Στους Φούρνους Κορσεών, έναν Δεκαπενταύγουστο, ζήσαμε το πιο διονυσιακό πανηγύρι στην πλατεία του μικροσκοπικού νησιού, όπου ο παπάς των Φούρνων είχε πάρει το μικρόφωνο και τραγουδούσε μέχρι το πρωί, λαϊκά, τα καλά. Σε ένα ορεινό χωριό της Ικαρίας, έναν άλλο Αύγουστο, χορεύαμε βαλς με ηλικιωμένους και μετά αγκαλιαστήκαμε με πάρα πολύ -άγνωστο- κόσμο, επίσης μέχρι το πρωί. Στη Νάξο, βάλαμε γυαλία ηλίου για να φύγουμε από πανηγύρι στην αυλή σχολείου. Το πανηγύρι είναι μια εμπειρία που πρέπει να δοκιμάσεις αν ζεις στην Ελλάδα. Γιατί τα τραγούδια που θα ακούσεις είναι κομμάτι της ιστορίας μας. Και θα καταλάβεις τι σημαίνει “γλέντι”. Γλέντι από αυτά που δεν υπάρχει λόγος να ποστάρεις στο Instagram.
Τα παιδιά που μεγάλωσαν στην επαρχία ξέρουν ότι όσα λουλούδια κι αν πετάξεις στις πίστες, δεν θα νιώσεις ποτέ την μέθεξη που βιώνεις ακούγοντας κλαρίνα. Κι έχουν δημιουργήσει και app (Για Τα Πανηγύρια) για να βρίσκουμε πανηγύρια όλο το χρόνο. Σίγουρα θα γιορτάζει κάπου, κάποιος Άγιος. Προσωπικά, αγαπώ τα πανηγύρια γιατί είναι συμπεριληπτικά. Βλέπεις τις γιαγιάδες που αγοράζουν βρακιά από τους πλανόδιους πωλητές (το σωστό το pop up μαγαζάκι) μαζί με τους φασαίους που πίνουν τσίπουρα, στο ίδιο μέρος.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερος λόγος να δεις το Μουσικό Κουτί. Είναι από τις λίγες εκπομπές στην τηλεόραση που σέβονται τον τηλεθεατή. Οι καλλιτέχνες έχουν πραγματικό ταλέντο και δεν είναι μόνο γκλαμούρ και πόζα, Οι μουσικοί της εκπομπής είναι αστέρια και οι παρουσιαστές της δεν είναι ψώνια και δεν κουβαλάνε το θράσος της μετριότητας. Θα λέγαμε, χωρίς ίχνος υπερβολής, ότι το Μουσικό Κουτί παράγει πολιτισμό. Χθες, είχαν αφιέρωμα στην ελληνική παράδοση με καλεσμένους την αηδόνα Μαρίνα Σάττι, τον βιρτουόζο Θανάση Βασιλόπουλο που πιάνει το κλαρίνο και μιλάει στην ψυχή μας ο ήχος του και τον Κώστα Τζίμα. Δεν τον ήξερα τον Ηπειρώτη τραγουδιστή. Τώρα, τον έμαθα. Τα μοιρολόγια που άκουσαμε χθες στον βράδυ έφεραν δάκρυα στα μάτια μας και δεν ξέραμε καν τι θρηνούσαμε. Ο άνθρωπος είναι κορυφαίος. Απέραντος σεβασμός σε αυτόν τον καλλιτέχνη που δεν έχει τίποτα ψεύτικο πάνω του.
Τρεις διαφορετικές γενιές που τους ενώνει ένα πράγμα. Πέρα από το ταλέντο τους είναι τρεις αυθεντικοί καλλιτέχνες, σεμνοί. Και μαθαίνουν σε όλους μας την ελληνική μουσική παράδοση. Με τα βιολιά, τα κλαρίνα, τα γυρίσματα που κάνουν μόνο τραγουδιστές που κουβαλούν σε κάθε νότα τον τόπο τους.
Κρατάμε αυτό που είπε ο κύριος Τζίμας από το Ρωμανό Ιωαννίνων: “Τα πανηγύρια δεν είναι πια για την ηλικία μου, μου ζητάνε τραγούδια που δεν τα ξέρω, έχει αλλάξει και το ρεπερτόριο και δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα… Έχουν μεγάλη διαφορά τα σημερινά πανηγύρια από αυτά που εγώ έχω ζήσει”. Η χθεσινή εκπομπή ήταν μαγική. Χθες, στα σαλόνια μας βαλαντώσαμε με τον Κώστα Τζίμα, την ζωντανή ιστορία της Ηπείρου. Μας συγκίνησε σε μια εποχή που παρακολουθούμε με απάθεια τα πάντα. Μας θύμισε την καταγωγή μας και με τον τρόπο που ευχαριστούσε τον Νίκο Πορτοκάλογλου για την πρόσκληση, μας σκλάβωσε. Αυτό που ζήσαμε χθες είναι η Ελλάδα που νοσταλγούμε.
