Αν περιμένουμε το GNTM να μάς μάθει τη μόδα όπως είναι, θα πιστεύαμε πως τα μοντέλα αναγκάζονται να ακούνε σχεδιαστές και φωτογράφους να τραγουδούν στα casting, ενώ παράλληλα αναγκάζονται να κρεμαστούν από ανάποδες πασαρέλες και σκαλωσιές σε καθημερινή βάση. Επίσης, θα πιστεύαμε πως τα social media είναι η μοναδική πηγή γνώσης για όποιον στ’αλήθεια ενδιαφέρεται για τον δημιουργικό αλλά αρκετά τοξικό αυτό κόσμο. Σε κάθε περίπτωση, η μόδα έχει ζήσει μεγάλες στιγμές όταν ακόμα κανείς δεν μπορούσε να συλλαβίσει τη λέξη “diversity” και να διανοηθεί ότι ο καθένας από εμάς θα κρατούσε από ένα μικρό τάμπλετ-πολυεργαλείο.
Πριν τα social media, o backstage κόσμος ενός show μόδας ήταν κάτι παραπάνω από ιδιωτικός. «Ήταν inclusive, αλλά με έναν exclusive τρόπο», λέει ο φωτογράφος David K.Shields μιλώντας στο i-D. Ο Shields έχει περάσει έξι σεζόν απαθανατίζοντας μοντέλα και σχεδιαστές να διασκεδάζουν τη θέση τους στη βιομηχανία της μόδας στην αρχή του μιλένιουμ. Τότε μόνο διαπιστευμένοι φωτογράφοι μπορούσαν να κινούνται γύρω από δημιουργούς και μούσες, αρκετά έμπιστοι ώστε οι σχεδιαστές να μπορούν να είναι σίγουροι πως δεν θα διαρρεύσουν φωτογραφίες και λεπτομέρειες των νέων τους συλλογών. Ο Shields υπήρξε ένας από αυτούς.
Αυτοδίδακτος, μεγαλωμένος στην επαρχία της Νέας Ζηλανδίας μετακόμισε στο Σίδνεϊ και άφησε τη δουλειά του ως κομμωτής. Ένιωθε περισσότερο ο εαυτός του ψάχνοντας πώς θα μάθει να ζωγραφίζει ή την τέχνη του makeup. Κάπως έτσι βρέθηκε στον χώρο της μόδας, έκανε συνεργασίες και αφουγκράστηκε την κλίση του προς τη φωτογραφία. Του άρεσε να παρατηρεί τους ανθρώπους, έβρισκε παντού ενδιαφέρουσες φιγούρες και όταν οι φίλοι του άρχισαν να τον παροτρύνουν να πάρει μια κάμερα στα χέρια του γιατί «έχει πολλά να πει», κατάλαβε πως μάλλον είχαν δίκιο. Ξεκίνησε να φωτογραφίζει μοντέλα σε πρακτορεία και μετά του σύστησαν τον αρχισυντάκτη της Vogue Hommes.
«Όταν ξεκίνησα όλοι ήταν τόσο υποστηρικτικοί. Πολλοί από τους φίλους μου ήταν φωτογράφοι και ενθουσιαζόσουν για κάποιον γιατί εκείνοι είχαν το δικό τους όραμα για το τι ακριβώς έκαναν», εξηγεί. «Κάθε έξι μήνες όλοι οι φίλοι μου [μοντέλα και σχεδιαστές] συναντιόνταν σε τέσσερις τοποθεσίες. Εγώ έκανα το backstage, καθόμουν στο πάτωμα με τον Paul Smith και τρώγαμε σάντουιτς, όλα αυτά τα πράγματα», θυμάται.
Στις φωτογραφίες του βλέπει κανείς τον Channing Tatum πριν γίνει διάσημος ηθοποιός, τη Mariacarla Boscono, την πάντα νέα Vivienne Westwood. «Η ενέργεια μεταξύ των ανθρώπων τότε ήταν πολύ πιο αληθινή. Έβλεπες την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα που ήταν εκεί, όχι επειδή κάποιος έτρεχε εκεί γύρω και έλεγε ‘μπορείς να με ταγκάρεις στο Instagram;’».
Οι εικόνες είναι ασπρόμαυρες σε μια μονόχρωμη αισθητική, γιατί όπως λέει ο ίδιος «ταίριαζε στο mood», ενώ έδινε και μια κινηματογραφική ποιότητα στις στιγμές. «Ήμασταν πιο ελεύθεροι να διασκεδάσουμε και να απολαύσουμε τη στιγμή και την υπερβολή, χωρίς να χρειάζεται να ανησυχούμε πως κάτι καταγράφεται ή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως content.
Δες τα 9 ασπρόμαυρα αναλογικά κλικς παρακάτω, από μια εποχή χωρίς κινητά και social media.
