Όσο και αν το ευχόμαστε, μιας και αποτελεί μέσο ενημέρωσης για ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού, η τηλεόραση δεν θέλει να καλύψει το κενό που τη χωρίζει από την κοινωνία. Τουλάχιστον όχι σε επίπεδο ρατσισμού και ντροπής. Αρνείται πεισματικά. Είναι ακόμα γεμάτη σεξισμό, εμφανή και “κρυφό” μισογυνισμό, μια ανεξέλεγκτη ρωπή προς την κλειδαρότρυπα και την κιτρινίλα και μια βαθιά αμηχανία απέναντι σε όλα όσα θα έπρεπε να έχει αφήσει πίσω της χρόνια τώρα.
Το 2022 φτάνει στο τέλος του και η ελληνική τηλεόραση δεν έπαψε να μάς δίνει στιγμές άβολων μικρών σοκ, απογοήτευσης, ντροπής, mansplaining και σεξισμού. Συγκεντρώσαμε μερικές από αυτές παρακάτω.
Ο Γιάννης Μπέζος και οι αισθητικές επεμβάσεις
Ο Γιάννης Μπέζος φαίνεται να έχει επιλέξει μια αναπολογητική τηλεοπτική στάση. Ο ηθοποιός, έχοντας φανερή επίγνωση των όσων εκστομίζει, πολλές φορές έχει πει σκληρές αλήθειες, από εκείνες που δεν μας επιτρέπεται να λέμε δημοσίως, ενώ άλλες έχει καταλήξει αφοριστικός και απλούστατα πικρόχολος. Μια από τις δεύτερες, εκτός από όλα αυτά, ο κ. Μπέζος έγινε και βαθύτατα σεξιστής, αμφισβητώντας με τον πιο συνήθη, πλέον, και βαθιά βαρετό τρόπο, τη γυναικεία αυτοδιάθεση, δηλώνοντας πως ποτέ δεν θα συνεργαζόταν με μια γυναίκα που έχει προχωρήσει σε πλαστικές επεμβάσεις. Γιατί ως γνωστόν ΜΟΝΟ οι γυναίκες τις προτιμούν, και άπαξ τις προτιμήσουν, μπαίνουν σε μια συγκεκριμένη μειοψηφία, γυμνές από ταλέντο ή δικαίωμα στην εργασία.
Η Μαρία Σολωμού και το -γυναικείο- δικαίωμα στην πολυγαμία
Η Μαρία Σολωμού παραχώρησε μια συνέντευξη στην οποία, μεταξύ άλλων, ανέφερε πως σε μικρότερη ηλικία είχε παράλληλα 3-4 σχέσεις. Σε περίπτωση που κάποιος άνθρωπος δεν φύτρωσε σε αυτόν τον κόσμο, παντρεμένος και συνειδητά μονογαμικός, αυτή είναι μια κατάσταση που συμβαίνει εκεί έξω. Το λένε dating και δεν αποτελεί ρηξικέλευθη μα και ανήθικη πρακτική. Βέβαια, η τηλεόραση φαίνεται να έχει άλλη άποψη, με παρουσιαστές και πάνελ να μεταδίδουν την «είδηση» (που κανείς δεν χρειαζόταν εξαρχής) με πονηρό ύφος, υπονοούμενα και προτάσεις που ξεκινούν με φράσεις όπως «μια γυναίκα». Φυσικά. Αυτές είναι τακτικές ανδρικές. Μόνο αν είσαι στο 1960 βέβαια.
Σημείωση: το Internet δεν έμεινε πίσω εν προκειμένω. Τα σχόλια κάτω από άρθρα που αφορούσαν τη δήλωση της Μαρίας Σολωμού ήταν ο ορισμός του μισογυνισμού, το slut shaming και της ντροπής.
Το “Super Mammy” του Μάρκου Σεφερλή
Πριν αποφασίσει να πιάσει στα χέρια του το The Office και να επιχειρήσει να το «ελληνοποιήσει», ο Μάρκος Σεφερλής πριν μερικούς μήνες έπαιξε με την αισθητική και τα νεύρα μας με το show, Super Mammy. Ξεπερνώντας κάθε δυσοίωνη πρόβλεψη που είχαμε κάνει, από τα πρώτα κιόλας επεισόδια, κατάφερε να στριμώξει ανάμεσα σε «αστεία», χυδαία σχόλια περί βιασμών, υπόκοφες πατριαρχικές αντιλήψεις δοσμένες με τρόπου που απορούσαμε ποιος έχει τόσο γερό στομάχι ώστε να τις καταναλώσει και μια συνταγή ό,τι πρέπει για μια τηλεόραση που δεν είχαμε ιδέα πως χωράει ακόμα τόσο ακατέργαστη μπαναλιτέ.
Η Φάρμα και τα «γυναικάκια»
Δεν θα μιλήσουμε για την πίστη της ελληνικής τηλεόρασης στα ριάλιτι προγράμματα. Ολόκληρο Love Island πέρασε πάνω από τα κεφάλια μας και ευτυχώς τη γλιτώσαμε. Στις αρχές της χρονιάς, στη «Φάρμα», ένας τσακωμός μεταξύ παικτών, μας θύμισε πως ο ανδρισμός μετριέται σε @ρχίδι@ και πως το αντίθετό του καθιστά τον ΟΠΟΙΟ, «γύναιο» και «γυναικάκι». Φυσικά. Στον τηλεοπτικό αέρα.
Το slut shaming του Βαλάντη στο Survivor
Την ίδια σχεδόν στιγμή, στο Survivor, o Βαλάντης (τον θυμάστε;) έκανε slut shaming στη συμπαίκτριά του, Μυριέλλα Κουρεντή, γιατί ούσα σε σχέση εκτός ριάλιτι, είχε ένα έντονο φλερτ (ίσως κάτι παραπάνω, ίσως απλώς ένα τηλεοπτικό τρικ από το βαλιτσάκι με τους πιο πληκτικούς τρόπους να κάνεις ένα ριάλιτι να τιμήσει τη ίδια του τη φύση) με έναν συμπαίκτη της στο παιχνίδι. Για να μη σκεφτείτε πως το slut shaming είναι δικό μας συμπέρασμα, να πούμε ότι σε κάποιο από τα «μπιπ» που διέκοψαν το breakdown του τραγουδιστή, είμαστε σίγουροι πως ακούγεται η λέξη «πουτάνα». Η λέξη που ανέκαθεν κυνηγά σαν την ουρά της κάθε γυναίκα που -άκου να δεις- λειτουργεί με γνώμονα την αυτοδιάθεσή της, μη ικανοποιώντας ψευτοσυντηρητισμούς, υποκρισίες και θυμίζει σε lifestyle κάτι άντρες που όσοι τώρα ωρύονται, τους κάνουν ένθερμο high five μετά από κάθε φλερτ, κατάκτηση, ραντεβού, σεξ, κέρατο. Φοβερό;
Το πρόσωπο-στόχος: Κωνσταντίνα Σπυροπούλου
Τώρα μπαίνουμε σε αρκετά κίτρινα μονοπάτια, και ειλικρινά, μετανιώνουμε τη στιγμή. Να πούμε κάπου εδώ με πολύ λίγα λόγια, πως η Κωνσταντίνα Σπυροπούλου, μετά από μια συνέντευξή της στην Ελένη Μενεγάκη, στοχοποιήθηκε για μέρες, αποτελώντας το πρόσωπο για το οποίο μπορούσε ο καθένας να εκφέρει την άποψή του, όσο σκληρή και αν είναι (όλα καλά μέχρι εδώ), αφήνοντας αιχμές για την ερωτική της ζωή και για το κατά πόσο αυτή της έδινε τη δύναμη να κόβει και να ράβει σε έναν τηλεοπτικό σταθμό, δηλαδή σε ένα ολόκληρο εργασιακό περιβάλλον. Γιατί το βρίσκουμε σεξιστικό και ντροπιαστικό; Γιατί θυμίζει εποχές 00s, πρακτική μεσημεριανών εκπομπών που έψαχναν σε σκουπιδοτενεκέδες βρίσκοντας ένα πρόσωπο-στόχο κάθε εβδομάδα και αφετέρου γιατί φράσεις που χρησιμοποιήθηκαν για να τη στοχοποιήσουν είναι φράσεις που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ για έναν άντρα. Για όσες απολύσεις και τερματισμούς καριερών και αν ευθύνεται. Πού χάνεται αυτό το -έμφυλο- μέτρο;
Το mansplaining του Ρένου Χαραλαμπίδη στη Τζένη Μελιτά
Αν μας ρωτάς, μια από τις πιο αμήχανες στιγμές στην τηλεόραση φέτος, μάς τη χάρισε ο Ρένος Χαραλαμπίδης, καλεσμένος στην εκπομπή «Πρωίαν σε είδον την μεσημβρίαν». Απαντώντας με ασύμμετρα αυξημένη ταχύτητα σε ένα αστείο της Τζένης Μελιτά, όταν του απάντησε πως αυτό που λέει είναι στα όρια του σεξισμού, ο ηθοποιός όχι μόνο δεν απάντησε με χιούμορ, αλλά με την επίφασή του, της έκανε κανονικότατο mansplaining, θεωρώντας εαυτόν ευάλωτο σε τέτοιου είδους επιθέσεις γιατί είναι «ψηλός, λευκός και επιτυχημένος». Με άλλα λόγια, είπε στη Μελιτά τι εννοούσε. Γιατί αν δεν σου εξηγήσει ένας άντρας τι εννοείς, τι σκέφτεσαι, αν είναι σωστό ή όχι, τότε ποιος;
Ο αστρολογικός χάρτης του Ηλία Μίχου από τον Παύλο Χαϊκάλη
Φτάνουμε σε μια στιγμή ντροπής, από εκείνες τις οποίες ξεθυμαίνει η ίδια τους η γελοιότητα. Πώς να πάρεις σοβαρά την πιο καταφανή ανοησία. Ο Παύλος Χαϊκάλης άνοιξε την κάμερα και τα αστρολογικά του τεφτέρια και ανέλυσε τον αστρολογικό χάρτη του Ηλία Μίχου, του βασικού κατηγορουμένου για τους αλεπάλληλους βιασμού του 12χρονου κοριτσιού στον Κολωνό. Αρνούμαστε να εξηγήσουμε το αυτονόητο, αλλά αντικειμενικά τώρα, το να έχει κανείς την απαραίτητη ψυχραιμία να λέει πως ένας εγκληματίας λειτούργησε ως τέτοιος εξαιτίας του «Κρόνου στον Ταύρο» δεν είναι απλώς ντροπή, είναι και μια ανησυχητική ευκολία να δώσει κανείς «άφεση αμαρτιών» σε κάποιον που στιγμάτισε τη ζωή ενός παιδιού. Δεν περιμέναμε να χρειαστεί να το γράψουμε, αλλά υπάρχει και ένα όριο στο δικαίωμά μας στο απόλυτο τίποτα.
