Ο Γιάννης Λιγνάδης μάλλον δεν χάρηκε με την πρόταση του εισαγγελέα που έκρινε τον Δημήτρη Λιγνάδη ένοχο για τρεις βιασμούς μετά από 27 συνεδριάσεις στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο. Πιστεύει (ή θέλει να πιστέψουμε εμείς) το αφήγημά των διαφόρων συνιστωσών που μαζεύτηκαν από κοινού για να πλήξουν το κύρος του πρώην διευθυντή του Εθνικού και αδελφού του που βρέθηκε κατηγορούμενος για τέσσερις βιασμούς ανδρών (τριών ανηλίκων).
Σε αυτές τις συνεδριάσεις ακούστηκαν πολλές χυδαιότητες, για βίζιτες, για επαγγελματίες ομοφυλόφιλους, για πατσαβούρες. Δεν ακούστηκε ποτέ αυτό που έγραψε ο αδελφός του κατηγορούμενου. Ότι για τη δίκη Λιγνάδη ευθύνεται ότι η «πολύπαθη ελληνική κοινωνία κατέστη μάρτυρας της εκκόλαψης ενός νέου φιδοαυγού και μιας νέας τερατογενέσεως. Ο νέος δράκων γεννήθηκε πολυκέφαλος σαν τη μυθική Λερναία Ύδρα. Επωάστηκε και πολλαπλασιάστηκε ραγδαία στον ηλεκτρονικό κόσμο των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ), όπου δια-δικτυούμενος γιγαντώθηκε και, εν συνεχεία, ακμαίος και παντοδύναμος κατέλαβε τα ανερμάτιστα μέσα (ΜΜΕ), όπου άρχισε να εκχύει κατακλυσμιαίο δηλητήριο, μολύνοντας την κοινή γνώμη και το κοινό αίσθημα της ελληνικής κοινωνίας». Ότι έγινε πλύση εγκεφάλου στους Έλληνες πολίτες και ξυπνούσαν κάθιδροι με το όνομά του Δημήτρη Λιγνάδη στα χείλη;
Δεν φταίει για τίποτα ο Δημήτρης Λιγνάδης σύμφωνα με τον αδελφό του. Ποιος φταίει; Η μαζική υστερία του όχλου. Προνόμιο, το. Αυτό ακούμε εμείς οι κοινή θνητοί όποτε διαβάζουμε πομφόλυγες και φληναφήματα.
«Η τακτική του καμουφλάζ είναι ανάγλυφη και σε ρητορικό επίπεδο, όπως διαπιστώνεται από τη χρήση ευφημιστικών όρων. Έτσι η συκοφαντία λέγεται «προάσπιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων»· οι συκοφάντες, «μέλη παρατηρητηρίων»· οι συμμορίες, «συλλογικότητες»· οι συνωμότες-σκευωροί, «αλληλέγγυοι»· οι καταδρομικές επιθέσεις, «ακτιβιστικές δράσεις», το «ξεκαθάρισμα λογαριασμών», «κάθαρση»! Και αντιστρόφως: ο λόγος ο τολμών, «χειριστικός» και «κακοποιητικός»· η αυτοάμυνα στη βία, «αλαζονεία» και «ξετσιπωσιά»! Η εωσφορική δυστοπία μασκαρεμένη με αγγελικό προσωπείο» γράφει ο Γιάννης Λιγνάδης στο iefimerida.gr. Ο αδελφός του κατηγορουμένου Δημήτρη Λιγνάδη του οποίου ο συνήγορος, ο Αλέξης Κούγιας, επιχείρησε αναπαράσταση του βιασμού του μηνυτή του εντός της δικαστικής αίθουσας, ξεσηκώνοντας κύματα οργής.
Συκοφαντία οι δεκάδες καταγγελίες; Μερικές εμπλέκουν και το δικό του όνομα και τις διαβάσαμε πρόσφατα σε έρευνα του Κωσταντίνου Ταχτσίδη. Ο δημοσιογράφος συνομίλησε με την Νίκη Παπαγιάννη στο 2020mag που κατήγγειλε ερωτικές συνευρέσεις του καθηγητή του Αρσακείου, Γιάννη Λιγνάδη, με μαθήτριες του. Κι αυτό σκευωρία;
«Ο Δημήτρης Λιγνάδης είχε επανειλημμένα ξεπεράσει τα όρια της σχέσης δασκάλου – μαθητών, με συμπεριφορές παραβατικές και αποπλανητικές», αυτό διαβάσαμε σε επιστολή που συνέταξαν απόφοιτες και απόφοιτοι του Αρσακείου Ψυχικού, μέλη του Θεατρικού Ομίλου από το 1996 έως και το 2002 και η οποία δημοσιεύτηκε μετά την απολογία και εμπλέκει και τον αδελφό του, τον Γιάννη Λιγνάδη.
Τι λέει η Δικαιοσύνη;
Σύμφωνα με την πρόταση του εισαγγελέα, ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι ένοχος για τον βιασμό του Αλί, του πρώτου μηνυτή. Ένοχος για τον βιασμό του Σ., του δεύτερου μηνυτή και ένοχος για τον βιασμό του Π., του τρίτου μηνυτή. Το σκεπτικό του εισαγγελικού λειτουργού για την ενοχή Λιγνάδη έγκειται στο ότι αποδείχθηκαν πλήρως όσα κατήγγειλαν οι τρεις ανήλικοι κατά τον χρόνο τέλεσης της πράξης. Η πρόταση του εισαγγελέα δεν είναι σίγουρα η απόφαση της δίκης. Λέει όμως πολλά.
Διαβάζουμε στο Lignadis Trial Watch / Παρατηρητήριο Δίκης Λιγνάδη:
Κουρτέση: Η υπόθεση αυτή δεν αφορά δημοσιογράφους, ούτε ηθοποιούς, ούτε σκηνοθέτες ούτε παριστάμενους εδώ δικηγόρους ούτε τα τηλεοπτικά κανάλια. Αφορά σε αυτούς τους 4 καταγγέλοντες, και μετά την απόλυτα εμπεριστατωμένη πρόταση του εισαγγελέα, θέλω να πω για τον Σ. και ΠΦ. Τα θύματα αυτά που είναι υποχρεωμένα να έρθουν ενώπιόν σας αξιολογούνται ως προσωπικότητες. Σε τέτοιου είδους σοβαρή κατηγορία υφίστανται βάσανο με πάρα πολύ σκληρές ερωτήσεις, και με προσωπικές επιθέσεις θα έλεγε κανείς, υπέστησαν προσβολές, τους αποκάλεσαν επαγγελματίες ομοφυλόφιλους και βίζιτες. Ακόμα και αν ήταν σεξεργάτες δεν έχουν δικαίωμα στην προστασία του σώματός τους και της γενετήσιας ελευθερίας τους; Έτσι υποθέτουμε ότι μόνο όλοι εμείς που έχουμε μια θέση στην κοινωνία στερεοτυπική έχουμε δικαιώματα. Δεν είναι αξιόπιστοι γιατί είναι γκέυ; Γιατί είναι μετανάστες; Η κοινωνία δυστυχώς και εντός και εκτός δικαστηρίου, έτσι εκφράζεται. Επειδή στερούνται του παραδοσιακού περιβάλλοντος; Γιατί δεν πήγαν στο Πανεπιστήμιο; Επειδή δεν κάνουν τη δουλειά που κάνουμε εμείς; Είναι επειδή δεν μας αρέσει η εμφάνιση του Σ. και του ΠΦ;
Τι θα μπορούσε να μας κάνει λοιπόν να δεχτούμε αυτούς ανθρώπους ως θύματα βιασμού;
Πρέπει να είναι στην ίδια κοινωνική βαθμίδα με εμάς; Ήρθαν εδώ χωρίς κανένα κίνητρο και χωρίς καμία πρόθεση, απογυμνώθηκαν από κάθε προστασία της προσωπικότητάς τους, γνώριζαν ότι θα ακούσουν προσβολές. Ήρθαν και κατέθεσαν τι συνέβη στο πρωκτό τους επί 4 μέρες ο ένας, 6 ώρες και 2 μέρες ο άλλος. Τι συνέβαινε μέσα σε αυτό το σπίτι, αν είχε νερό, αν πήγαινε βρώμικος στον κατηγορούμενο, για ποιο λόγο η μάνα του τον παράτησε […] Αυτοί οι δυο απάντησαν σε όλες τις ερωτήσεις, υπάρχει με λίγα λόγια το μαχητό τεκμήριο του θάρρους που απαιτείται για την αποτύπωση αυτής της αλήθειας. Επιστέγασμα το Ελληνικό και η κυρία Μενδώνη, δεν τα ειρωνεύομαι αλλά είναι η υπερασπιστική γραμμή και καλείστε να τα εξετάσετε, χωρίς μαρτυρίες, χωρίς αποδείξεις, είναι ενώπιον σας, δεν γνωρίζω ποια είναι αυτά τα στοιχεία, δεν τα είδα. Οι μάρτυρες υπεράσπισής τους ήρθαν και κατέθεσαν ότι δεν είχε ποτέ επαφές με ανήλικα, η κα Κωστοπούλου το αξιολόγησε ότι μπορεί και να έχει αλλά δεν είναι αξιόποινο, αν εδώ είχαμε μια καθαρή επιλογή των τότε 17 χρονών σε μια ερωτική σχέση με τον κατηγορούμενο δεν θα το συζητούσαμε, εδώ καταγγέλλονται βιασμοί, όχι αποπλάνηση. Είναι πρωτοφανές για τα ελληνικά χρονικά, βιασμοί ανηλικών στα πλαίσια μιας χειραγωγικής σχέσης που εξυφαίνονταν κάθε μέρα, δεσμεύοντας το αποτέλεσμα από την καλλιέργεια αυτής της χειραγώγησης.
Συνελήφθη για τους εξής λόγους γιατί υπήρχαν εξαρχής σοβαρές ενδείξεις ενοχής, είναι ευαίσθητη η ηλικία των θυμάτων, η καλλιέργεια ενός κλίματος εμπιστοσύνης, η εκμετάλλευση της επαγγελματικής του ιδιότητας με μια εμμονή και μια επαγγελματική ροπή, η άσκηση βίας, η επιλογή προσώπων από ευάλωτες κατηγορίες, κυρίως αλλοδαπών, αυτά τότε το Φεβρουάριο του 2021. Ακολούθησαν 5 διαφορετικά δικαστικά συμβούλια, όλοι απεφάνθησαν ακριβώς τα ίδια, τη διατήρηση και την παράσταση αυτής της κρατήσεως με βιασμούς σε μια ιστορική αναδρομή 30 ετών δράσης, τυχαίες φήμες; Όλοι είναι αλλόφρονες; Τόσοι δικαστές ήταν εύκολο να πιστέψουν μια σκευωρία;
Μετρηθήκαμε με τη δίκη Λιγνάδη.
