Αμαξοφοβία: Ξεκινάει την ώρα που βάζεις το κλειδί στη μίζα. Ένα βαθύ αίσθημα δυσφορίας, ταχυκαρδίας, άγχους, νευρικότητας. Αυτοί οι φόβοι είναι συνηθισμένοι στους αρχάριους οδηγούς. Ωστόσο, είναι ο χρόνος που κάνει τη διαφορά. Αν νιώθεις το ίδιο μετά από τουλάχιστον έξι μήνες συστηματικής οδήγησης τότε μιλάμε για διαταραχή. Και δεν έχει να κάνει με τις τεχνικές ικανότητες και γνώσεις, αλλά με τον εσωτερικό σου κόσμο.
Για ορισμένους, το πρόβλημα εμφανίζεται μόνο σε συγκεκριμένα πλαίσια, για παράδειγμα όταν πρόκειται για οδήγηση στον αυτοκινητόδρομο, στο κέντρο της πόλης ή σε άγνωστο μέρος. Η ουσία είναι ότι αυτό το άγχος έχει αντίκτυπο στις επιλογές και τη ζωή σου και κυρίως μπορεί να υπονομεύσει την αυτο-αποτελεσματικότητά σου.
Τα εμπόδια
Προσδοκία: ο μεγαλύτερος σύμμαχος του άγχους! Όταν το μυαλό μας βομβαρδίζεται με το τι πρέπει να κάνουμε ή πως πρέπει να συμπεριφερθούμε, η αναπνοή μας μειώνεται. Η αίσθηση ελευθερίας μας το ίδιο. Στην περίπτωση της οδήγησης, μπορεί να ανησυχείς ότι πρέπει να είσαι γρήγορη, έχοντας παράλληλα το νου σου στα άλλα αυτοκίνητα. Μπορεί να σκέφτεσαι τι θα γίνει αν στο φανάρι της ανηφόρας, φύγει προς τα πίσω το αυτοκίνητο σου. Και οι πεζοί; Που τους βάζεις τους πεζούς που μπορεί να πεταχτούν από το πουθενά; Και τι άραγε λένε οι άλλοι για σένα;
Έστω και ένα χρόνο να οδηγείς, όμως, γνωρίζεις ότι στο δρόμο και οι πιο καλοί οδηγοί έχουν τις κακές στιγμές τους. Σκέψου λοιπόν: υπάρχει κάποιος που δεν έχει γρατζουνίσει το αμάξι του ποτέ; Που δεν έχει προκαλέσει κάποια ζημιά σε άλλο όχημα; Που δεν έφυγε από θέση στάθμευσης μετά από πολλές μανούβρες γιατί δεν χώραγε; Ήταν, όμως, αυτός λόγος να εγκαταλείψει την οδήγηση;
Διάβασε τη συνέχεια στο The Notebook.
