Έχουμε περάσει και χειρότερα τα τελευταία χρόνια. Προφανώς. Πανδημία, πλημμύρες, πυρκαγιές. Ναι, προφανώς δεν είναι ό,τι χειρότερο έχουμε ζήσει, αλλά διάολε, αυτές οι μωβ μέδουσες είναι το κερασάκι στην τούρτα. Έχουμε περάσει κάποια δύσκολα χρόνια, ακόμα τα περνάμε. Έχουμε δώσει 2,5 ευρώ το λίτρο βενζίνη. Τσιμπήματα και ουρλιαχτά αξίζουμε; Οι μωβ μέδουσες πρακτικά είναι αυτή η ήπια σχετικά αφορμή για να ξεσπάσουμε όσα νεύρα κρατάμε τόσα χρόνια. Η θάλασσα είναι εδώ για να μας ηρεμεί. Για να μας υποδέχεται. Όχι για να μας τρομοκρατεί. Τέλος πάντων. Τελειώνει εδώ αυτό το rant και προχωράμε παριστάνοντας τους ψύχραιμους συντάκτες.

Οι μωβ μέδουσες φαίνεται να έχουν κάνει κάτι παραπάνω από μια απλή εμφάνιση στην Αττική. Στην πράξη, αρκετοί πληθυσμοί έχουν εμφανιστεί σε παραλίες στα Μέγαρα, την Ελευσίνα, τον Άγιο Κοσμά, τη Γλυφάδα, την Ανάβυσσο, τη Βάρη, τη Βουλιαγμένη και τη Σαρωνίδα. Αφήνουμε παρακάτω έναν χάρτη με τις παραλίες στις οποίες έχουν κάνει «ντου» οι μωβ μέδουσες, οι οποίες παρεμπιπτόντως, θεωρούνται ένα από τα πιο επικίνδυνα είδη της Μεσογείου.

Γιατί εμφανίστηκαν, θα αναρωτιέσαι κάπου κοντά στον πλανήτη απελπισία. Ως τώρα, ως κυριότερες αιτίες βλέπουν οι ειδικοί την κλιματική αλλαγή, καθώς και την υπεραλίευση μεγάλων ψαριών βλέπετε εκτός από τις χελώνες, θηρευτές των μεδουσών είναι και ο ξιφίας, ο τόνος και το φεγγαρόψαρο.

Όπως λογικά έχετε διαβάσει ήδη, οι μωβ μέδουσες εμφανίστηκαν στο Ιόνιο Πέλαγος, αλλά τα θαλάσσια ρεύματα τις παρέσυραν στο Αιγαίο, στον Θερμαϊκό και τη Χαλκιδική, στον Παγασητικό και τις Σποράδες, στα νότια της Εύβοιας και στις Κυκλάδες και τον Αργοσαρωνικό. Ναι τα μπάνια μας δεν φαίνεται να είναι ανέμελα. Μια ματιά στον χάρτη θα φέρει μια μικρή απελπισία, εκτός αν είστε τίποτα ατρόμητοι. Εμείς δεν είμαστε, ωστόσο δεν έχουμε φτάσει στο σημείο να μπαίνουμε σε κάποια από τα γκρουπ που έχουν δημιουργηθεί στο Facebook για αυτόν ακριβώς τον λόγο.

Πάντως, για να μη μας λέτε υπερβολικούς, το τσίμπημα της μωβ μέδουσας είναι επώδυνο λόγω της νευροτοξίνης που περιέχει. Πώς την αναγνωρίζεις;  από τα τέσσερα κύρια και τα οκτώ πιο μακριά και λεπτότερα πλοκάμια της, μαζί με ένα διάστικτο «καπέλο» και μοβ εσωτερικό, ενώ έχει συνήθη διάμετρο 6-10 εκατοστά. Όταν είναι νεαρή το χρώμα της είναι πορτοκαλί-καφέ και όταν ενηλικιώνεται παίρνει αυτό το έντονο πορφυρό-μωβ χρώμα. Τι τραβάμε…

Τι να έχεις μαζί σου στην παραλία πέρα από αντηλιακό, πετσέτα, νερό και μπίρες;

  • Μια πλαστική κάρτα (π.χ. παλιά πιστωτική).
  • Ένα τσιμπιδάκι.
  • Ένα κυπελλάκι (π.χ. ουροσυλέκτης).
  • Λίγο μαγειρική σόδα (αναλογία 1:1 με θαλασσινό νερό).
  • Αντιισταμινικό χάπι.
  • Κάποια κορτιζονούχα κρέμα όπως π.χ. fucicort.

Τι κάνεις αν σε τσιμπήσει;

  • Πλένεις προσεκτικά με θαλασσινό νερό, χωρίς να τρίβεις άτσαλα την περιοχή του τσιμπήματος.
  • Εφαρμόζεις ένα μίγμα ένα μίγμα θαλασσινού νερού και μαγειρικής σόδας (σε αναλογία 1:1) για δύο λεπτά, ώστε να σταματήσει οποιαδήποτε επιπλέον έκκριση δηλητηρίου από πιθανά υπολείμματα κυττάρων πλοκαμιών που έχουν μείνει στο δέρμα.
  • Χρησιμοποιείς μια πλαστική τραπεζική κάρτα για να αφαιρέσεις το μείγμα της μαγειρικής σόδας καθώς και οποιαδήποτε τυχόν υπολείμματα από το δέρμα μας
  • Εφαρμόζεις πάγο πάνω στο τσίμπημα για 5-15 λεπτά. Ο πάγος ή ακόμη και κάποιο παγωμένο αναψυκτικό, θα πρέπει να είναι μέσα σε σακούλα ή κάποιο άλλο περίβλημα, όπως ένα ύφασμα ή μπλουζάκι.
  • Αν ο πόνος δεν υποχωρήσει, βάζεις πάγο για άλλα 5-15 λεπτά.  Αν ο πόνος επιμένει, συμβουλεύεσαι έναν γιατρό (ή φαρμακοποιό) για να σου συνταγογραφήσει παυσίπονα ή αντιφλεγμονώδεις κρέμες.
  • Όχι, δεν τυλίγεις το σημείο του τσιμπήματος. Δεν βάζεις γλυκό νερό, οινόπνευμα, ξύδι. Ούτε αμμωνία.

Σύμπαν, φτάνει!