Στο Θέατρο Νους τέσσερις γυναίκες παίζουν ένα παιχνίδι, κάνοντας ένα αθώο live στο Instagram. Πόσο αθώο είναι το Instagram και τα live του; Ίσως καθόλου όταν όροι όπως catfishing και cyber bullying έχουν μπει στο καθημερινό μας λεξιλόγιο; Όταν ανήλικα πλάσματα βγαίνουν ραντεβού με “συνομιλήκους” τους, που να μωρέ, από κοντά, έχουν 20 χρόνια παραπάνω στις πλάτες τους; Καθόλου. “Δεν Είναι Παιχνίδι”. Ούτε το ίντερνετ, ούτε οι παθολογίες του που αποκαλύπτονται μια μια κατά τη διάρκεια αυτού του live στο οποίο είμαστε θεατές.
Μιλήσαμε με την ομάδα Ανδρομέδα, τις τέσσερις ηθοποιούς που πρωταγωνιστούν στην παράσταση. Τελικά, Φανή Γρύλλη, Ντίνα Κούκου, Σοφία Ρούβα, Αναστασία Τσούτση, είναι παιχνίδι;
Γεια σε όλες. Συστηθείτε μας, χωρίς στρες και συστήστε μας και τις γυναίκες που υποδύεστε στην παράσταση.
Φανή Γρύλλη: Καλησπέρα, είμαι η Φανή, ηθοποιός και μέλος της Θεατρικής Ομάδας Ανδρομέδα. Στο «Δεν είναι Παιχνίδι» υποδύομαι τη «Βερόνικα», μια δεκαπεντάχρονη, φανατική gamer…
Ντίνα Κούκου: Εγώ είμαι η Ντίνα, είμαι, επίσης, ηθοποιός και μέλος της Θεατρικής Ομάδας Ανδρομέδα. Φέτος στην παράσταση υποδύομαι την «Αυγούστα». Μια νεαρή influencer, που επιδιώκει να αυξάνει καθημερινά τους followers της, που έχει εγκλωβιστεί στον ψηφιακό κόσμο και στην ψηφιακή της εικόνα.
Σοφία Ρούβα: Καλησπέρα και από μένα, είμαι η Σοφία, όπως και τα κορίτσια, είμαι ηθοποιός και μέλος της Θεατρικής Ομάδας Ανδρομέδα. Ο χαρακτήρας μου στο έργο ονομάζεται «Εστέ». Η «Εστέ» είχε πέσει στο παρελθόν θύμα cyberbullying… στο πλαίσιο που μεγάλωνε και με τα βιώματα που είχε ως ανήλικη απέκτησε, ως ενήλικη πια, αντικοινωνική, επιθετική συμπεριφορά, με αποτέλεσμα να γίνεται τοξική, τόσο για τους γύρω της, όσο και για τον εαυτό της.
Αναστασία Τσούτση: Γεια σας, είμαι η Αναστασία, και εγώ ηθοποιός και μέλος της Θεατρικής Ομάδας Ανδρομέδα. Υποδύομαι την «Καμίλ», μια νεαρή γυναίκα που αγαπά τα παιχνίδια κάθε είδους…
Μέσα από το έργο, γίνεται σαφές το πώς το ίντερνετ είναι ένα μικροσύμπαν στο οποίο πολλά μπορούν να πάνε στραβά. Χωρίς καν να το αντιλαμβανόμαστε. Ταυτιστήκατε σε κάποια σημεία με τα βιώματα των χαρακτήρων σας;
Α.Τ.: Ταυτίστηκα με την «Καμίλ» αρκετά. Συνθέτοντας τις μαρτυρίες, ώστε να δημιουργηθεί ο ρόλος, παρατήρησα πως όλα αυτά τα βιώματα και οι σκέψεις είναι πολύ πιο κοντά μου απ’ όσο νόμιζα… Είναι όλα επιλογές. Και ,τελικά, ναι, θα μπορούσα να είμαι η «Καμίλ» ή οποιοσδήποτε άλλος χαρακτήρας του έργου, αν είχα επιλέξει κάποια στιγμή στη ζωή μου κάτι διαφορετικό.
Ν.Κ.: Προσωπικά, βρήκα έναν καθρέφτη στο θέμα της προβληματικής χρήσης του εργαλείου που λέγεται «διαδίκτυο». Είναι μεν ένα χρήσιμο εργαλείο που διευκολύνει και προσφέρει πολλές ευκαιρίες… όμως, έχει άμεση σχέση με την ψυχολογία του ατόμου. Τα likes, οι followers… H αποδοχή… Η τάση του ατόμου να στρέφεται προς αυτό χρησιμοποιώντας το ως αποκούμπι για να αντλήσει ικανοποίηση και χαρά… Μπορεί να δημιουργηθεί μια παθολογική κατάσταση όταν το διαδίκτυο καλύπτει πλήρως την ανάγκη του ατόμου για κοινωνικοποίηση.
Φ.Γ.: Η παράσταση αυτή με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι καταστάσεις που είχα βάλει στο πλάι, λέγοντας απλά ένα «σιγά μωρέ, μην είσαι υπερβολική» άξιζαν πολύ περισσότερο τη σημασία μου, αλλά και την σημασία των γύρω μου. Γι’ αυτό πρέπει να μιλάμε για ό,τι μας συμβαίνει. Η αλήθεια μας δεν είναι ποτέ «υπερβολική».
Σ.Ρ.: Βρίσκω σε όλους τους χαρακτήρες του έργου σημεία με τα οποία ταυτίζομαι. Κυρίως, όμως, ταυτίστηκα με τα σημεία που θίγουν τον εθισμό στο διαδίκτυο και το cyberbullying…
Υπάρχουν σημεία που βρίσκετε τραβηγμένα; Ή απλώς δεν έχουμε καταλάβει ότι συμβαίνουν γύρω μας;
Ν.Κ.: Τραβηγμένα, όχι. Τρομακτικά και δυσάρεστα σε βαθμό που δεν τα χωράει ο νους ή που αποφεύγουμε να τα σκεφτόμαστε, ναι.
Φ.Γ.: Αρχίζουμε δειλά να συνειδητοποιούμε το τι συμβαίνει καθημερινά γύρω μας. Τώρα μένει να μάθουμε και πώς μπορούμε να δράσουμε σε σχέση με αυτά.
Τι κάνει το έργο αυτό εξαιρετικά επίκαιρο; Ξέρετε το παρακολούθησα την περίοδο που μαθαίναμε τη μια μετά την άλλη τις εξελίξεις για την υπόθεση του Κολωνού, και ομολογώ πως ο ρόλος της Φανής με ζόρισε σε εκείνο το timing. Όπως όφειλε, θα προσθέσω.
Ν.Κ.: Στην παράσταση μιλάμε για κακοποιήσεις ανθρώπων, για την εργαλειοποίησή τους… Το διαδίκτυο έχει κατακλύσει τη ζωή μας και είναι καθρέφτης της κοινωνίας μας, άρα είναι ένα μέσο στο οποίο τελούνται κι εκεί εγκληματικές πράξεις. Πώς να μην είναι επίκαιρο, λοιπόν;
Σ.Ρ.: Οι ιστορίες αυτές συμβαίνουν καθημερινά δίπλα μας. Έχω μια φίλη που είναι η «Εστέ», μια άλλη που είναι η «Αυγούστα». Έχω ένα κομμάτι μέσα μου που είναι η «Βερόνικα»…
Θεωρείτε πως έχουμε φτάσει κοντά στο να μη διακρίνουμε πλέον τη γραμμή που χωρίζει την κανονική, σε τρεις διαστάσεις ζωή μας, από την online;
Ν.Κ.: Η online ζωή έχει, εδώ και καιρό, κυρίαρχη θέση στην καθημερινότητά μας.
Α.Τ.: Σαφώς, η μη διάκριση των ορίων μεταξύ πραγματικής και online ζωής δεν ισχύει καθολικά, όμως είναι σημείο των καιρών μας και οφείλουμε να το παρατηρήσουμε.
Φ.Γ.: Νομίζω ότι η άνεση που δημιουργεί η διαδικτυακή ζωή, μας κάνει να αποφεύγουμε την πραγματική ζωή. Μια καθημερινότητα χωρίς φίλτρα, ακόλουθους και πλήκτρο διαγραφής φαντάζει λιγότερο ευχάριστη…
Η παράσταση γίνεται σε συνεργασία με το ΚΕΘΕΑ. Και αυτή δεν είναι η πρώτη φορά, σωστά;
Σ.Ρ.: Φέτος, έχουμε την χαρά να συνεργαζόμαστε με το ΚΕΘΕΑ που διατηρεί την Μονάδα για την Έγκαιρη Παρέμβαση της Προβληματικής Χρήσης του Διαδικτύου. Προσπαθούμε σε κάθε μας παραγωγή να συμπράττουμε με φορείς και ειδικούς σχετικούς με το εκάστοτε θέμα, με στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση…
Ν.Κ.: …είχαμε την τιμή να έχουμε μέχρι στιγμής στο πλευρό μας την πρώην Γενική Γραμματεία Ισότητας Φύλων, την Διεθνή Αμνηστία, το Γραφείο του Εθνικού Εισηγητή για την καταπολέμηση του trafficking του Υπουργείου Εξωτερικών και άλλους σημαντικούς φορείς και ανθρώπους.
Αν μπορούσατε να παίξετε η μια τον ρόλο της άλλης στην παράσταση, ποιον θα διαλέγατε και γιατί;
Φ.Γ.: Νομίζω θα διάλεγα τον ρόλο που υποδύεται η Αναστασία, την «Καμίλ». Παρ’ ότι εκείνη και η «Βερόνικα» φαίνονται πολύ διαφορετικές, πιστεύω ότι είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η «Καμίλ» είναι η σκοτεινή εκδοχή της «Βερόνικα».
Α.Τ.: Συμφωνώ με την Φανή. Θα διάλεγα τον ρόλο της, την «Βερόνικα», για να βιώσω μια φωτεινή «Καμίλ».
Σ.Ρ.: Εγώ θα διάλεγα τον ρόλο της Ντίνας, την «Αυγούστα», για να μελετήσω και να ερευνήσω περισσότερο τον εθισμό στα social media, την προσκόλληση και την εμμονή με το «φαίνεσθαι»…
Ν.Κ.: Κι εγώ, αντίστοιχα, τον ρόλο της Σοφίας, την «Εστέ». Η συμπεριφορά και οι αντιδράσεις της προκύπτουν από τη συμπεριφορά του δικού μου ρόλου. Και ανάποδα. Συνδέθηκα πολύ μαζί της για να δομήσω τον χαρακτήρα της «Αυγούστα».
Η σκηνοθεσία αποτελεί δουλειά δική σου Αναστασία και του Παναγιώτη Βασιλείου, ενώ η σκηνογραφία του The Krank. Μίλησέ μας για την έμπνευση, αλλά και για το πώς καθόρισαν αυτές οι εικαστικές επιλογές το τελικό αποτέλεσμα.
Α.Τ.: Εμπνευστήκαμε από παιχνίδια, ηλεκτρονικά και κλασικά, σωματικά ή παιχνίδια μυαλού και στρατηγικής, από ταινίες, από σειρές, από βιβλία. Συζήτηση και brainstorming. Ιδέες που «έπεφταν» στο τραπέζι για να απορριφθούν ή να εμπνεύσουν. Επιλέξαμε μια μορφή αφήγησης μη γραμμική: Σωματικά και κινησιολογικά το έργο χωρίζεται σε δύο άξονες, ενώ αφηγηματικά και φωτιστικά σε τρεις: την κύρια ιστορία, τις προσωπικές εξομολογήσεις κάθε ρόλου και διαλόγους που μπορεί να έχουν συμβεί, μπορεί και όχι. Δοκιμάσαμε, λοιπόν, να δημιουργήσουμε το δικό μας παιχνίδι, φωτεινό και λαμπερό, παράλληλα επικίνδυνο. Κάθε κίνηση μετράει. Διαλέγεις την παίκτριά σου και προχωράς, υπάρχει πάντα η επιλογή να σταματήσεις, αλλά μπορείς; Υπάρχει, όντως, η επιλογή να σταματήσεις, καθώς μπλέκεσαι περισσότερο στον κόσμο των καλωδίων και των συσκευών που δημιούργησε ο Krank, αλλά όσο πιο πολύ κινείσαι, τόσο πιο ακίνητος, καθηλωμένος, τελικά, καταλήγεις. Στέκεσαι ανήμπορος, σε ένα σύμπαν που κάποιος άλλος, τελικά, σε κινεί. Κάποιος άλλος ή κάτι άλλο μεγαλύτερο από εμάς. Φόρμα συγκεκριμένη, «αυστηρή», ελάχιστες κινήσεις, φωνητικές και ρυθμολογικές αλλαγές και η σκέψη πως τα πράγματα πρέπει απλά να ειπωθούν. Όπως είναι.
Τι είναι η ομάδα Ανδρομέδα; Τι άλλο έχουμε να περιμένουμε στο μέλλον;
Σ.Ρ.: Η ομάδα Ανδρομέδα είναι μια παρέα γυναικών, είναι η Φανή, η Ντίνα, η Σοφία και η Αναστασία, τέσσερις γυναίκες, που ξεκίνησαν με την πρόθεση η τέχνη, που σπούδασαν και τις ένωσε, να αποτελεί μέσο διαμαρτυρίας και αφορμή για κοινωνική δράση. Θα συνεχίσουμε να μιλάμε για όλα αυτά που πιστεύουμε ότι οφείλουμε να θυμόμαστε, θα συνεχίσουμε να ανοίγουμε δυσάρεστες και άβολες συζητήσεις…
– – –
Δεν Είναι Παιχνίδι
7 Δεκ – 2 Φεβ 2023, Θέατρο Νους
Εισιτήρια: Viva.gr
