Ένας όρος- μια ιστορία- πολλοί οι σφετεριστές. Το body positivity είναι ένα είδος κοινωνικής επανάστασης και μπορεί να σου φαίνεται βαρύς ο όρος αλλά εάν μεγάλωσες στα 90s όπως εγώ σίγουρα θα θυμάσαι πως μόνο τα λιπόσαρκα ψηλά σώματα ήταν αποδεκτά και εάν δεν μπορούσες να είσαι ψηλή τουλάχιστον να είσαι λιπόσαρκη. Πολλά κορίτσι κι αγόρια ανάγκαζαν τον εαυτό τους να κάνει εμετό το φαΐ που μόλις είχαν φάει για να μην παχύνουν ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα στις διατροφικές διαταραχές και πουθενά, σε κανένα μέσο δεν υπήρχε μια φωνή να τους πει πως αυτό είναι λάθος, πως τα πράγματα δεν είναι έτσι, πως αυτό δεν είναι φυσιολογικό.
Ο ορισμός του body positivity είναι ο εξής: «Κίνημα υπέρ της αποδοχής της διαφορετικότητας του σωματότυπου (body positivity) καλείται το κοινωνικό κίνημα που επικεντρώνεται και μάχεται για την αποδοχή όλων των σωματοτύπων, ανεξαρτήτως μεγέθους, σχήματος, χρώματος δέρματος, φύλου και σωματικών ικανοτήτων, ενώ αμφισβητεί τα σημερινά πρότυπα ομορφιάς ως ανεπιθύμητη κοινωνική κατασκευή».
Body Positivity και GNTM: Πλάκα μας κάνετε, έτσι;
Όταν μπήκε λοιπόν, αυτός ο όρος στη ζωή μας- θα μιλήσω για τον εαυτό μου- άρχισα να καταλαβαίνω πως δεν χρειάζεται να μισώ τα ψωμάκια μου ή τα μπούτια μου που ήταν πιο χοντρά λόγω βόλεϊ ή την κοιλιά μου, πως για να με αγαπήσει κάποιος δεν χρειάζεται να έχω τις αναλογίες της Kate Moss, πως δεν χρειάζεται να διατρέφομαι με ένα φύλλο μαρούλι κα. Δεν ήμουν η μόνη που ένιωσε έτσι! Εκατομμύρια παιδιά υποφέρουν εξαιτίας του bullying ή των λανθασμένων και μη ρεαλιστικών προτύπων που προβάλλονται στα μέσα! Έτσι, το να καπηλεύεται ο οποιοσδήποτε ή το οποιοδήποτε show τον όρο για να έχει την ευκαιρία να δείξει γυμνά κορίτσι μήπως ανέβουν τα νούμερα είναι χυδαίο.
Διάβασε τη συνέχεια στο The Notebook.
