5 λόγοι για να (ξανα)δεις τους Monophonics στην Αθήνα

Η συναυλία των Monophonics στην Τεχνόπολη (μπορείς να πάρεις εισιτήρια από εδώ) σηματοδοτεί κατά κάποιο τρόπο ένα ορόσημο, καθώς συμπληρώνονται 10 χρόνια από την πρώτη εμφάνισή του συγκροτήματος στη χώρα μας. Το μακρινό 2012 είχαν εμφανιστεί ~~στο σπίτι τους~~ στο Gazarte.

Έκτοτε αναπτύχθηκε τέτοιο δέσιμο και σχέση με το ελληνικό κοινό ώστε να νιώθουν πάντα ευπρόσδεκτοι στα μέρη μας. Άλλοτε ως μπάντα και άλλοτε solo ο frontman Kelly Finnigan, έχουν παίξει όχι μόνο στην πρωτεύουσα της πρωτεύουσας, αλλά και στις μουσικές σκηνές των ελληνικών πόλεων μεγαλύτερων. Θα έλεγε κάποιος ότι οι Monophonics, πιστοί στο πνεύμα, το ύφος και τις επιρροές τους, εδώ και μία δεκαετία κάνουν ένα άτυπο road trip στην ελληνική επικράτεια.

Η συναυλία της Τεχνόπολης έρχεται να ανανεώσει τους όρκους μας με τα αγόρια από την Καλιφόρνια. Μόνο αυτό; Όχι. Αφενός θα ακούσουμε για πρώτη φορά ζωντανά τα κομμάτια του Sage Μotel και αφετέρου θα τους δούμε σε μια πολύ ενδιαφέρουσα σύμπραξη με τη full band του ΤΑΦ ΛΑΘΟΣ.

Σου δίνουμε 5 καλούς λόγους για να πας την πρώτη μέρα του Σεπτεμβρίου να γκρουβάρεις και -αν είχες δει στον ίδιο χώρο τον Fantastic Negrito- να πιάσεις από εκεί το groovy νήμα.

To California vibe

Τι κοσμογονία συνέβη στα αμερικανικά 60s! Ο κόσμος άλλαζε τροχιά και η Καλιφόρνια ήταν εκεί όπου συνέβαιναν τα πάντα πριν από οπουδήποτε αλλού. Οι άνθρωποι που ένιωθαν ελεύθεροι και προσπαθούσαν να ζήσουν έτσι. Η έκφραση με έναν διαφορετικό τρόπο, ο πειραματισμός, η θέληση να ωθήσουν την κοινωνία προς τα εμπρός, σε μια νέα κατεύθυνση. Αυτή είναι η εποχή που εμπνέει τους Monophonics, αυτή την εποχή ζωντανεύουν στη σκηνή. Αυτό το σπάνιο, νωχελικό και ελεύθερο πνεύμα της δυτικής ακτής.

Ο Kelly Finnigan

O frontman της μπάντας και ένας εξαιρετικός και πολυσχιδής solo artist είναι μια προσωπικότητα που αξίζει να τη δεις στη σκηνή. Και μέχρι τον δεις, αναζήτησε συνεντεύξεις σου. Γοητευτικός ομιλητής με συγκροτημένο λόγο. Και ανοιχτός χρήστης κάνναβης όπου μιλάει με υπευθυνότητα για την κατανάλωσή της -είπαμε, το California Vibe είναι εδώ.

Οι διασκευές

Οι Monophonics έγιναν οι αγαπημένοι του ελληνικού airplay με την κλασική πλέον διασκευή στο Bang Bang της Cher, που όμως έγινε παγκόσμια γνωστό από την εκτέλεση της Nancy Sinatra, η οποία (η εκτέλεση, όχι η Nancy) που τρύπωσε το OST του Kill Bill. Όσες φορές κι αν το παίξουν δεν θα το βαρεθούμε ποτέ. Και είναι δεδομένο ότι δεν θα είναι η μοναδική στο setlist.

To I don’t Wanna Wait

Και εκεί κάπου στο 2019, o Finnigan κυκλοφορεί το solo album «The Tales People Tell» και σκάει στα αφτιά όλη η 50s-60s soul της Motown, με ένα ελαφρύ ψυχεδελικό twist εμφανές εδώ και εκεί, έτσι σαν μια μικρή ζαβολιά. Η εποχή των singles και των 45αριών ερχόταν με την κοψιά ενός λευκού σχεδόν 40άρη άνδρα. Καψούρα, καψούρα και πάλι καψούρα. Θα ανυπομονούμε για τη στιγμή που θα ακουστούν οι πρώτες νότες του κορυφαίου, για εμάς, κομματιού του συγκεκριμένου δίσκου.

Η σύμπραξη με τον ΤΑΦ ΛΑΘΟΣ

Είναι πολύ λίγοι οι Έλληνες hip hop artists που είναι ανοιχτοί σε επιρροές μουσικών ρευμάτων που συγγενεύουν γενεαλογικά ή και εκλεκτικά με τη hip hop. Ακόμα λιγότεροι εκείνοι που εμφανίζονται ζωντανά με πλήρη μπάντα. Ο ΤΑΦ ΛΑΘΟΣ είναι πλέον σε μια φάση που δοκιμάζει, τολμά και καταφέρνει να συνομιλεί από τη μία με τη funk και τη soul και από την άλλη με τη δημοτική παράδοση. Η προσοχή μας είναι δεδομένη, του παραδίδουμε και τους γοφούς μας για να τους ξεβιδώσει.