Πέθανε. Ήταν ο τελευταίος. Ο τελευταίος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης, αυτός που έβαλε την ταφόπλακα στην πατρίδα του Σοσιαλισμού. Ήταν 91 χρονών, έζησε αρκετά για να δει τα αποτελέσματα των αντεπαναστατικών επιλογών του. Δεν μετάνιωσε ποτέ. Γιατί να το κάνει; Αν η Pizza Hut σας άφηνε μια πίτσα κάθε βράδυ έξω από το σπίτι σας θα μετανιώνατε για την απόφασή σας να αφεθείτε στους ολιγάρχες και τα μονοπώλια; Ελάτε τώρα… Ο συνδυασμός του μπέικον με το τυρί μπορεί να σε κάνει από επικριτή, συνέταιρο του κεφαλαίου. Όλοι το ξέρουν αυτό.
Μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε και το όνομά του, άλλωστε με αυτόν καταπιάνεται το κείμενο. Τον έλεγαν Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, υπήρξε Γενικός Γραμματέας του Κ.Κ.Σ.Ε για έξι χρόνια (1985-1991) και διαφήμιζε πίτσες και τσάντες Louis Vuitton. Καμία ντροπή. Στη θέση του το ίδιο θα κάνατε. Ήταν ποπ, τα βρήκε με τη Δύση, έκανε τη σφαίρα τους σφαίρα του. Μια οικογένεια είμαστε σε αυτό τον πλανήτη, μην το ξεχνάτε.
Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ακόμα και στα βαθιά γεράματα, παρακολουθούσε την επικαιρότητα. Όχι μόνο της χώρα του, αλλά και του εξωτερικού, ασκώντας μάλιστα και κριτική. Όλοι όσοι έμειναν πίσω αυτό κάνουν, είναι κάτι σαν άγραφος νόμος. Σκεφτείτε για παράδειγμα πόσες φορές έχετε διαβάσει τον τίτλο “παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού της Ελλάδας”;. Πολλές. Μιας και αναφέραμε την Ελλάδα, το γνωρίζατε ότι ο Περεστρόικας είχε ιδιαίτερη αδυναμία στη χώρας; Βέβαια, βέβαια. Ακόμα και πριν το βιολογικό του θάνατο, είχε ασχοληθεί με τον τόπο μας και τους ανθρώπους του.
Ακολουθούν μερικά από τα λόγια του:
