Κάπου στο 2012 πίστευα πως είχα δει την πιο χωρίς λόγο εκδοχή του concept ΚΤΕΛ. Είχα μόλις πάρει το κουτάβι μου στα χέρια μου, ένα πλάσμα 20 ημερών και 10 -το πολύ- εκατοστών. Ο οδηγός μου είπε δεν υπήρχε καμία περίπτωση να μου επιτρέψει να πάρω το σκυλί πάνω στα καθίσματα μαζί μου και αν δεν δεχόμουν να το αφήσω να ταξιδέψει για 2 ώρες στο σημείο των αποσκευών, δεν υπήρχε περίπτωση να μπω στο όχημα. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά στα 20 σου δεν έχεις ακριβώς το πείσμα να διαφωνήσεις με έναν οδηγό ΚΤΕΛ. Μέσα στα χρόνια άκουσα πολλές φορές πως «αυτός είναι ο κανονισμός» και πως «δεν επιτρέπονται τα σκυλιά μέσα στα πούλμαν». Ψάχνοντας λίγο τους κανονισμούς για τις ανάγκες αυτού του κειμένου (θα καταλάβεις), βρήκα αυτό: «Τα ζώα πρέπει να μεταφέρονται υποχρεωτικά εντός του χώρου των επιβατών και πάντως σε καμία απολύτως περίπτωση στο χώρο αποσκευών (περιλαμβανομένης της περίπτωσης ζώων μέσα σε δέματα)». Σήμερα Τρίτη, δεν έχω καν το δικαίωμα να μιλάω για αυτό το σκηνικό με όρους παράλογου, μιας και ένα βίντεο σουρεαλισμού και παράνοιας του «σύμπαντος» των ΚΤΕΛ κάνει τον γύρο του Twitter από χθες.
Στο βίντεο αυτό, το οποίο έχει υποστεί επεξεργασία ώστε να προστατεύσει τα στοιχεία του πρωταγωνιστή του, ένας νεαρός, αρκετά ενοχλημένος, αρνείται να κάνει δυο πράγματα: να ζητήσει από τη σύντροφό του να φορέσει μπλούζα και να κατέβει από το ΚΤΕΛ. Αυτές ήταν οι δυο επιλογές τους. Όχι, δεν μπήκε topless μέσα στο λεωφορείο η κοπέλα, απλώς φορούσε ένα crop top, ένα κοντό μπλουζάκι τέλος πάντων. Ή bralette. Δεν θα χάσουμε χρόνο να ονοματίσουμε ακριβώς το κομμάτι του ρούχου. Το θέμα είναι πως αυτό, λόγω μήκους και λόγω έκτασης δέρματος που άφηνε ακάλυπτο, δεν άρεσε στον οδηγό (ποιος σας ρώτησε, στο μεταξύ) και ζήτησε από το ζευγάρι είτε η κοπέλα να φορέσει άλλη μπλούζα είτε να κατέβουν, αρνούμενος να τους πάει ως τη Θεσσαλονίκη. Αρνήθηκε να κάνει τη δουλειά του λόγω ενός κομματιού υφάσματος δηλαδή.
Προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός πως οι υπόλοιποι επιβάτες στέκονται κάπως αμέτοχοι στο όλο σκηνικό, που μοιάζει βγαλμένο από τα 50s. Ένας επαγγελματίας αρνείται να κάνει τη δουλειά του, δηλώνοντας τι ακριβώς; Προσβεβλημένος από ένα κομμάτι ρουχισμού; Το ζευγάρι παρόλα αυτά επιμένει. Και αυτό έχει ενδιαφέρον. Ξέρεις, δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα από το να παραιτηθείς απέναντι στο παράλογο. Και όμως εκείνοι δεν συμμορφώνονται με τον σεξισμό και την παράνοιά του, ρισκάρουν να καθυστερήσουν τόσο κόσμο από το να φτάσει στον προορισμό του και ας έχουν παλέψει υπερβολικά πολλή ώρα για κάτι το τόσο αυτονόητο. Ο οδηγός, στο μεταξύ, επιμένει να κατέβουν και να μην το κάνουν τόσο θέμα. Ποιο; Το ότι επιλέγει σύμφωνα με την προσωπική του αισθητική ποιον θα εξυπηρετήσει και ποιον όχι.
Πάντως για να είμαστε καλυμμένοι, δεν υπάρχει κανένα σημείο, που να βρήκα τουλάχιστον, που να κάνει λόγω για το πώς είναι κάποιος ντυμένος ευπρεπώς στο ΚΤΕΛ. Ουσιαστικά, ο οδηγός, σύμφωνα με τους κανονισμούς οφείλει να σέβεται τα δικαιώματα των επιβατών, πρώτο εκ των οποίων είναι το εξής:
«Κάθε πολίτης, και ιδιαίτερα τα άτομα με αναπηρία ή άτομα με μειωμένη κινητικότητα, δικαιούται όπως επιβιβαστεί και κάνει χρήση, χωρίς καμία άμεση ή έμμεση διάκριση, των δημόσιων οδικών μέσων μεταφοράς (Λεωφορεία) … καταβάλλοντας το εκ της νομοθεσίας οριζόμενο, ανά κατηγορία μεταφορικού μέσου, κόμιστρο.»
