Μην κάνετε τη γνωστή ερώτηση «τι βλέπεις τον τελευταίο καιρό» γιατί η απάντηση, το πιθανότερο, είναι να βασίζεται σε αθώα(;) ψεματάκια. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, για παράδειγμα, οι περισσότεροι άνθρωποι στο Ηνωμένο Βασίλειο παρακολούθησαν περισσότερο το Pornhub παρά το BBC News, ενώ σύμφωνα με μια μελέτη του 2020, η πλατφόρμα ροζ περιεχομένου λαμβάνει περισσότερη επισκεψιμότητα από το Amazon, το Reddit και το Netflix (το οποίο το έχει ρίξει και αυτό στο σεξ).

Οπότε, ποια η ουσία να ρωτήσετε κάποιον τι βλέπει αυτόν τον καιρό στο Netflix; Ξέρετε την απάντηση. Αυτό που θα έπρεπε μας απασχολεί, όμως, δεν είναι τόσο νέο Squid Game, αλλά το τι συμβαίνει όταν οι άνθρωποι γύρω μας περνούν το χρόνο τους κάνοντας επικίνδυνες βουτιές σε ρατσιστικά στερεότυπα, μισογυνιστικές φαντασιώσεις και τις εμμονές με «stepmothers».

Με αφορμή τα παραπάνω λοιπόν και εφόσον η πορνογραφία εξακολουθεί να είναι ένα ταμπού θέμα στις μέρες μας, η Σουηδή σκηνοθέτις Ninja Thyberg αποφάσισε να την αγκαλιάσει στο ντεμπούτο της με το Pleasure. «Μακάρι το πορνό να ήταν κάτι που έκανες μόνος σου και να μην είχες αντίκτυπο σε τίποτα», είπε ο 37χρονη σκηνοθέτης στο Dazed. «Αλλά είναι σεξουαλική διαπαιδαγώγηση για όλους στον πλανήτη, επειδή δεν βλέπουμε ποτέ τολμηρό σεξ κάπου αλλού».

«Σχεδόν όλο το πορνό φτιάχνεται από την ανδρική οπτική γωνία. Ως γυναίκες, μαθαίνουμε ότι το σεξ έχει να κάνει με το να είμαστε σέξι και ότι οι διαφορετικές στάσεις ικανοποιούν τον άντρα. Η συνολική αντρική ματιά στα πάντα είναι πραγματικά επιζήμια και επηρεάζει, πιθανώς, τη σεξουαλική ζωή όλων μας».

Σε ένα αεροδρόμιο, η 19χρονη Linnéa (Sofia Kappel) δέχεται την ερώτηση για το αν πετάει για δουλειά ή για αναψυχή. Σε αυτήν την ηλικία, ισχύουν και τα δύο: με το ψευδώνυμο Bella Cherry, η νεαρή κοπέλα λαχταρά να γίνει ένα «κορίτσι του Spiegler», το όνομα που δίνουν στους ηθοποιούς ερωτικών ταινιών που διαχειρίζεται ο Mark Spiegler, ένας πραγματικός μάνατζερ που υποδύεται τον εαυτό του.

Όταν το Pleasure ξεκίνησε ως 15λεπτη μικρού μήκους ταινία το 2013, η πλοκή του επικεντρώθηκε επίσης σε μια νεαρή γυναίκα που έπρεπε να κάνει διπλό πρωκτικό ώστε να απογειώσει την καριέρα της, πράγμα που σημαίνει ότι η Thyberg καταγράφει την πορνογραφία για σχεδόν μια δεκαετία. Καθώς δεν υπάρχει βιομηχανία ενηλίκων στη Σουηδία («φαίνεται ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο παρακολουθούν πορνό που παράγεται στο Λος Άντζελες»), η σκηνοθέτης επισκέφτηκε τα στούντιο στο Λος Άντζελες και έγινε φίλη με ανθρώπους του κλάδου, πολλοί από τους οποίους εμφανίζονται στο Pleasure. «Νόμιζα ότι ήξερα τόσα πολλά και αποδείχθηκε ότι δεν ήξερα τίποτα. Η αμερικανική ιδεολογία είναι τόσο διαφορετική από τη σουηδική».

Ως 16χρονη, η Thyberg ήταν μία ακτιβίστρια κατά της πορνογραφίας που συνελήφθη επειδή «σαμποτάριζε» καταστήματα που πουλούσαν πορνό. Μαζί με μια φίλη της, θα έκλεινε και την είσοδο ενός κοντινού στριπτιτζάδικου. «Αλλά μετά από λίγο, οι γυναίκες βγήκαν και είπαν, ‘μας αφαιρείς το εισόδημα. Παρακαλώ μην το κάνετε αυτό’. Έτσι αρχίσαμε να μαζεύουμε χρήματα για να πληρώσουμε τις στρίπερ. Ήμασταν απλώς έφηβοι που προσπαθούσαμε να κάνουμε το σωστό».

Με την αισθητική του ντοκιμαντέρ, το Pleasure είναι συχνά εκπαιδευτικό. Πριν από κάθε σκηνή σεξ, η Bella υπογράφει συμβόλαια και συμφωνεί με τον σκηνοθέτη σχετικά με τις ατάκες, το τι θα κάνει και τι δεν θα κάνει στην κάμερα και ένα εναλλακτικό safe word αν κάτι δεν πάει καλά. «Οι συνθήκες εργασίας μπορεί να είναι απολύτως ηθικές και μπορείτε να τραβήξετε τέτοιου είδους περιεχόμενο χωρίς να ξεπεράσετε τα όρια κανενός. Υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που απολαμβάνουν το BDSM και το power play».

«Οι εργαζόμενοι κάνουν αυτό για το οποίο πληρώνουν οι πελάτες. Πρέπει να το αντιμετωπίσουμε σε ένα πιο δομικό, πολιτιστικό επίπεδο. Βλέποντας πορνό, μπορούμε να δούμε ότι ο ρατσισμός είναι παρών, επειδή αυτό αναζητούν κρυφά οι άνθρωποι». Αν δεν ήταν η πανδημία, το Pleasure θα είχε κάνει πρεμιέρα στις Κάννες 2020 και αντ ‘αυτού κυκλοφόρησε στο Sundance 2021 με διθυραμβικές κριτικές και μια εξαγορά από την A24. Ωστόσο, ορισμένες από τα άτομα που έπαιξαν στο Pleasure έχουν έκτοτε επικρίνει δημόσια την Thyberg. Η Lucy Hart είπε στο IndieWire ότι η ταινία «δεν είναι πολύ sex-positive» και «απλώς ένα ακόμη παράδειγμα των mainstream μέσων ενημέρωσης που εκμεταλλεύονται τις εργάτριες του σεξ».

Η Thyberg παραδέχεται ότι δεν περίμενε αυτές τις απαντήσεις, αλλά σημειώνει ότι το παράπονα πηγάζουν από το περιεχόμενο της ταινίας η οποία είναι «πολύ ειλικρινής» για τη βιομηχανία. «Ναι, βλέπουμε γυμνό, αλλά ήθελα να μείνω μακριά από το να κάνω οτιδήποτε φαίνεται πορνογραφικό», λέει η Thyberg. «Είναι από τη σκοπιά της Bella. Έχω ακούσει ανθρώπους να λένε: ‘θα πάρει λίγο χρόνο για να θέλω να κάνω ξανά σεξ μετά από αυτό’. Υπάρχουν όλα τα πράγματα που πρέπει να κάνουν οι γυναίκες και να κρύβουν για να δημιουργήσουν μια ανδρική φαντασίωση. Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που δεν είναι σέξι και αφορούν το πορνό».