Αν έχετε δει το Clueless πάνω από δέκα φορές, τότε αυτή η ταινία του Netflix θα σας θυμίσει πολλά. Υπάρχουν κλίκες, υπάρχουν τα παστέλ ρούχα και οι μαθητικές στολές στο ιδιωτικό σχολείο και η ιστορία εκδίκησης των Mean Girls. Δεν είναι τυχαία η παρουσία της Σάρα Μισέλ Γκέλαρ στον μοναδικό ενήλικο ρόλο. Ούτε το soundtrack της ταινίας που είναι ένα κλείσιμο ματιού στα 90s.
Η υπόθεση έχει ως εξής: Το κλισέ με τον ωραίο του σχολείου, εδώ θυμίζει περισσότερο Χάρι Στάιλς με βαμμένα νύχια και άπειρα κοσμήματα από όσο περιμέναμε. Μια αδέξια και ντροπαλή νεοφερμένη, κουίρ είναι το άλλο στερεότυπο της Gen Z. Και μια απεγνωσμένη κοπέλα να μπει στο Yale με υποτροφία και να είναι τέλεια βασίλισσα του σχολείου είναι η αρχετυπική πρωταγωνίστρια αυτών των εφηβικών ταινιών. Αυτοί οι τρεις είναι οι βασικοί χαρακτήρες και μια ερωτική ταινία που διαρρέει σε όλο το σχολείο ο Μαξ (ο ωραίος και πλούσιος αλλά ψυχοπαθής μάλλον) και κάπως έτσι το πιο δημοφιλές κορίτσι του Λυκείου γίνεται κοινωνικός παρίας. Η τέλεια ζωή της καταστρέφεται αλλά καταστρώνει το σχέδιο εκδίκησης με την νέα μαθήτρια που δεν είναι αυτό που φαίνεται. Δυο αντιηρωίδες έχουμε ουσιαστικά.
Εξαιρετική η Σόφι Τέρνερ στο μικρό ρόλο της. Απολαυστικότατη. Μακάρι να ήταν μεγαλύτερη η συμβολή της στην ταινία. Βέβαια, η ταινία είναι ήδη αρκετά μεγάλη ( δύο ώρες) για αυτό το είδος οπότε καλύτερα που έκανε ένα μικρό ρόλο. Η Καμίλα Μέντες (την έχουμε δει στο Riverdale) και η Μάγια Χοκ (Stranger Things) είναι πραγματικά εξαιρετικές κι έχουν εξαιρετική χημεία. Τι διαφορετικό έχει αυτή η ταινία από τις κλασικές εφηβικές κωμωδίες με την Αλίσια Σιλβερστόουν; Η πρωταγωνίστρια είναι Μεξικανή (στην ταινία, στην πραγματικότητα Αμερικανίδα με γονείς Βραζιλιάνους) που ζει σε ένα ταπεινό σπίτι και η μητέρα της είναι νοσοκόμα. Δεν μένει σε έπαυλη. Έγινε το πιο δημοφιλές κορίτσι σε ένα προνομιούχο περιβάλλον με λευκούς συμμαθητές. Γεγονός που δίνει ένα φυλετικό και ταξικό χαρακτήρα στο ρόλο της. Το σενάριο καβαλά το woke κύμα της εποχής του.
Η Ντρέα ( Καμίλα Μέντες) πέφτει θύμα εκδικητικής πορνογραφίας από τον αλαζόνα, μισογύνη και σαδιστή φίλο της (Όστιν Έιμπραμς) που αρνείται ότι διέρρευσε το Facetime βίντεο της. Και βρίσκει σύμμαχο στο πρόσωπο μια λεσβίας που έχει υποστεί σχολικό εκφοβισμό για τη σεξουαλική της ταυτότητα (Μάγια Χοκ). Γίνονται συνένοχοι σε ένα σχέδιο εκδίκησης που κάνεις δεν αισθάνεται άσχημα για την έλλειψη ενσυναίσθησης που δείχνει.
Είναι μια κοινωνική σάτιρα η ταινία. Θα μπορούσε να θυμίζει το Cruel Intentions αλλά δεν τα κατάφερε. Είναι διασκεδαστική, είναι ανατρεπτική, έχει ωραίο casting, καλοδουλεμένα κλισέ των ταινιών που αγαπήθηκαν στα 90s αλλά η έλλειψη αυτογνωσίας των χαρακτήρων στον κανονικό κόσμο θεωρείται προβληματική. Στα αρνητικά της ταινίας, δεν είναι καθόλου αστεία. Στα καλά νέα, είναι καλύτερο από το Emily in Paris.
