Θα ξεκινήσουμε με μια ιστορία η οποία ίσως σας φανεί αρκετά γνωστή: Είναι ένα αγόρι ή ένα κορίτσι που σαν καλό παιδί που ήταν, απάντησε με ενθουσιασμό στην ερώτηση “τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις” στο Δημοτικό. Τα χρόνια πέρασαν. Πήγε στο Γυμνάσιο, πήγε στο Λύκειο, πήρε την μεγάλη απόφαση με ποιον κλάδο θα ακολουθήσει και τελικά, μετά από 4-5 χρόνια, πήρε το πτυχίο του.
Ύστερα, όταν μπήκε στην αγορά εργασίας θέλοντας να πάρει τη ζωή στα χέρια του, κατάλαβε ότι το επάγγελμα που τόσο αγαπούσε (ή δεν αγαπούσε) πληρώνει λίγο και μάλλον δεν θα καταφέρει ποτέ να μείνει στο διαμέρισμα που είχε βρει στο marketplace. Έτσι είναι η ζωή. Άδικη, σκληρή και αληθινή. Και κάπου εδώ, εμφανίζεται η έκθεση «The College Payoff» του Georgetown University Center on Education and the Workforce.
Σε αυτή διαβάζουμε ότι υπάρχουν πολλοί πτυχιούχοι που μετανιώνουν για το πτυχίο τους. Όχι στην Ελλάδα, αλλά στην Αμερική. Αλήθεια όμως, υπάρχει μεγάλη διαφορά όσον αφορά τις θέσεις εργασίας και στο τι χρειάζονται οι εργοδότες;
Εκείνοι που αποφοίτησαν με κάποιο πτυχίο επιστημών, τεχνολογίας, μηχανικής ή μαθηματικών κερδίζουν τα περισσότερα χρήματα. Οκ, δεκτό. Ακολουθούν εκείνοι που σπούδασαν στους τομείς της υγείας και των επιχειρήσεων. Στις χειρότερες θέσεις αμοιβών βρίσκονται εκείνοι που πήραν πτυχίο ιστορίας, φιλολογίας, φιλοσοφίας, κοινωνιολογίας, ψυχολογίας ή τεχνών. Στην ψάθα εσείς, στην ψάθα.
Σύμφωνα με μελέτη της ZipRecruiter που πραγματοποιήθηκε ανάμεσα σε 1.500 απόφοιτους πανεπιστημίων που αναζητούν εργασία στις Ηνωμένες Πολιτείες, δείχνει ότι το 44% μετανιώνει για το αντικείμενο των σπουδών που επέλεξε με την δημοσιογραφία (καλά τα πήγαμε), την κοινωνιολογία, την επικοινωνία και την εκπαίδευση να βρίσκονται στην κορυφή των σχολών που έχουν υψηλότερα ποσοστά μετανιωμένων πτυχιούχων.
