Χωρίς να θέλουμε να γίνουμε αδιάκριτοι… Ακριβώς… Αλλά, νιώθεις ένα παράξενο αίσθημα ψυχικού βάρους και κούρασης από τότε που βγήκαμε από το τελευταίο lockdown; Σαν να έχιες ξεχάει πώς να απολαμβάνεις τις κοινωνικές συναναστροφές; Σαν να νιώθεις πως αυτό που θεωρούσες μεταβατική φάση ανάμεσα στην απομόνωση της καραντίνας και την επιστροφή στην “κανονικότητα” είναι απλώς η ζωή η ίδια; ΟΚ, λες ναι κάπως ενοχικά, αλλά πρέπει να ξέρεις πως δεν είναι όλα στο κεφάλι σου και πως δεν είσαι ο μόνος. Έρευνα αποδεικνύει πως το 2020 μάς τσάκισε. Κανονικότατα.
Η νέα έρευνα δημοσιεύθηκε στο Social, Psychological and Personality Science Journal και αναφέρει πως οι νεότερες γενιές (άτομα μεταξύ 18 και 35 ετών) το 2020 ήταν λιγότερο ικανοποιημένοι από τις σχέσεις τους, ένιωθαν λιγότερη οικειότητα και αισθάνονταν πως οι φίλοι τους δεν ήταν τόσο υποστηρικτικοί μαζί τους. Σαν να είχαν χάσει το δέσιμό τους με το tribe τους με λίγα λόγια. Κάπως έτσι, οι ερευνητές κατέληξαν πως το 2020 ήταν τόσο τραυματικό για τους νέους ανθρώπους σε αυτόν τον πλανήτη, που η κοινωνική τους ανάπτυξη δέχτηκε μια βίαιη παύση. Επιπλέον, ανακάλυψαν πως οι νέοι άνθρωποι το 2020 περιέγραψαν πως ένιωθαν περισσότερο στρες και άγχος σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. “ΟΚ, πανδημία είχαμε”, θα βιαστείς να πεις. Ωστόσο, δεν ήταν μόνο αυτό.
Μιλώντας στο Dazed, η Dr. Janina Bühler, επικεφαλής της μελέτης, ανέφερε πως “οι νεαροί ενήλικες είχαν λιγότερα θετικά συναισθήματα και περισσότερα αρνητικά συναισθήματα”. Όλα αυτά μέσα στο 2020, που η μετάβαση από το 2019 μπορεί να μην ήταν ιδιαίτερα βίαιη, όμως ήταν αρκετά βίαιη ώστε να νιώσουν πως “έχασαν πολλές ευκαιρίες”. Να τα βάλουμε λίγο κάτω; Το 2020 συστηθήκαμε με την COVID-19, την πανδημία, (κάτι παραπάνω από) έντονα καιρικά φαινόμενα, κοινωνικές αναταραχές ως απόρροια της δολοφονίας του Τζόρτζ Φλόιντ, αλλά και προ και μετερόρτια των αμερικανικών εκλογών.
Εν τω μεταξύ, ως τώρα οι ερευνητές έχουν ψάξει επιπτώσεις και αλλαγές στην οικονομική πλευρά της ζωής, με την Dr. Bühler να αναφέρει πως οικονμικές και ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις είναι -προφανώς- αλληλένδετες. “Χρειαζόμαστε περαιτέρω έρευνα για να εξετάσουμε συγκεκριμένα αυτή την αλληλεπίδραση, ειδικα στο πλαίσιο του συλλογικού στρες”. Είναι σημαντικό, ωστόσο, να αναφέρουμε πως σύμφωνα με αυτή τη νέα έρευνα, η ευτυχία των νέων ανθρώπων είναι στο χαμηλότερο σημείο της για τα τελευταία 13 χρόνια. Παράλληλα, φαίνεται πως το ένα μεγάλο μέρος των νέων στη Μεγάλη Βρετανία πιστεύει πως δεν θα ανακάμψει ποτέ από το άγχος της πανδημίας, ενώ το 44% των ερωτηθέντων δήλωσαν πως είναι περισσότερο αγχωμένοι τώρα, σε σχέση με την αρχή της πανδημίας.
Μεταξύ μας, κάθε νέος θα μπορούσε να έχει επιβεβαιώσει πως το 2020. Και τσάμπα. Ωστόσο το να γίνεται αυτό αντιληπτό από έναν αριθμό ακαδημαϊκών κάνει όλους εμάς να νιώθουμε αφενός λιγότερο μόνοι, αφετέρου πως θα ληφθεί κάποιο “μέτρο” για αυτό. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία “Αλλά πεθαίνει”, θα πεις και εσύ εξυπνακίστικα. “Είναι σημαντικό να επικεντρωθούμε στο well being των νεαρών ενηλίκων και να βρούμε τρόπους ώστε να νιώθουν λιγότερο καταθλιπτικοί και περισσότερο κοινωνικά ενδυναμωμένοι”, λέει η Dr. Bühler σε όποιον χρειάζεται να το ακούσει.
Στο μεταξύ, από το 2019 παίζουμε σε ριάλιτι επιβίωσης χωρίς να το ξέρουμε, και έχουμε αποδείξεις.
