Τρία χρόνια μετά τις εξαγγελίες Μητσοτάκη για πάταξη της διαφθοράς και του νεποτισμού (γελάει ο κόσμος) δεν έχουν πεισθεί τα διεθνή μίντια για την μεταρρύθμιση που υποσχέθηκε ο Πρωθυπουργός μας. Πείστηκαν όμως η Microsoft, η Pfizer και η JP Morgan Chase που δημιουργήσαν γραφεία στην Ελλάδα, σίγουρα οι Αμερικανοί τουρίστες που αφήνουν τα δολάρια τους στα νησιά του Αιγαίου και οι ψηφιακοί νομάδες που έμαθαν τι γεύση έχει η ντομάτα πραγματικά.
Ο δημοσιογράφος Alexander Clapp, που έχει ως βάση του την Αθήνα, γράφει στους New York Times ένα αποψιακό κομμάτι για τον επιφανειακό καλλωπισμό της χώρας υπό την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Περιγράφει την Ελλάδα ως μια κούκλα βιτρίνας ρούχων που απλώς της έβαλαν ένα ωραίο φόρεμα. Και γράφει για το ελληνικό Watergate, το σκάνδαλο των υποκλοπών που δεν απασχόλησε ιδιαίτερα τα ελληνικά πρωτοσέλιδα των μεγάλων εφημερίδων. Στο άρθρο του αναφέρεται στην υπόθεση του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη που το ελληνικό κράτος παρακολουθούσε το τηλέφωνό του με το Predator, ένα κακόβουλο λογισμικό υποκλοπής που μετέφερε τα δεδομένα του σε μια μυστηριώδη εταιρεία, την Intellexa.
Απόπειρα παγίδευσης του κινητού έγινε και στην περίπτωση του Νίκου Ανδρουλάκη, σαφέστατα παράνομη. Και συνεχίζει ο δημοσιογράφος των NYT γράφοντας “Για δεκαετίες τώρα, οι υποκλοπές τηλεφώνων είναι χαρακτηριστικό του ελληνικού κράτους. Όμως, επί κ. Μητσοτάκη, η εθνική παρακολούθηση έχει επεκταθεί σε μια, εν πολλοίς, ανεξέλεγκτη γραφειοκρατία, μία από τις πρώτες του πράξεις ως πρωθυπουργός ήταν να θέσει τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες υπό τον άμεσο έλεγχο του γραφείου του και στη συνέχεια να τοποθετήσει —μέσω τροποποίησης- ένα πρώην στέλεχος παγκόσμιας εταιρείας ασφαλείας ως διευθυντή της”. 15000 ελληνικά τηλέφωνο φαίνεται να παρακολουθούνται για λόγους εθνικής ασφάλειας. Κι αναρωτιέται ο αρθρογράφος αν θα μπορούσε η κυβέρνηση του Κυριακού Μητσοτάκη να βρίσκεται πίσω από το χακάρισμα; Και φυσικά αναφέρεται και στον διορισμό του ανιψιού του Γρηγόρη Δημητριάδη που φέρεται να είχε οικονομικές συναλλαγές με κύκλους επιχειρηματιών που σχετίζονται με την εταιρεία Intellexa.
Ο δημοσιογράφος γράφει και για την πολιτική τοξικότητα καθώς και για τη διαφθορά των προηγούμενων κυβερνήσεων. Και αναφέρει ότι δημοσιογράφοι έπεσαν θύματα υποκλοπών και στην Ισπανία, την Γαλλία, την Ουγγαρία και την Πολωνία. Θεωρεί ωστόσο κάπως cringe τη “μη βιώσιμη αντίφαση μεταξύ της χώρας που ο κ. Μητσοτάκης επιμένει να παρουσιάζει-ένα αδιαμφισβήτητο δημοκρατικό κράτος του οποίου ο σεβασμός στο κράτος δικαίου θα πρέπει να ανταμείβεται με εταιρικές επενδύσεις και τουριστικά δολάρια- και εκείνης που πραγματικά προεδρεύει”.
Κι ολοκληρώνει το κείμενο του κάνοντας αναφορά στην ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Κογκρέσο. “Οι αρχαίοι Έλληνες, είπε ανάμεσα σε χειροκροτήματα, θεωρούσαν την αλαζονεία, τον εξτρεμισμό και την υπερβολή τις χειρότερες απειλές για τη δημοκρατία. Το ερώτημα για τον κ. Μητσοτάκη είναι: Γιατί δεν νιώθει το ίδιο;”
Πετσόκομμα, το.
