Ξέρουμε άνθρωπο που τις έχει δει όλες, πάνω από μια φορά. Είναι οι πιο δημοφιλείς και επιτυχημένες θεατρικές παραστάσεις της μεταπανδημικής Αθήνας. Μερικές, έγιναν στόμα με στόμα τόσο γνωστές που το εισιτήριο τους έγινε το θεατρικό ιερο Δισκοπότηρο. Δυσεύρετο. Ανήκουμε στην κατηγορία που πιστεύει ότι τα καλύτερα δώρα είναι εμπειρίες και σίγουρα θα ζήσετε μια εμπειρία είτε επισκεφθείτε το σύμπαν του Σπιρτόκουτου που αποδομεί την ελληνική οικογένεια με τον καλύτερο τρόπο ή βρεθείτε στα 170 τετραγωνικά, μια ακόμα παράσταση που τα βάζει με τις παθογένειες της οικογένειας. Στο σημείο αυτό να πούμε ότι όλες οι οικογένειες είναι υπεύθυνες για τα ψυχολογικά μας, να ρωτήσετε και τον Χρήστο Λούλη στον Θείο Βάνια. Ίσως, το καλύτερο οικογενειακό τραπέζι των φετινών γιορτών.

Μένουμε στην κατηγορία Ρώσοι συγγραφείς και με τους Παίχτες, μια από τις πιο ταλαντούχες παρέες της πόλης. Και τέλος, πιστεύουμε ότι ο Πάνος Βλάχος βρήκε το ρόλο που του ταίριαξε γάντι στην παράσταση “Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού” του Ντάριο Φο. Υπάρχουν πολλές εξαιρετικές παραστάσεις στην Αθήνα και -ευτυχώς- τα θέατρα ζουν μεγάλες δόξες αλλά η σαρωτική εμπορική επιτυχία των παρακάτω συνάδει και με την καλλιτεχνική.

Υπάρχει λόγος που η παραστασάρα “170 τετραγωνικά” έκανε πάνω από 200 sold out και συνεχίζει χωρίς τυμπανοκρουσίες την θριαμβευτική πορεία της

Η παράσταση φαινόμενο, που διανύει την 4η SOLD OUT χρονιά της, παρατείνεται για λίγο ακόμα σε μεγαλύτερο χώρο για την καλύτερη εξυπηρέτηση των θεατών. Τα “170 ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΑ” του Γιωργή Τσουρή, λόγω μεγάλης ζήτησης εισιτηρίων και πληρότητας των θέσεων, «ανεβαίνουν» στην κεντρική σκηνή του Θεάτρου Ιλίσια, από την Δευτέρα 16 Γενάρη και κάθε Κυριακή και Δευτέρα για έναν περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.  Είμαστε στη Θήβα, μετά την κηδεία ενός πατέρα που η μία κόρη του προσποιείται ότι ήταν καλός και αξίζει τα δάκρυα της και η άλλη κόρη δεν κρύβει ότι τον σιχαινόταν. Ο πατέρας τους ήταν άπιστος κατά συρροή. Και η μητέρα τους έβρισκε την παρηγοριά και την απόδραση από την πραγματικότητα στο ποτό. Οπότε ήταν ανήμπορη και εγκλωβισμένη στην ανεπίγνωστη υπαρξιακή ραθυμία της να αναλάβει τις ευθύνες της μητρότητας. Αυτοί οι δυο άνθρωποι, οι πολύπλοκοι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, γέμισαν με ανεπανόρθωτα τραύματα τα παιδιά τους. Δεν είναι συσκευές τα παιδιά για να επισκευαστούν από ειδικούς μάστορες στο μέλλον. Αλλά, άντε να το πεις αυτό στους “νοικοκυραίους”. Η σκηνοθεσία του Γιώργου Παλούμπη κατάφερε να ταξινομήσει αριστοτεχνικά όλες τις μικροαστικές ματαιώσεις και την κατάρρευση της οικογένειας σε 20 τετραγωνικά.Πίσω από τις κλειστές πόρτες η ανάγκη βαφτίζεται αγάπη. Τα καλύτερα 95 λεπτά που θα περάσεις και φέτος στο θέατρο. 

Εισιτήρια εδώ

 Τους Παίχτες θα πληρώσεις να τους ξαναδείς


Μετά από μια αποθεωτική χρονιά με αλλεπάλληλα sold out, οι “Παίxτες” του Ν.Β. Γκόγκολ, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Κουτλή, με τους Γιάννη Νιάρρο, Βασίλη Μαγουλιώτη, Ηλία Μουλά, Αλέξανδρο Χρυσανθόπουλο, Γιώργος Τζαβάρα, Γιώργο Μπουκαούρη και guest star τον Θέμη Πάνου, συνεχίζουν την ξέφρενη πορεία τους στο Θέατρο Κιβωτό. Το έργο είναι γνωστό, ερωτεύσιμα καθάρματα στήνουν μια κομπίνα για να βγάλουν κέρδος από παράνομη χαρτοπαικτική λέσχη. Τι θα δεις; Χορογραφίες γύρω από την τσόχα που μαρτυρούν εθισμό στο τζόγο και το κυνήγι της αδρεναλίνης. Θα δεις όμως και την ανάγκη να εξαπατήσεις τον διπλανό σου για να επιβιώσεις. Αν δεν φροντίζει κανείς για σένα, πρέπει κάπως να φροντίσεις το τομάρι σου είναι το νόημα της παράστασης. Είναι μια μαύρη κωμωδία, μια ξέφρενη περιπέτεια που προκαλεί γέλιο, μια κοινωνικοπολιτική σάτιρα και μια ωδή στα κατώτερα ένστικτά μας. Δεν πρωταγωνιστεί ένας. Κι αυτό είναι το κόλπο της επιτυχίας mouth to mouth. Παίζουν ομαδικά. Έχουν ρυθμό, σκηνοθεσία, ερμηνείες και κειμενάρα. Αν αγαπάς το καλό θέατρο σε περιμένει η πιο ωραία παρέα εκεί έξω. Η κωμωδία της χρονιάς. 

Εισιτήρια εδώ. 

Ο Δημήτρης Καραντζάς δεν επιλέγει τυχαία τα έργα του, κάνει πάντα πολιτικό σχόλιο

Ο “Θείος Βάνιας”, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, η παράσταση που έχει ξεχωρίσει στη φετινή θεατρική περίοδο, έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές και συνεχίζει γεμίζοντας καθημερινά το Θέατρο Προσκήνιο με συνεχόμενα sold-out, ολοκληρώνει τον επιτυχημένο της κύκλο, στις 15/1. Ένα προφανές χαρακτηριστικό του έργου είναι ότι σχεδόν όλοι οι χαρακτήρες καταλαμβάνονται από λήθαργο, πλήξη και λύπη για τη μη ικανοποιητική ζωή τους. Δεν είναι ένα ευχάριστο έργο. Αλλά, ο Δημήτρης Καραντζάς ξέρει ότι μόνο θεατές με χιούμορ θα εκτιμήσουν το μέγεθος της θλίψης των ηρώων. Υποφέρουν από μια αίσθηση απώλειας χωρίς να γνωρίζουν τι ακριβώς έχουν χάσει. Όπως κι εμείς μετά την πανδημία. Αισθανόμαστε χαμένοι. Αναζητούμε την κανονικότητα. Τώρα βέβαια αν κάποιος μας ζητήσει έναν ορισμό της κανονικότητας δεν έχουμε μια απάντηση πρόχειρη. «Η ζωή είναι η ίδια μόνο χειρότερη», ένα συναίσθημα που φαίνεται να αντανακλά τόσα πολλά για τη διάθεσή μας τα τελευταία χρόνια. 

Εισιτήρια εδώ. 

Το απόλυτο talk of the town της σεζόν, η sold out παράσταση σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, το πιο πολυπόθητο θεατρικό εισιτήριο

Ο Πάνος Βλάχος γεμίζει θέατρα, δημιουργεί ουρές έξω από το θέατρο Γκλόρια και είναι ο καλύτερος ηθοποιός ΚΑΙ της φετινής σεζόν. By far. Το έργο από μόνο του είναι αριστούργημα. Ο Ντάριο Φο βασιζόμενος σε πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν στην Ιταλία σε καιρούς έντασης, έγραψε μια αριστουργηματικά φαρσική, καυστική και καταγγελτική σάτιρα για τη βία, την ηλιθιότητα, την αυθαιρεσία της εξουσίας, τα κατασκευασμένα ψεύδη και τη σκόπιμα «τυφλή» Δικαιοσύνη, υπηρέτη ενός συστήματος διαφθοράς. Είναι ένα ντοκουμέντο. Ο Ντάριο Φο καταφέρνει να ξεσκεπάσει μέσα από το έργο του, τη δολοφονία του «αναρχικού σιδηροδρομικού» Τζουζέπε Πινέλι, που διαπράχθηκε από την ιταλική αστυνομία. Είναι υπέροχο που σου δίνουν δυο εναλλακτικά φινάλε. Είναι μια τρυφερή παράσταση. Τρομερά σύγχρονη όταν σου κλείνει το μάτι ο γελωτοποιός Πάνος Βλάχος με τις αναφορές σε πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα. Ο τρελός πάντα λέει όλη την αλήθεια για τα όσα ζούμε. 

Εισιτήρια εδώ.  .

Πόλεμος σε τέσσερις τοίχους | Βασισμένο στην ταινία του Γιάννη Οικονομίδη

Αξίζει να περάσεις 120 λεπτά στη Στέγη για αυτό το υβρεολόγιο υπερπαραγωγή που τρολάρει ανελέητα κάθε Ελληνάρα. Κάτι που ξέρει πολύ καλά ο Γιάννης Νιάρρος και ο Αλέξανδρος Λιβιτσάνος ως μιλένιαλ είναι ότι η ελληνική κοινωνία δεν αντέχει να κοιταχτεί στον καθρέπτη και να αντικρύσει το τοξικό πατριαρχικό της πρόσωπο;. Άρα, πρέπει κάποιος να τους το διακωμωδήσει τόσο φαρσικά που θα αντιληφθούν τη φαιδρότητά του. Κι αυτό κάνουν. Με τεράστιο θράσος. Και μπράβο τους. Τους αξίζει χειροκρότημα για το ανελέητο τρολάρισμα στους τράπερ με το autotune. Και διακωμώδησαν χωρίς έλεος και ίχνος ντροπής τον φωνακλά πατέρα που τα παιδιά του θέλουν να του πουν #ψόφα, το κωλόπαιδο που ονειρεύεται τρίο με γκόμενες και κολλητούς και πίνει παραπάνω γραμμές από όσες αντέχουν οι φωνητικές του χορδές, την κορούλα που κάνει body shaming και πιστεύει ότι είναι Σταρ Κορυδαλλός επειδή έχει ένα γκόμενο με λεφτά του πατέρα του και τη μάνα που ασκεί τη μεγαλύτερη ψυχολογική βία σε όλους. Και το ξέρει. 

Εισιτήρια εδώ.