακοι.
Κάνατε ντεμπούτο το 2019 με μια μωβ φάλαινα να κόβει βόλτες πάνω από τις ταράτσες των πολυκατοικιών. Πόσο έξω θα έπεφτε κάποιος αν έλεγε ότι αυτή ήταν μια πολύ όμορφη αναφορά στους Στέρεο Νόβα;
ΠΠ: Δεν το είχα σκεφτεί έτσι ως τώρα, κι ας είμαι εγώ που έφτιαξα το εξώφυλλο, κι ας αγαπάω τόσο τους Στέρεο Νόβα. Ηχητικά σίγουρα δεν έχουμε κάποια σχέση. Η συγγένεια μας μάλλον εξαντλείται στην αγάπη προς τον άνθρωπο που αντικατοπτρίζεται στους στίχους μας. Δεν είναι και λίγο, αλλά σίγουρα δεν είναι η πρώτη ανάγνωση.
Αν σκάψουμε κάτω από τους κεντρικούς δρόμους στα Πατήσια, πόσα synths θα βρούμε;
ΓΛ: Ανάλογα. Στα Άνω ή Κάτω Πατήσια; Υπάρχει ποιοτική και ποσοτική διαφορά.
ΓΑ: Θα βρούμε τόσα synths που θα αναγκαστούμε να μετονομάσουμε την Πατησίων σε Πανσυνθίων (σορρυ).
Ποια είναι η πιο σύντομη ιστορία αγάπης που θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας;
ΚΜ: Ήμουν γύρω στα 18 και καθόμουν σε ένα γεμάτο μετρό το καλοκαίρι, φορούσα ένα μωβ σαλβάρι και απέναντι μου καθόταν μια τουρίστρια, η οποία πριν φύγει μου έπιασε το χέρι, έβγαλε ένα μωβ δαχτυλίδι σε σχήμα πεταλούδας που φορούσε η ίδια, το έβαλε σε μένα, μου χαμογέλασε και έφυγε. Ήταν τόσο γλυκό και αναπάντεχο, το έχω ακόμη το δαχτυλίδι!
Καμιά καλή ιδέα για το πότε και πώς θα καταστραφεί ο κόσμος;
ΚΜ: Οι κατσαρίδες θα μας φάνε, θα γίνονται όλο και πιο μεγάλες κάθε καλοκαίρι και θα μας σκοτώνουν με παντόφλες.
ΓΑ: Αν θεωρήσουμε ότι όλος κόσμος είναι η Γη και τίποτα άλλο, τότε λογικά ο ήλιος θα μας την κάνει τη δουλειά και με το δίκιο του. Τόσα δισεκατομμύρια χρόνια μας ζέστανε, κουράστηκε.
ΓΛ: Λογικά από την πτώση κάποιου αστεροειδή. Τουλάχιστον ας είναι ένα εκθαμβωτικό τέλος.
Είναι η τελευταία σας μέρα στη Γη. Πώς την περνάτε;
ΚΜ: Σε ένα νησί του Αιγαίου, ξυπνάω και τρώω πρωινάρα, πάω στην παραλία, παίζω παιχνίδια με τους αγαπημένους μου ανθρώπους, βλέπω το ηλιοβασίλεμα με το σύντροφο μου, ακολουθεί γλέντι τρικούβερτο για να πούμε το αντίο στη Γη μας (πάμε απλά σε άλλο πλανήτη, σωστά;).
ΓΑ: Αφού προηγηθεί πάρα πολύ φαγητό και σίγουρα μια βόλτα στη θάλασσα, θα δούμε το τέλος παρέα οι 5-6 άνθρωποι που πρέπει, ώστε να κλείσει ιδανικά η ύπαρξή μας.
ΠΠ: Με τους ανθρώπους μου ελπίζω.
ΓΛ: Θα το συνδυάσω με την πτώση του αστεροειδή. Οπότε θα είμαι σπίτι και θα βλέπω το Armageddon, ελπίζοντας σε μια νέα αυτοθυσία του Μπρους Γουίλις.