Όταν η Κιμ Καρντάσιαν είπε ότι «κανείς δεν θέλει να δουλέψει αυτές τις μέρες», τη στήσατε στον τοίχο και την χλευάσατε. Δεν αντέχετε την αλήθεια μάλλον, σας πέφτει βαριά. Αν το έλεγε ο Νόαμ Τσόμσκι, βέβαια, θα κάνατε αυτά τα λόγια εξώφυλλο στο Facebook. Αλλά δεν πειράζει, έχει ο καιρός γυρίσματα.
Τα σημάδια, όμως, ήταν είναι παντού μα εσείς κλείνατε τα μάτια: τα μέλη του Αntiwork έχουν εκτοξευθεί τα τελευταία χρόνια και σήμερα η ομάδα που λατρεύει την ανεργία έχει πάνω από δύο εκατομμύρια μέλη. Μάλιστα, εκατομμύρια άνθρωποι εγκατέλειψαν τις δουλειές τους το 2021 γιατί βρήκαν μαύρες σακούλες με λεφτά στο σπίτι τους στο πλαίσιο της Μεγάλης παραίτησης, αυτό το quite quitting που το κάνατε μόδα τελευταία.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, νέα έρευνα της City & Guilds διαπίστωσε ότι ένας στους δέκα νέους, από αυτούς τους τεμπέληδες που ζουν από επιδόματα και που δεν έχουν εισέλθει ακόμη στο εργατικό δυναμικό, δεν σκοπεύουν ποτέ να το κάνουν. Και γιατί να το κάνουν, κορόιδα είναι;
Καθώς συζητούσε αυτό το νέο στατιστικό στοιχείο στην εκπομπή Politics Live η παρουσιάστρια Jo Coburn το χαρακτήρισε «σοκαριστικό». Είναι όμως; Γίναμε μάρτυρες της υποβάθμισης του μύθου της αξιοκρατίας τα τελευταία χρόνια: οι τιμές των κατοικιών αυξήθηκανκατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2010, καθιστώντας την ιδιοκτησία σπιτιού όνειρο απατηλό για όποιον δεν έχει ευκατάστατους γονείς. Τα ενοίκια αυξήθηκαν επίσης μεταξύ 2021 και 2022.
Τον Οκτώβριο, ο πληθωρισμός έφτασε στο υψηλότερο σημείο του από το 1981, με αποτέλεσμα σχεδόν οι μισοί νέοι να ανησυχούν ότι δεν θα μπορούν να πληρώσουν τα απαραίτητα λόγω του πληθωρισμού. Αναμφισβήτητα, ποτέ δεν ήταν πιο προφανές ότι η σκληρή δουλειά δεν αποδίδει. Όλα είναι μάταια σε αυτή τη ζωή, ήρθε η ώρα να προχωρήσετε ή τουλάχιστον να ξαπλώσετε στον καναπέ σας και να δείτε καμία σειρά.
«Το κοινωνικό συμβόλαιο καταρρέει. Δεν λειτουργεί» δήλωσε ο συγγραφέας James Ball σε ένα πρόσφατο επεισόδιο του podcast του New Statesman. «Η εργασία δεν πληρώνεται. Μπορεί να ασχολείσαι με διάφορα επαγγέλματα και να μην μπορείς να πάρεις σπίτι. Οι άνθρωποι κάνουν τα πάντα “σωστά” και δεν έχουν το βιοτικό επίπεδο των γονιών τους στην ηλικία τους».
Όπως υποδηλώνει ο Ball, το χρηματοπιστωτικό κραχ είχε μακροχρόνιες συνέπειες: όπως ανέφερε το Ίδρυμα Resolution Foundation το 2019, ο μισθός και οι προοπτικές των νέων έχουν σημαδευτεί για πάντα από τα γεγονότα του 2008. Επιπλέον, νέα έρευνα της RSA διαπίστωσε ότι το 63% των νέων που εργάζονται με πλήρη απασχόληση βιώνουν οικονομική ανασφάλεια, η οποία αυξάνεται στο 79% όσων έχουν πάρει δάνεια. Η Ιβ Λίβινγκστον είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου «Κάντε τα αφεντικά να πληρώσουν: Γιατί χρειαζόμαστε τα συνδικάτα». Εμπρός, λαέ, μην σκύβεις το κεφάλι… Ξέρετε τώρα. Συνεχίζουμε.
«Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής των νέων ανθρώπων, η εργασία αμείβεται όλο και λιγότερο και οι συνθήκες επιδεινώνονται, καθώς οι διαδοχικές κυβερνήσεις περικόπτουν την προστασία και διαλύουν τη δύναμη των συνδικάτων» αναφέρει. «Σε αυτό το πλαίσιο, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι νέοι αμφισβητούν την αξία της εργασίας ή δεν βλέπουν το νόημα να την κάνουν καθόλου εφόσον ξέρεις ότι η εργασία δεν θα σε πληρώνει για να έχεις ποιότητα ζωής, τότε μπορεί να φαίνεται ότι δεν υπάρχει λόγος να την κάνεις».
Με πληροφορίες από το dazeddigital.com
