Η πιο έντονη ανάμνηση του γεννημένου στο Έσσεξ φωτογράφου CJ Clarke είνα ένα απόγευμα που πέρασε φωτογραφίζοντας μια παρέα εφήβων στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Η σκηνή: 4 αγόρια, 18 χρονών ή κάπου εκεί, είναι συγκεντρωμένα σε έναν μικρό κήπο. Κάθονται γύρω απο ένα τραπέζι σε πλαστικές καρέκλες, πίνουν μπύρα, καπνίζουν και εκτοξεύουν προσβολές ο ένας στον άλλο”. Όσο αυτό το απόγευμα περνάει, επιστρέφουν σιγά σιγά στα σπίτια του μετά από παραινέσεις εκνευρισμένων γονιών. Αυτή η σκηνή που έχει χαραχτεί έντονα στη μνήμη του φωτογράφου, δεν είναι διαβολικά οικεία και σε εσένα που διαβάζεις βιαστικά, σκιπάροντας γραμμές, αυτό το κείμενο. Είναι γιατί αποτελεί κοινό τόπο, κοινή “ρίζα” κάθε πλάσματος που μεγάλωσε στην εργατική τάξη.

Ίσως αυτή ακριβώς η σκηνή να αποτέλεσε και την αφορμή για να ξεκινήσει να καταγράφει τη ζωή στον δρόμο, στα σπίτια, στα στέκια, στις συγκεντρώσεις των ηρώων της εργατικής τάξης στη Μεγάλη Βρετανία. Αυτό και το γεγονός πως ο τόπος που μεγάλωσε, το Basildon, έχει έντονη κοινωνική ιστορία. Το περιγράφει κάπως σαν το βαρόμετρο του “mood” ενός ολόκληρου λαού, έχοντας εκλέξει ένα από τα πιο επιτυχημένα, σε επίπεδο εδρών, κόμματα της χώρας. Κάπως έτσι, με το βλέμμα και τον φακό του καρφωμένα στην κεντρική Αγγλία, άρχισε να καταγράφει τη ζωή σε πόλεις και χωριά σαν το Basildon. Ένα μέσο βρετανικό χωριό, δηλαδή. Μετά άρχισαν να τον απασχολούν έννοιες και αλήθειες όπως το χάσμα των γενεών, οι ηλικιακές διαφοροποιήσεις που μετουσιώνονται σε διαφοροποιήσεις και σε άλλα επίπεδα, η σχέση με τον τόπο και η αγάπη για αυτόν.

Άρχισε να παρατηρεί τους εφήβους. Το πώς μερικοί ήταν τραχείς, κάπως πιο άγριοι, πώς τους επηρεάζουν τα media, πόσο νιώθουν μέρος της κοινωνίας, το πώς έχουν κουραστεί από τα βαριά στους ώμους τους στερεότυπα. Σε μέρη σαν το Basildon όπου “οι νέοι μεγαλώνουν μέσα στην κουλτούρα του να πίνεις”, ο Clarke συνειδητοποίησε πως οι Παρασκευή και το Σάββατο έχουν ιδιαίτερο βάρος. Μπαίνοντας σε παμπς και κλαμπς, σε πάρτις σε σπίτια και στον δρόμο, με τη φωτογραφική του κατάφερε να απαθανατίσει και τελικά να μάς προσφέρει μια ειλικρινή εικόνα της πραγματικής δύναμης χαρακτήρα και του πνεύματος του να μεγαλώνει κανείς στη βρετανική εργατική τάξη.

Δες τις εικόνες παρακάτω: