“Οι άνθρωποι μπορεί να αποκαλούν αυτό το μέρος απλώς δωμάτιο ή ντουλάπα, αλλά για μένα είναι το σπίτι”, είπε ο Βερχάεγκστο CNBC Make It. Ο 23χρονος Άλεξ Βερχάεγκ, μετακόμισε στο Ιστ Βίλατζ του Μανχάταν από τα βόρεια της Νέας Υόρκης, πριν από μερικά χρόνια και εργάζεται ως διανομέας με ποδήλατο, κουρέας και δημιουργός περιεχομένου για να πληρώνει το ενοίκιο και τα λοιπά έξοδά του. Φανταστείτε ένα διαμέρισμα σαν κουτί παπουτσιών όπου μπορείτε να απλώσετε τα χέρια σας και να αγγίξετε και τους δύο τοίχους — και ένα τόσο μικρό που δεν μπορεί να έχει κουζίνα ή μπάνιο.
Το διπλό κρεβάτι του είναι σφηνωμένο ανάμεσα στους τοίχους και ο Άλεξ Βερχάεγκ πρέπει να ξαπλώσει σε αυτό διαγώνια για να χωρέσει. Υπάρχει μια στενή ντουλάπα δίπλα στην πόρτα του για τα ρούχα του και χώρος κάτω από το κρεβάτι του για παπούτσια. Για μια κουζίνα χρησιμοποιεί μια εστία μαγειρέματος που βρίσκεται πάνω σε μια συρταριέρα, στην οποία αποθηκεύει τα τρόφιμά του.Το διαμέρισμα διαθέτει επίσης ψυγείο και ένα μικρό νεροχύτη.
Ο Βερχάεγκ δεν έχει επίσης τουαλέτα ή ντουζιέρα στο διαμέρισμά του και είναι αναγκασμένος να χρησιμοποιεί τις κοινόχρηστες εγκαταστάσεις στο τέλος του διαδρόμου στον όροφό του. Εξήγησε ότι κάθε όροφος της πενταόροφης πολυκατοικίας έχει 10 διαμερίσματα, τρία κοινόχρηστα μπάνια και δύο κοινόχρηστα ντους, επομένως πρέπει κάθε φορά που θέλει να κάνει μπάνιο, να παίρνει μαζί του πέρα από την πετσέτα του, και το αφρόλουτρο και το σαμπουάν του.
“Το κύριο όφελος του να ζεις σε έναν τόσο μικρό χώρο είναι ότι σε κάνει να εκτιμάς τα πράγματά σου και να είσαι μινιμαλιστής”, είπε. “Δεν μπορείς πραγματικά να βγεις έξω και να αγοράσεις τυχαία πράγματα επειδή δεν έχεις χώρο να τα αποθηκεύσεις”. Ζει στο διαμέρισμα του East Village εδώ και δύο χρόνια. Είπε στο CNBC Make It ότι νωρίτερα φέτος, όταν το ενοίκιο του ανέβηκε 100 δολάρια, δεν τον πείραζε η αύξηση επειδή δεν πληρώνει κοινόχρηστα.
