Με νέο τραγούδι επέστρεψε ο Βαλάντης, ερμηνεύοντας έναν ύμνο στο μπαναλιτέ που συναντά τον μισογυνισμό, σε στίχους Νίνο Ξυπολυτά. Όταν λέμε μισογυνισμό, δεν κάνουμε λόγο για κρυμμένα μισογυνικά νοήματα πίσω από στίχους με δεύτερη ανάγνωση. Μιλάμε για φρέσκο τραγούδι που κάνει λόγο για “πουτ@ν@”, που διάολε, πιστεύαμε πως αυτές οι χυδαίες εκφάνσεις του λαϊκού τραγουδιού είχαν τελειώσει με εκείνο το ανεκδιήγητο κομμάτι του Νίκου Οικονομόπουλου.
“Πώς να ξεχάσω, τα μάτια σου σκέφτομαι, γίνομαι χάλια,
Πώς να ησυχάσω όταν βλέπω τα χείλη σου στ’ άδεια μπουκάλια,
Πώς πας και κάνεις τα ίδια με άλλον,
Πουτάνα θα ήσουνα μάλλον”
Ο “πρωταγωνιστής” του κομματιού έχει χωρίσει και αναπολεί όλα όσα έζησε με την πρώην σύντροφό του, η οποία πλέον δεν είναι μαζί του και έχει προχωρήσει τη ζωή του. Παρένθεση εδώ: το γεγονός ότι καθόμαστε και αναλύουμε Βαλάντη, μάς ξεπερνά. Πεθαίνουμε μέσα μας με κάθε λέξη. Τέλος πάντων. Έχει προχωρήσει η κοπέλα, λοιπόν, και αυτό είναι κάτι που στον δικό του νοητικό χάρτη, την κάνει “πουτ@ν@”. Βεβαίως. Γιατί γυναίκα που αλλάζει συντρόφους, προχωράει τη ζωή της, ερωτεύεται και ξαναερωτεύεται, χωρίζει και πειραματίζεται τι είναι; Φυσιολογικός άνθρωπος. Oh wait.
Προβληματική, βέβαια, είναι και η περιγραφή που “συνοδεύει” τη νέα δισκογραφική προσπάθεια του Βαλάντη: «Με δύο μοναδικά τραγούδια επέστρεψε δισκογραφικά ο Βαλάντης. Δύο τραγούδια, που δημιουργήθηκαν με πολύ αγάπη και μεράκι, από τον Νίνο και τον Βαλάντη, που από το πρώτο κιόλας άκουσμά τους, μιλάνε απευθείας στις καρδιές, αφού υμνούν τον έρωτα, τον χωρισμό, την προδοσία».
Έρωτας, χωρισμός και προδοσία “υμνούνται” με χυδαίους χαρακτηρισμούς και slut shaming στις γυναίκες, σε μια περίοδο που “έρωτας, χωρισμός και προδοσία” γίνονται δικαιολογίες γυναικοκτόνων για να αφαιρούν τις ζωές γυναικών που τους εμπιστεύτηκαν πριν καλέσουν την αστυνομία να δηλώσουν πως “τη σκότωσα”. Από πότε είναι αυτή η εφημερίδα;
