“Από Μέσα”: Ένα έμβρυο αφηγείται τη ζωή της μητέρας του σε έναν επικό μονόλογο

Για έξι μόλις παραστάσεις, ένα έμβρυο θα παρακολουθεί και θα μας αφηγείται λεπτό προς λεπτό την περιπετειώδη ζωή της μητέρας του, Τρούντυ, και του εραστή της. Στην παράσταση “Από Μέσα”,  έναν μονόλογο με στοιχεία δανεισμένα από το stand up, με όπλο το χιούμορ και ένα μικρόφωνο, ο θεατής παρακολουθεί έναν μονόλογο μέσα σε μια μήτρα. Ένα παιδί ξέρει τα πάντα «από μέσα» και το μυθιστόρημα Nutshell του Ian McEwan παίρνει ζωή στη σκηνή. 

Ο Χρήστος Τσαβλίδης, που επιμελήθηκε τη Διασκευή αλλά και τη Σκηνοθεσία του έργου και ο Άγγελος Προκόπιος Νεράτζης που εκτός από τη δραματουργική επεξεργασία πρωταγωνιστεί στην παράσταση, απαντούν σε μερικές ερωτήσεις μας, λίγες ώρες μετά την πρεμιέρα, που έγινε τη Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο 104.

Τι σας οδήγησε στο Nutshell; Τι σας τράβηξε σε αυτό και με ποιον τρόπο έχετε αλλάξει το κείμενο ώστε να γίνει μια νέα ιστορία;

Άγγελος: Η ιστορία έχει μείνει σχεδόν ίδια. Αυτό που άλλαξε είναι τα μέσα που χρησιμοποιούμε για να την αφηγηθούμε. Είναι ένα μυθιστόρημα αρκετά φλύαρο (αυτό το έλεγε συνέχεια ο Χρήστος, εμένα δεν μου φαινόταν φλύαρο) που έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να περάσει στην σκηνή και να ενδιαφέρει. Το γεγονός ότι συναντάμε ένα έμβρυο που μας αφηγείται τι ακούει μέσα από την κοιλιά της μητέρας του είναι αυτό που το κάνει τόσο ενδιαφέρον λόγω του αχαρτογράφητου τοπίου που ερευνούμε αλλά και τόσο δύσκολο στο να νομιμοποιηθεί επί σκηνής.

Χρήστος: Η ιδέα αυτού του παράδοξου αφηγητή την οποία δεν έχουμε ξανασυναντήσει στο θέατρο. Η σκηνική του υπόσταση ήταν ένας γρίφος για μας. Ξεκινήσαμε απλές συναντήσεις για να δούμε πως μπορούμε να το προσαρμόσουμε θεατρικά και καταλήξαμε για 2η χρονιά στο Θέατρο 104.

“Ένα έμβρυο παρακολουθεί την περιπετειώδη ζωή της μητέρας του”. Τελικά, ήταν καλή ιδέα αυτό; Αυτό το έμβρυο θα τολμήσει τελικά να γεννηθεί;

Άγγελος: Καλή ιδέα ήταν. Αλλιώς δεν θα είχαμε παράσταση. Το πρόβλημα με αυτό το έμβρυο που είναι και κομμάτι της αρχικής σύμβασης που εγκαθιδρύεται στην παράσταση είναι το γεγονός ότι γνωρίζει ήδη πάρα πολλά για τον κόσμο στον οποίο ετοιμάζεται να βγει. Αυτό όμως αντιμετωπίζεται και από τον συγγραφέα αλλά και από εμάς με χιούμορ και χωρίς καμία διάθεση απελπισίας.

Χρήστος: Ασχέτως με την σύμβαση του αφηγητή, αν κάνουμε zoom out, έχουμε έναν αφηγητή ο οποίος μας μεταφέρει μία ιστορία την οποία παρακολουθεί μόνο με την ακοή του. Δεν έχει δει τίποτα. Αυτό ήταν και το θεατρικό στοίχημα που βάλαμε. Πώς, δηλαδή, μπορεί κάποιος να αφηγηθεί μία ιστορία την οποία ακούει σε real time κρατώντας ταυτόχρονα και το ενδιαφέρον. Μία αστυνομική ιστορία είναι το τέλειο match γι αυτού του είδους την αφήγηση. Τώρα, το έμβρυο, ναι. Θα γεννηθεί.

Τι τύπισσα είναι τελικά αυτή η μητέρα; Θα τη συμπαθούσατε;

Άγγελος: Το έργο δεν ασχολείται με αυτό καθόλου. Εξάλλου ότι μαθαίνουμε γι αυτήν το μαθαίνουμε μέσα από ένα πλάσμα που λαχταράει να την γνωρίσει. Από ’ κει και έπειτα αν θέλετε την προσωπική μου γνώμη, θα την συμπαθούσα.

Χρήστος: Ο αφηγητής μας φαίνεται να αγαπάει και τους δύο του γονείς πριν καν τους γνωρίσει. Έχει κρατήσει την κάθε λεπτομέρεια που έχει ακούσει για το πως μοιάζει η μητέρα του. Την γνωρίζουμε μέσα από τις αφηγήσεις του. Έχουμε δηλαδή την υποκειμενική εικόνα της μητέρας. Τα στοιχεία λοιπόν που έχουμε, σχηματίζουν μια ανεξάρτητη γυναίκα με τόλμη και λαχτάρα για τη ζωή που όμως.. Δεν μπορώ να πω περισσότερα… spoiler alert.

Η παράσταση θα βασιστεί μόνο σε έναν ηθοποιό. Άγγελε, πόσο μεγάλη ευθύνη είναι αυτό; Νιώθεις έτοιμος;

Όλη η παράσταση έχει χτιστεί πάνω μου. Στα δικά μου εκφραστικά μέσα και στις δικές μου δυνατότητες. Αυτό είναι αρκετά βοηθητικό σε σχέση με την ευθύνη του να κρατήσεις ένα κοινό μόνος σου. Πάντα βέβαια κάποιες μέρες είναι πολύ καλές κάποιες άλλες λιγότερο.

Το έργο θα δοθεί με έναν κωμικό τόνο. παρόλα αυτά, υπήρχαν στιγμές που νιώθατε πως υπάρχει αρκετή σκληρότητα σε αυτό που κρατάτε στα χέρια σας; Στιγμές που συγκινηθήκατε;

Άγγελος: Το έργο είναι κωμικό όσο είναι και τρυφερό όσο είναι σκληρό κτλπ. Περιέχει τα πάντα γιατί εμείς επιλέγουμε πως θα το φωτίσουμε. Ήθελα πολύ να μας μοιάζει αυτή η παράσταση. Να έχει χαρακτηριστικά δικά μας. Εμένα με συγκινούν πράγματα στο έργο, το φοβερό όμως είναι ότι αυτό δεν επιβεβαιώνεται αναγκαστικά από το κοινό. Η καθεμία και ο καθένας την πατάνε αλλιώς.

Χρήστος: Βεβαίως. Το κύριο γεγονός της ιστορίας αυτής είναι σκληρό. Το χιούμορ ήταν απαραίτητο κλειδί σε αυτή την θεατρική προσαρμογή. Αλλά και πριν από αυτή, στο μυθιστόρημα του McEwan υπάρχουν όλα. Συγκίνηση και χιούμορ.

Το γεγονός ότι θα δώσετε μόλις έξι παραστάσεις κάνει το εγχείρημα ευκολότερο ή δυσκολότερο με κάποιο τρόπο;

Άγγελος: Ας πούμε ότι δεν ξέρουμε ακόμα που θα τελειώσει όλο αυτό.

Χρήστος: Είμαστε για 2η χρονιά στο Θέατρο 104 με αυτή την παράσταση. Επίσης παίξαμε και δύο φορές στην Κέρκυρα. Έχουμε ακόμα δρόμο με αυτή την παράσταση.

Τον υπόλοιπο χειμώνα τι θα κάνετε;

Άγγελος: Εγώ θα παίζω στον Αμπιγέρ που σκηνοθετεί ο Τσέζαρις Γκραουζίνις στο θέατρο Τζένη Καρέζη και στον Θαυμαστό κόσμο της Μαργαρίτας,μια παράσταση για παιδιά, που σκηνοθετεί η Μαρουσώ Γεωργοπούλου στο θέατρο Άλφα.

Χρήστος: Θα είμαι με την ομάδα μου σε μία δουλειά πάνω στον Δρ. Κόρτσακ.