Και τι ζητάμε, αγαπημένε προβοκάτορα; Ένα σπιτάκι σε ένα βουνό και ελεύθερο χρόνο να γυρίσουμε τον κόσμο με την ησυχία μας. Αλλά κυρίως με τον σκύλο μας. Αυτό έκανε ο Τομ Τούρτσιχ, του οποίου η ιστορία μας έκανε να ζηλέψουμε. Ο τύπος ξεκίνησε από το Νιού Τζέρσεϊ και μαζί με τον σκύλο του, Σαβάνα, έκανε τον γύρο του κόσμου. Σε μαθηματικά, 48.000 χιλιόμετρα για επτά χρόνια. 

 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by Tom Turcich (@theworldwalk)

Στις 21 Μαίου 2022 έγινε το 10ο άτομο που έκανε ρεκόρ διασχίζοντας τον κόσμο περπατώντας, ενώ ο Σαβάνα έγινε ο πρώτος σκύλος που κατάφερε κάτι τέτοιο. Μιλώντας στο CNN Travel, ο Τομ είπε πως «ήταν πολύ σουρεαλιστικό». «Φανταζόμουν πώς θα ήταν το τέλος εδώ και πολύ καιρό. Και όταν συνέβη, υπήρχαν άνθρωποι στους δρόμους και περπατούσαν μαζί μου. Το πρωταρχικό συναίσθημα ήταν απλώς η ανακούφιση. Αυτό κυριάρχησε στη ζωή μου για 15 χρόνια και να το καταφέρω ήταν καταπληκτικό», ομολόγησε. 

Πώς εμπνέεται κανείς για κάτι τέτοιο; Ο Τομ εμπνεύστηκε από κάτι μακάβριο, αλλά καθοριστικό. Από τον θάνατο της φίλης του Αν Μαρί, η οποία πέθανε σε ατύχημα με το τζετ σκι σε ηλικία 17 ετών. Ο θάνατος της Αν Μαρί τον επηρέασε βαθιά. «Ήταν πολύ καλύτερος άνθρωπος από εμένα», είπε. Άρχισε να επαναξιολογεί τα πάντα και αποφάσισε να βάλει τα ταξίδια στη ζωή του, με κάθε τρόπο. Έπειτα διάβασε την ιστορία του Στίβεν Νιούμαν, που καταγράφηκε στα Ρεκόρ Γκίνες ως το πρώτο άτομο που έκανε τον γύρο του κόσμου, αλλά και εκείνη του Καρλ Μπούσμπι, ο οποίος έκανε τον γύρο του κόσμου με τα πόδια το 1998, άρχισε να το σκέφτεται. 

 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by Tom Turcich (@theworldwalk)

Κατέληξε πως το περπάτημα είναι ο καλύτερος τρόπος να καταλάβεις στα αλήθεια τον κόσμο και να γνωρίσεις νέα μέρη. Δεν ήθελα απλώς να πάω στο Παρίσι και στο Μάτσου Πίτσου, ήθελα πραγματικά να καταλάβω τον κόσμο και να δω πώς ζούσαν οι άνθρωποι καθημερινά», είπε. 

Άρχισε να σχεδιάζει τη διαδρομή, προσπαθώντας να συγκεντρώσει παράλληλα τα απαραίτητα χρήματα για τη διαδρομή του. Κατάφερε να εξοικονομήσει αρκετά, ώστε να τη «βγάλει» για δυο χρόνια. Στα καλά νέα, ο ιδιοκτήτης μια τοπικής εταιρείας, Philadelphia Sign, αποφάσισε να χορηγήσει το ταξίδι του. «Αυτός [ο επιχειρηματίας] έτυχε να γνωρίζει την Ann Marie και την οικογένειά της», είπε. «Και ήθελε απλώς να με στηρίξει όπως μπορούσε».

Το ταξίδι του ξεκίνησε στις 2 Απριλίου 2015, λίγο πριν κλείσει τα 26. Δυο βασικούς στόχους είχε: να  χτυπήσει κάθε ήπειρο και να ταξιδέψει με όσο το δυνατόν λιγότερο γραφειοκρατικό πρόβλημα». «Νόμιζα ότι θα ήταν περίπου πεντέμισι χρόνια», λέει. «Και αυτό αποδείχθηκε αρκετά ακριβές».
Το όλο ταξίδι κατέληξε να διαρκέσει επτά χρόνια, κυρίως λόγω δύο σημαντικών καθυστερήσεων. Το πρώτο συνέβη όταν ο Τούρτσιχ αρρώστησε με βακτηριακή λοίμωξη, η οποία του πήρε αρκετούς μήνες για να αναρρώσει και το δεύτερο οφειλόταν στην πανδημία Covid-19.

Σε ό,τι αφορά τον Σαβάνα, τον απέκτησε τέσσερις μήνες μετά την αρχή του ταξιδιού του, σε ένα καταφύγιο ζώων στο Ώστιν του Τέξας. «Ήταν φανταστική», λέει για τη Σαβάνα. «Είναι απλά ωραίο να έχεις κάποιον να μοιραστείς κάποιες στιγμές μαζί του».

Όσο κράτησε η παγκόσμια βόλτα τους, οι δυο τους περπάτησαν σε έξι ηπείρους και 38 χώρες. Τις περισσότερες νύχτες τις πέρασαν στη σκηνή τους.  Το Guinness World Records ορίζει τις προυποθέσεις για έναν περίπλου με τα πόδια, να διανυθεί απόσταση 18.000 μίλια (περίπου 30.000 χιλιόμετρα) και να περάσει από τέσσερις ηπείρους – ένας στόχος που ξεπέρασε ο Τούρτσιχ. Κατά μέσο όρο, αυτός και η Σαβάνα περπατούσαν μεταξύ 18 και 24 μιλίων (περίπου 29 έως 38 χιλιόμετρα).

 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by Tom Turcich (@theworldwalk)

«Το θέμα με τη Σαβάνα ήταν ότι είχε πολύ περισσότερη ενέργεια από εμένα, πάντα», λέει. «Αυτό [το περπάτημα από χώρα σε χώρα] είναι το μόνο που έχει γνωρίσει ποτέ».

 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by Tom Turcich (@theworldwalk)

«Υπήρχαν στιγμές που περνούσαμε από την έρημο και κατέρρεα στο τέλος της ημέρας και εκείνη ερχόταν με ένα ραβδί και ήθελε να παίξει».
Μόλις επέστρεψαν σταθερά στο έδαφος των ΗΠΑ, ο Τούρτσιχ ήταν πιο πρόθυμος από ποτέ να ολοκληρώσει το μακρύ ταξίδι και να επιστρέψει στην κανονική του ζωή.

«Επτά χρόνια είναι πολλά», λέει. Μόλις φαινόταν το τέλος, απλά ανυπομονούσα να επιστρέψω. Ήμουν έτοιμος να κάνω ξανά παρέα με τους φίλους και την οικογένειά μου και να μην ετοιμάζω τη σκηνή μου κάθε πρωί.»