Όσο περισσότερο διαφημίζεται μια ταινία, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να μας απογοητεύσει. Και τίποτα (λέμε τώρα) δεν είναι χειρότερο από ένα αποτυχημένο καλοκαιρινό blockbuster. Αυτές οι μεγάλες, πλούσιες σε εφέ, δυνατές και γεμάτες δράση ταινίες δημιουργήθηκαν για να μας μεταφέρουν την ένταση και την ενέργεια όπως ένα το τρενάκι σε κάποιο λούνα παρκ. Το θέμα είναι σε ποιο λούνα παρκ αποφασίζεις να πας. Ε, θα υπάρξουν και αστοχίες.

Οι μεγαλύτερες ταινίες της χρονιάς φτάνουν συνήθως το καλοκαίρι. Είναι τα περίφημα «blockbusters». Ενώ η περίοδος των Χριστουγέννων έχει συνήθως περισσότερες ταινίες που περιστρέφονται γύρω από το πνεύμα των γιορτών, οι καλοκαιρινές υπερπαραγωγές τείνουν να περιλαμβάνουν περισσότερες ταινίες δράσης, φαντασίας και κοστίζουν συνήθως στα στούντιο περισσότερα χρήματα. Τι μάθαμε όλα αυτά τα χρόνια; Ότι οι υπερβολικά κορεσμένες ταινίες των franchise δεν ανταποκρίνονται στο hype.

Αυτές είναι οι χειρότερες καλοκαιρινές υπερπαραγωγές όλων των εποχών και τις κατατάξαμε με βάση την βαθμολογία τους από το Rotten Tomatoes. Κουράγιο, θα περάσει.

Suicide Squad (2016)

Μάργκοτ, μόνο εσύ. Και επειδή είσαι μόνο εσύ, δυστυχώς η ταινία του 2016 βρίσκεται σε αυτή τη λίστα. Αν βοηθούσαν κάπως και οι υπόλοιποι, όπως έγινε δηλαδή στο Suicide Squad 2, ίσως και να τη γλιτώνατε. Άλλα όχι, ήσουν μόνη σου. Το DC Extended Universe, μπήκε με το δεξί και τα έκανε θάλασσα και η Χάρλει Κουίν δεν κατάφερε να το σώσει. Τότε μάλιστα έγινε ξεκάθαρο σε όλους ότι κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel βρίσκεται δικαίως εκεί που βρίσκεται.

The Mummy (2017)

Τομ, τα πήγες περίφημα στο τελευταίο Top Gun και δικαίως δέχτηκες συγχαρητήρια για τη συνολική σου παρουσία. Αλλά δεν ξεχνάμε, δεν γίνεται να ξεχάσουμε το φοβερό και τρομερό The Mummy του 2017 και το πόσο κακό ήταν. Τα «reboot» παλιών ταινιών που πέτυχαν δεν πάνε πάντα καλά και αυτή είναι η μεγαλύτερη απόδειξη. Μην σχολιάσουμε και τις πολλές αντιγραφές από άλλες ταινίες. Ας σταματήσουμε εδώ.

Fantastic Four (2015)

​Τα superhero movies έχουν την τιμητική τους. Γενικά, θα μπορούσαμε να φτιάξουμε μια λίστα μόνο με το συγκεκριμένο είδος ταινιών. Το Fantastic Four του 2015 ήταν μια αποτυχία. Πόσο πιο ξεκάθαρο να το κάνουμε; Η παραγωγή ήταν γεμάτη διαμάχες και το στούντιο πήρε τελικά τον έλεγχο από τον Τζος Τρανκ, απαιτώντας πάρα πολλές επαναλήψεις στις σκηνές. Το τελικό προϊόν έχει περίεργο ρυθμό, ήταν ζοφερά γυρισμένο, οδυνηρά αστείο και δύσκολο να το ακολουθήσει κανείς. Πολλά τα χρήματα, λίγο το αποτέλεσμα.

Transformers: Revenge of the Fallen (2009)

Από εκδίκηση άλλο τίποτα. Ακολουθεί μία ακόμα. Πριν φτάσουμε εκεί, όμως, ας μιλήσουμε για το Transformers: Revenge of the Fallen. Βασικά, τι να πούμε; Ότι, όπως οι περισσότερες ταινίες Transformers, δεν άξιζε; Ωραία, θα το πούμε. Η παραγωγή «έπεσε» πάνω στο περίφημο Writer’s Strike του 2007, στο οποίο όλοι οι σεναριογράφοι του Χόλιγουντ έπρεπε να σταματήσουν να εργάζονται. Έτσι, αυτό που αποκαλούμε «σενάριο», στην ουσία δεν υπήρχε. Το καταλάβαμε άλλωστε.

Jaws: The Revenge (1987)

Πόση εκδίκηση να αντέξουμε πια; To Jaws είναι ένα κλασικό καλοκαιρινό blockbuster. Οι συνέχειες των Jaws; Χμ… Η Εκδίκηση, η τέταρτη κατά σειρά ταινία, είναι ιδιαίτερα προσβλητική για τη νοημοσύνη μας. Πρόκειται για έναν καρχαρία που προσπαθεί να εκδικηθεί μια ανθρώπινη οικογένεια, η οποία είναι θεμελιωδώς τρελή. Ο θρύλος της υποκριτικής Μάικλ Κέιν εμφανίζεται σε αυτή την ανόητη ταινία και ακόμα δεν ξέρουμε το γιατί. Γιατί να πέσει σε αυτό το επίπεδο;

R.I.P.D (2013)

Πάρτε τους ά;Aνδρες με τα Mαύρα. Αντικαταστήστε τον Γουίλ Σμιθ και τον Τόμι Λι Τζόουνς με τους Ράιαν Ρέινολντς και Τζεφ Μπρίτζες. Αντικαταστήστε μετά τους εξωγήινους με φαντάσματα. Και αντικαταστήστε κάθε αίσθηση διασκέδασης, δράσης ή χημείας με τα αντίθετά τους. Έχετε το R.I.P.D., το blockbuster του 2013. Η ταινία, η οποία δεν συνδέθηκε με κοινό ή κριτικούς, έχασε πολλά χρήματα από την Universal Pictures. Το σενάριο βυθίζεται ανάμεσα σε εντελώς προβλέψιμα αστυνομικά δράματα που έχετε δει στο παρελθόν, και εξωφρενικά κακό χιούμορ για φαντάσματα που, στην πραγματικότητα, απλώς προσπαθεί πάρα πολύ αλλά κάτι δεν τσουλάει.