Το στερεότυπο θέλει την κουλτούρα των φορτηγατζήδων να εκπροσωπείται από μια πολύ ξεκάθαρη εικόνα: άντρες, μεγάλοι σε ηλικία, σκούρο τζιν, ίσως και τζιν τζάκετ, μάλλον μουστάκι και με μια αύρα κάπως βαριά. Αυτό που συχνά δεν γίνεται αντιληπτό είναι πως στο συγκεκριμένο «συνάφι» οι γυναίκες δεν αποτελούν μόνο κομπάρσες της ασφάλτου που το πολύ να κάνουν κανένα οτοστόπ, επειδή έπαθαν λάστιχο, αλλά μια -μάλλον ξεχασμένη- υποδιαίρεση μιας από τις πιο δημοφιλείς δουλειές στις ΗΠΑ. Μάλιστα, τις γυναίκες οδηγούς φορτηγών, η φωτογράφος Anne-Marie Michel μετατρέπει σε πρωταγωνίστριες του φωτογραφικού της project, “Sisters of the Road”.
Το “Sisters of the Road” είναι το πρώτο προσωπικό έργο της Anne-Marie, που εργάζεται εδώ και χρόνια ως φωτογράφος, απλώς την τελευταία στιγμή αποφάσισε να ψάξει λίγο τις εναλλακτικές της στον κλάδο. «Εργαζόμουν ως φωτογράφος μόδας και διασημοτήτων. Δεν ένιωθα γεμάτη», αναφέρει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή της στο It’s Nice That. «Ήθελα πολύ να κάνω εικόνες που να σημαίνουν κάτι για εμένα», τόνισε.
Η έμπνευση για το project με τις οδηγούς φορτηγών προήλθε από ένα ταξίδι της παιδικής της ηλικίας, όταν εκείνη και οι αδερφές της ταξίδεψαν με αυτοκίνητο όλη την Αμερική. «Αυτή ήταν μια στιγμή στη ζωή μου που είχε τεράστιο αντίκτυπο σε εμένα και στον τρόπο που προσεγγίζω τη ζωή», λέει. «Πραγματικά θαύμασα τη γενναιότητα και την ανθεκτικότητα που επέδειξε η μητέρα μου. Έμοιαζε συνεχώς σε κίνηση για να βρει λύσεις και να μας κρατήσει όλους αλώβητους».
Αυτές ακριβώς ήταν και οι ιδιότητες που αντικατοπτρίζονται στις γυναίκες φορτηγατζήδες που θέλησε να προσεγγίσει: η ανθεκτικότητα, η ικανότητα να βρίσκουν άμεσα λύσεις εκεί που δεν υπάρχουν, η συνεχής ανάγκη για κινητικότητα. «Η παραδοσιακή μορφή φιλόδοξης θηλυκότητας που βλέπουμε συχνά στη μόδα και τα μέσα ενημέρωσης είναι μια από τις στατικές, στολισμένες γυναίκες», λέει. Αυτές οι γυναίκες οδηγοί φορτηγών είναι το αντίθετο. Άγριες, ανεξάρτητες και συνεχώς σε κίνηση». Κάπως έτσι, η Anne-Marie ελπίζει πως οι φωτογραφίες της θα δώσουν την απαραίτητη ώθηση στην ανακατεύθυνση της φιλόδοξης θηλυκότητας.
Στις φωτογραφίες οι γυναίκες αυτές λίγο πολύ προβάλλουν τον τρόπο ζωής τους, τα πώς και το πού περνούν τον χρόνο τους όταν εργάζονται. Ναι, κυρίως στον δρόμο, αλλά έπειτα στην καμπίνα του φορτηγού, σε ένα εστιατόριο στην άκρη του δρόμου, σε κάποιο πάρκινγκ στο οποίο σκοπεύουν να βγάλουν τη μέρα. Δίπλα σε κάθε εικόνα τα υποκείμενα του λευκώματος εξηγούν τους λόγους και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες κατέληξαν να κάνουν αυτή τη δουλειά. Προσωπικές εμπειρίες και ιστορίες σε μορφή συνεντεύξεων.
Η φωτογράφος δεν θεωρεί το project δική της δουλειά, αλλά και δική τους. Στο τέλος της μέρας εκείνες σπάνε τα στερεότυπα, ενδυναμώνοντας τις γυναίκες σε κάθε κλάδο και κόντρα σε κάθε κλισέ.
Δες τις γυναικάρες που δουλεύουν ως οδηγοί φορτηγών, τριγυρνώντας σε όλη την Αμερική, στις παρακάτω εικόνες: