Για τη φωτογράφο, Donna Ferrato, οι γυναίκες ήταν πάντα στο επίκεντρο. Από το 1970 με την κάμερά της φέρνει στο φως το απίστευτο κουράγιο και τις εμπειρίες των πλασμάτων που έρχονται σε αυτό τον κόσμο ως γυναίκες. «Η καταγραφή είναι ιερή», λέει σε συνέντευξή της στο Dazed. «Είμαι μια γυναίκα με μια κάμερα. Επιλέγω πού περπατάω. Επιλέγω με ποιον περπατάω. Είμαι ο δημιουργός των φωτογραφιών μου. Οι φωτογραφίες προκύπτουν από ιστορίες για γυναίκες που έχουν ξεπεράσει ένα προσωπικό τραύμα και έχουν βρει την ελευθερία με τους δικούς τους όρους».
Έννοιες όπως σεξ, ενδοοικογενειακή βία, άμβλωση, τοκετός στο σπίτι, έρωτας και πολυσυντροφικότητα είναι μερικές από τις θεματικές στις οποίες αφιερώνεται μέσα από το δυναμικό, μα γεμάτο ενσυναίσθηση βλέμμα της. Το βιβλίο της, Living With th Enemy (1991) ήταν αφιερωμένο στον κρυφό τρόμο της ενδοοικογενειακής βίας, τη στιγμή που το νέο της λεύκωμα, Holy (2020) είναι μια ωδή στην «ιερότητα των δικαιωμάτων των γυναικών και τη δύναμή τους να είναι κυρίες της ίδιας τους της μοίρας».
Οι γυναίκες του Holy είναι κάτι σαν gonzo πολεμίστριες που δίνουν τη μάχη ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Θυμάται πως «το να φτιάχνω το βιβλίο ήταν μια αργή και απρόβλεπτη διαδικασία. Με κράτησε απασχολημένη και μου έμαθε πώς να αποκόβω τους θορύβους και να ακούω τις γυναίκες. Οι γυναίκες είναι οι καλύτεροι storytellers. Πιστές, άθεες, νέες, μεγάλες, cis, trans, ζωντανές».
Το Holy προέκυψε κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ, την οποία η ίδια περιγράφει ως κόλαση. Όλη μιντιακή προπαγάνδα και φλυαρία, η υπερέκθεση του ίδιους, της ζωής του, των γυναικών του, η μάχη με τον Covid-19, οι μητέρες και τα παιδιά που αναγκάζονταν να μένουν κλεισμένες στο ίδιο σπίτι με τους κακοποιητές τους, βιαστές και βίαιους άντρες. Το Black Lives Matter, μετά από δολοφονίες μαύρων αντρών και γυναικών και η άνοδος των white supremacists. «Γινόταν όλο και πιο άσχημο μέρα με τη μέρα», θυμάται.
“Η ηθική μου επιταγή είναι να είμαι εκεί και να βοηθάω ανθρώπους που υποφέρουν σιωπηλά”
«Ανησυχούσα και ήμουν λυπημένη και οργισμένη για πολύ καιρό», λέει στο Dazed. Στον αντίποδα αυτών των συναισθημάτων όχι μόνο ήρθε σε επαφή με απίστευτες γυναίκες, αλλά αφιέρωνε ένα ολόκληρο book στα ιερά τους δικαιώματα. «Φυσικά και ανησύχησα για το Roe και το τι επρόκειτο να κάνει το Ανώτατο Δικαστήριο. Προσπαθούσα να εμπνεύσω τον εαυτό μου να συνεχίσει, θέλοντας να τιμήσω τις γυναίκες για το γεγονός ότι ήταν τόσο θαρραλέες. Προσπαθώ να πω «έτσι πολεμάμε την πατριαρχία».
Οι συγκλονιστικές φωτογραφίες που εκτίθενται στο Holy επιβεβαιώνουν τη συνεχιζόμενη φιλοσοφία της Ferrato ως δημιουργού εικόνων: «Η ηθική μου επιταγή είναι να είμαι εκεί και να βοηθάω τους ανθρώπους που υποφέρουν στη σιωπή… να ανταποκριθώ ως άνθρωπος, να κερδίσω την εμπιστοσύνη, να ακούσω». Καθώς τα δικαιώματα των γυναικών μοιάζουν ιδιαίτερα απειλούμενα και η πρόοδος έχει υποχωρήσει με τρόπο που είναι πιθανό να καταστρέψει τις ζωές τόσων πολλών γυναικών στις ΗΠΑ, το Holy είναι ταυτόχρονα μια πράξη αποκατάστασης της φροντίδας και της περίθαλψης που μοιάζει να εξαφανίζεται. «Η άμβλωση και η αντισύλληψη είναι μακροχρόνιες πρακτικές που χρονολογούνται από την αρχαία Αίγυπτο», λέει. «Ανησυχώ για τις γυναίκες και τα κορίτσια… για τα φρικτά πράγματα που συμβαίνουν όταν κανείς δεν παρακολουθεί ή, χειρότερα, όταν κανείς δεν νοιάζεται». Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες της, είναι αδύνατο να μην αισθανθείς πόσο πολύ νοιάζεται η Ferrato. Υπογράφοντας το email της συνέντευξής της στο Dazed, γράφει: «Μην εγκαταλείπεις ποτέ τον αγώνα!»
