Ίσως να φταίει που με τα talent shows δεν έχω ιδιαίτερη επαφή, αλλά χρειάστηκε να περάσουν τρία χρόνια και η κυκλοφορία ενός τραγουδιού για να δω (και έμεινα από τους τελευταίους) την Klavdia να σαρώνει στη σκηνή του The Voice. Ίσως να φταίει που πολύ δύσκολα θα πήγαινα σε συναυλία του Διονύση Σαββόπουλου, οπότε δεν την είδα (πάλι πριν τρία χρόνια) να μοιράζεται το stage με τον τραγουδοποιό που άνοιξε λεωφόρους στο ελληνικό τραγούδι. Ίσως τέλος να φταίει μια μόνιμη αναβλητικότητα και έτσι δεν την είδα ούτε όταν εμφανίστηκε στο live του πιο ενδιαφέροντα pop τραγουδιστή αυτή τη στιγμή, του Good Job Nicky στο περσινό SNF Nostos Festival.
H Klavdia κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες το πρώτο της κομμάτι, το «Lonely Heart» (Panik Records), αρκετά διαφορετικό από το ύφος που μας έχει συνηθίζει, αλλά χάρη στην ξεχωριστή φωνή της αφήνει το στίγμα της.
Κάπως καταχρηστικά (καθώς δεν είναι καν 20) μιλά στο Roaring 20s για αυτό το καλοκαίρι που σηματοδοτεί την αρχή μιας διαδρομής που φαίνεται ότι θα καταλήξει πολύ μακριά.
Θα ήθελα να μοιραστείς μαζί μας την πρώτη σου μουσική ανάμνηση…
Οι πρώτες μου μουσικές αναμνήσεις από το τραγούδι είναι όλες από το σχολείο. Πάντα λάτρευα να συμμετέχω στις γιορτές και να τραγουδώ με τη χορωδία. Ήμουν και στη τοπική χορωδία του ωδείου μας.
Και η πιο καθοριστική;
Η πιο καθοριστική έως τώρα ήταν σίγουρα η blind audition μου στο The Voice. Ήταν η έναρξη της επαγγελματικής πλέον μουσικής μου πορείας.
Πότε ένιωσες ότι το τραγούδι είναι αυτό που θες;
Στην ηλικία των 10 περίπου ανακάλυψα πως η μουσική είναι πραγματικά αυτό που θέλω να κάνω στη ζωή μου και αυτό που με γεμίζει. Παραμένω προσηλωμένη στη μουσική και χαίρομαι που το όνειρό μου έχει αρχίσει να γίνεται πραγματικότητα.
Σε μικρή ηλικία, όσο ακόμα ήσουν μαθήτρια, πήρες την απόφαση να συμμετάσχεις σε talent shows (Ελλάδα έχεις ταλέντο, The Voice). Ποιο ήταν το κίνητρο πίσω από αυτή την επιλογή;
Ήμουν πάντα μεγάλη fan των talent shows, τα παρακολουθούσα φανατικά. Περίμενα πάντα να μεγαλώσω έτσι ώστε να μπορέσω να συμμετάσχω και να μοιραστώ με τον κόσμο την αγάπη που έχω για το τραγούδι.
Δεν ένιωσες ότι η τηλεοπτική έκθεση, με όρους που δεν καθορίζεις εσύ, ίσως να μην ήταν για σένα;
Όχι, δεν το ένιωσα ποτέ αυτό. Γενικά δεν το ανέλυσα πολύ. Έφτασα στο επιτρεπτό όριο ηλικίας και δήλωσα αμέσως συμμετοχή χωρίς δεύτερη σκέψη. Το ήθελα τόσο πολύ, που δεν ρώτησα καν τους γονείς μου!
Αν δεν έχεις βρεθεί στο The Voice, πιστεύεις ότι θα ακούγαμε σήμερα τη δουλειά σου ή θα έπρεπε να περιμένεις μερικά χρόνια ακόμα;
Πιστεύω πως θα την ακούγατε. Αν δεν ήταν το The Voice σίγουρα θα υπήρχε ένας άλλος τρόπος να φτάσει στα αφιά σας. Ακόμα κι αν δεν ήταν το ίδιο εύκολος, όσο το να πάρεις μέρος σ’ ένα talent show, θα τον ακολουθούσα.
Το πρώτο σου κομμάτι, «Lonely Heart», ήταν κατά κάποιο τρόπο μια έκπληξη καθώς είναι αρκετά διαφορετικό σε σχέση με τα κομμάτια που έχεις έως τώρα τραγουδήσει. Πώς το επέλεξες;
Μου παρουσιάστηκε μια μέρα στο studio το “Lonely Heart” και το αγάπησα από το πρώτο δευτερόλεπτο που το άκουσα. Η μελωδία του μίλησε πραγματικά στη ψυχή μου, σε συγκινητικό σημείο. Φυσικά αυτό δεν θα γινόταν αν δεν υπήρχε η δημιουργική ομάδα των Arcade και ο Pade που έγραψαν το τραγούδι, καθώς και η Panik Records. Τους ευχαριστώ και δημόσια, όπως ευχαριστώ και τον κόσμο που έχει αγκαλιάσει το “Lonely Heart“.
Επίσης, σε αυτό το πρώτο κομμάτι πέρασες από το Κλαυδία στο Klavdia. Είναι το εξωτερικό ο στόχος σου;
Είναι και το εξωτερικό ο στόχος μου. Θα ήθελα η μουσική μου να ανοίξει τα φτερά της και να φτάσει όσο πιο μακριά γίνεται. Θα ήταν το ιδανικό για εμένα κι αυτό που ονειρεύομαι από πολύ μικρή. Βέβαια, ακόμα είμαι στα πρώτα μου δισκογραφικά βήματα και πάντα θέλω να εξελίσσομαι και να κατακτώ νέους στόχους.
Αν έπρεπε να βρεθείς σε αυτές τις ερημικές και υπέροχες τοποθεσίες του video clip του «Lonely Heart», ποια 3 albums θα έπαιρνες μαζί σου για να τα ακούς;
Θα έπαιρνα σίγουρα το album «Dawn» της Yebba. Η συγκεκριμένη μιλάει στη ψυχή μου όσο καμία άλλη. Ο τρόπος μου ερμηνεύει και μεταδίδει αυτό που θέλει να πει μέσα από τα τραγούδια της, για εμένα, θεωρείται ανατριχιαστικός. Το επόμενο θα ήταν το album «Raised Under Grey Skies» του JP Cooper. Είναι από τα all time favorite που έχω. Ο JP Cooper είναι πραγματικά από τους σπουδαιότερους σε αυτό που κάνει και θα ήθελα πολύ να τον γνωρίσω μια μέρα από κοντά. Last but not least, το τελευταίο άλμπουμ θα ήταν το «Sweetener» της Ariana Grande. Την ακούω από πολύ πολύ μικρή την Ariana και κατά κάποιο τρόπο μεγάλωσα με αυτήν και τα τραγούδια της. Σίγουρα θα την επέλεγα σε μια εκδρομή στα ερημικά μέρη του video clip του «Lonely Heart».
Θα δούμε στο μέλλον και δουλειές σου στιχουργικά; Έχεις ήδη κομμάτια έτοιμα; Θα σε ενδιάφερε αυτή η πτυχή της τραγουδοποιίας;
Θα ήθελα πολύ να κάνω κάποια δική μου δουλειά στιχουργικά στο μέλλον, αλλά δεν το επιδιώκω κιόλας. Το στιχουργικό κομμάτι είναι κάτι που δεν έχει ξεκλειδωθεί ακόμα στη περίπτωσή μου και δεν θα ήθελα να το πιέσω έτσι ώστε να βγει κάτι που ίσως δεν είναι αληθινό. Θεωρώ πως κάποια στιγμή, αν συμβεί, θα έρθει μόνο του και θα μου χτυπήσει τη δημιουργική πόρτα. Ίσως με τον καιρό τα βιώματα μου να είναι αυτά που θα με βοηθήσουν σε αυτό.
Η συνεργασία με τον Διονύση Σαββόπουλο πώς προέκυψε;
Ο κύριος Διονύσης το 2019 έκανε το project «Woodstock» το οποίο αφορούσε το festival Woodstock. Σ’ αυτό η φαεινή ιδέα που είχε ήταν να μπλέξει τα δικά του τραγούδια εκείνης της εποχής με τα αντίστοιχα του Woodstock. Επειδή μιλάμε για Woodstock, χρειαζόταν ανθρώπους για να τραγουδήσουν τα ξενόγλωσσα κομμάτια. Πάνω στην έρευνά του, ανακάλυψε ένα βιντεάκι μου από το “Voice” και του φάνηκε πολύ ενδιαφέρον. Επικοινώνησε μαζί μου and the rest is history.
Μπορείς να μου περιγράψεις τη στιγμή που έμαθες ότι θα τραγουδήσεις μαζί του; Τι ένιωσες;
Ένιωσα μια τεράστια τιμή και αντίστοιχα μια ευθύνη να μπορέσω να βγάλω ασπροπρόσωπο τον κύριο Σαββόπουλο και τους ανθρώπους του που με εμπιστεύτηκαν. Ήταν η πρώτη μου επαγγελματική δουλειά, βλέπετε. Ίσως και να μη είχα συνειδητοποιήσει πλήρως πόσο μεγάλο και σπουδαίο ήταν αυτό που μου συνέβαινε.
Είχες επαφή με τη δισκογραφία του;
Τα τραγούδια του τα μαθαίναμε και τα μελετούσαμε στο σχολείο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά που τραγουδήσαμε με τη χορωδία σε μια γιορτή το τραγούδι του «Ο Καραγκιόζης». Όταν μου τηλεφώνησε η μάνατζερ του την πρώτη φορά, αποτυπώθηκε η εικόνα από τη σχολική γιορτή στο μυαλό μου αμέσως. Είναι το πιο αγαπημένο μου τραγούδι από τον κύριο Σαββόπουλο λόγω των όμορφων αυτών αναμνήσεων που έχω από το σχολείο.
Επίσης, έχεις εμφανιστεί και με τον Good Job Nicky. Φαίνεται ότι μπορείς να βρίσκεις χώρο δίπλα σε καλλιτέχνες ετερόκλιτους. Το νιώθεις και εσύ έτσι, ότι δηλαδή όπου και αν βρεθείς μπορείς να βρεις χώρο για σένα και για το μουσικό σου ύφος;
Η αλήθεια είναι ότι μπορώ να κουμπώσω και να προσαρμοστώ γρήγορα και εύκολα σε αρκετά μουσικά είδη. Αυτό θεωρώ πως συμβαίνει γιατί μου αρέσουν παρά πολλά μουσικά είδη, δεν στέκομαι σ’ ένα μόνο. Ακούω τα πάντα και τραγουδώ αντίστοιχα τα πάντα. Το ύφος του Νικόλα (Good Job Nicky) και αυτό που λέει μέσα από τη μουσική του μου μιλάει πολύ. Θεωρώ ότι είμαστε πολύ κοντά μουσικά και δυο ψυχές που μπορούν να επικοινωνήσουν. Δέσαμε από το πρώτο δευτερόλεπτο. Τον θαυμάζω πολύ και χαίρομαι που συνεργαζόμαστε.
Τι δεν γνωρίζουμε ακόμα για εσένα, αλλά πιστεύεις ότι πρέπει να μάθουμε;
Αυτό που μάλλον δεν γνωρίζετε είναι ότι εκτός από το πάθος που έχω για το τραγούδι, έχω μεγάλο πάθος και για τον χορό. Θα ήθελα πολύ σε κάποιο επόμενο video clip να δείξω και τις χορευτικές μου ικανότητες, οι οποίες ως επί το πλείστον είναι δουλεμένες στο σπίτι. Έκανα κάποια μαθήματα χορού πιο μικρή, αλλά εντάξει, δεν θέλω να θέσω πολύ ψηλά τον πήχη (χαχα!).
Φωτό: Σταύρος Λαδικός
