Τι έχουμε; Μια νέα έρευνα στα χέρια μας, ένα καλό νέο και ένα κακό νέο. Όχι, δεν είναι ανέκδοτο, μόνο μια γλυκόπικρη μελέτη για το gaming που μάς πόνεσε. Σαν μαχαιριά στην καρδιά. Ας ξεκινήσουμε από το καλό νέο: τα παιδιά που παίζουν video games φαίνεται να έχουν βελτιωμένη γνωστική απόδοση, σε σύγκριση με όσα δεν αγαπούν ιδιαίτερα το gaming. Τα άσχημα νέα είναι πως αυτή η βελτιωμένη γνωστική απόδοση, πάει πακέτο και με κάποιες λιγότερο επιθυμητές παρενέργειες. 

Σε άλλα νέα, την περασμένη εβδομάδα, μια ξεχωτιστή μελέτη του Πανεπιστημίου του Τέξας, βρήκε πως το gaming και ο σεξισμός, ο ρατσισμός και οι ακραίες ιδεολογίες, συνδέονται με έναν -ίσως όχι και τόσο αόρατο- τρόπο. Πιθανότατα, αυτό δεν είναι ακριβώς “νέο” για όποιον έχει χαθεί στο σύμπαν του Call of Duty, αλλά η έρευνα πηγαίνει ένα βήμα παρακάτω, μιας και όλο το εφέ του gaming σαν διαφυγή και σαν concept φαίνεται να έχει επιπτώσεις στην καθημερινή, στην πραγματική ζωή, συμπεριφορά. Μάλιστα, φαίνεται να αποτελεί κάτι σαν “απόδειξη” ή τέλος πάντων βάσιμη υποψία πως τα gaming communities βοηθούν ακροδεξιές ομάδες να βάλουν νέα άτομα στους κόλπους τους. 

Πρόκειται για μια “συζήτηση” που αφορά πρωταρχικά νεαρούς άντρες, που βιώνουν ένα φαινόμενο που ονομάζεται “identity fusion”, κατά το οποίο τα μέλη μιας ομάδας βιώνουν μια διαφορετική αίσθηση μοναδικότητας μέσα στην ίδια την ομάδα, σε σχέση με το gaming. Σε κάθε περίπτωση, από τις τρεις μελέτες, φαίνεται πως το gaming γεννά ένα πρωτόγνωρο κράμα ρατσισμού, σεξισμού και ακραίων συμπεριφορών. Επιπλέον, χωρίς βέβαια να αποτελεί έκπληξη, καταλήγουν στο γεγονός πως προσωπικότητες που παρουσιάζουν μια τόσο ανασφαλή προσκόλληση και μοναχικότητα είναι ακόμα πιο ευάλωτες σε ακραίες συμπεριφορές, ειδικά όταν αυτές φέρουν πολλά από τα στοιχεία της κουλτούρας του gaming. 

Οι ερωτήσεις πάνω στις οποίες βασίστηκαν οι μελέτες εξερεύνησαν το επίπεδο του “identity fusion” των gamers, την προθυμία τους να πολεμήσουν ή να πεθάνουν για την κουλτούρα του gaming, καθώς και την παρουσία της Σκοτεινής Τριάδας των χαρακτηριστικών της προσωπικότητας: ναρκισσισμός, μακιαβελισμός, ψυχοπάθεια. Παράλληλα, οι ερευνητες μέτρησαν την ταύτιση των gamers με ακροδεξιές ιδεολογίες, με τον εθνικισμό, τον σεξισμό, τους Qanon και πιο πρόσφατες επιθετικές συμπεριφορές. 

Το συμπέρασμα; Η κουλτούρα του gaming συνδέεται με έναν μοναδικό τρόπο με “διάφορους δείκτες εξτρεμισμού”, συμπεριλαμβανομένης της προθυμίας να παλέψουν για την κουλτούρα του gaming, τη Σκοτεινή Τριάδα, τον σεξισμό, τον ρατσιμό, την επιθετική συμπεριφορά. 

Βέβαια, δεν φέρνει αποκλειστικά κακά νέα αυτή η μελέτη. Ευτυχώς, εκτός από το Call of Duty, μελετήθηκε και το Minecraft, το οποίο φάνηκε να έχει κάποιες θετικές επιπτώσεις στη συμπεριφορά των gamers, όπως έντονο δέσιμο με τους υπόλοιπους παίκτες online. 

H μελέτη καταλήγει λέγοντας πως οι ψυχολογικοί μηχανισμοί που οδηγούν κάποιους gamers στην ακροδεξιά και τις ιδεολογίες των άκρων, παραμένουν άγνωστοι και ασαφείς. Ωστόσο, σύντομα, η επιστήμη ευελπιστεί πως θα έχει βρει τους τρόπους να μπορούν οι gamers να απολαμβάνουν το παιχνίδι χωρίς αυτό να καταλήγει να παίζει με το ίδιο τους το μυαλό.