Ο πρωταγωνιστής της μεγάλης θεατρικής επιτυχίας «Το Σώσε» εκμυστηρεύεται το χριστουγεννιάτικο δώρο που θέλει να κάνει στους άλλους και τον εαυτό του, αλλά και πώς διατηρεί την ισορροπία ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία.
Τι είναι αυτό που σας συγκινεί στα Χριστούγεννα;
Τα φωτάκια. Είτε μιλάμε για φωτάκια που βρίσκονται στο δρόμο είτε για αυτά που φωτίζουν τα σπίτια μας, η ζεστασιά που εκπέμπουν είναι κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ. Ιδανικά, θα ήθελα να μένω σε κατάστημα που πουλάει φωτιστικά, να είναι δηλαδή κάθε μέρα Χριστούγεννα.
Αν ο Άγιος Βασίλης ήταν θεατρικός ρόλος πώς θα τον προσεγγίζατε;
Να πω ότι πολλές φορές έχω υποδυθεί τον Άγιο Βασίλη, αλλά όχι στην σκηνή. Αν όμως ήταν ένας θεατρικός ρόλος, θα έπρεπε να ενεργοποιούσα όση καλοσύνη υπάρχει στον πλανήτη και να την έβαζα σε μια κοιλιά.
Και σε τι θα μετουσιωνόταν αυτή η καλοσύνη;
Να μην έμενε κανένα παιδί χωρίς δώρο -πολύ σημαντικό αυτό. Θυμάμαι πως στα παιδικά μου χρόνια, όταν έβλεπα διάφορες απεικονίσεις του Άγιου Βασίλη πάντα παρατηρούσα τον σάκο. Σε περίπτωση που ήταν μισογεμάτος, στεναχωριόμουν διότι σκεφτόμουν ότι δεν θα έφταναν τα δώρα για όλους και, κάνοντας μια προβολή στη δική μου καθημερινότητα, φοβόμουν ότι ίσως να έμενα κι εγώ χωρίς δώρο. Από την άλλη, αν ο σάκος ήταν γεμάτος ή καταλάβαινα πως όλα τα παιδιά είχαν πάρει το δώρο τους, ένιωθα πιο ήσυχος.
Διάβασε τη συνέχεια στο GreekBooker
Photo credits: Δομνίκη Μητροπούλου
