Παραδοσιακά, τα βιβλία, τα θεατρικά έργα και τα κόμικς ήταν μια υπερβολικά καλή πηγή υλικού για ταινίες από την αρχή του Χόλιγουντ. Θυμηθείτε, για παράδειγμα, το A Christmas Carol, το οποίο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην μεγάλη οθόνη το 1901 και έκτοτε έχει διασκευαστεί άπειρες φορές, σε βαθμό που κάποιος το θεωρεί δεδομένο.
Όμως, ενώ ορισμένες ταινίες αναδημιουργούν προσεκτικά το πρωτότυπο σενάριο που βασίζεται σε κάποιο βιβλίο και μάλιστα βήμα προς βήμα, υπάρχουν άλλες που τα βλέπουν περισσότερο ως ένα σκαλί, ως κάτι που θα τους οδηγήσει στο αποτέλεσμα το οποίο οι σκηνοθέτες θέλουν και το οποίο δεν έχει καμία σχέση με το τι είχαν οι συγγραφείς στο μυαλό τους μόλις έγραφαν το «the end» στην τελευταία σελίδα.
Εδώ είναι μερικές από τις μεγαλύτερες αλλαγές που έκαναν οι σκηνοθέτες στα βιβλία που επέλεξαν να μεταφέρουν στον κινηματογράφο. Όχι, οι συγγραφείς δεν χάρηκαν ιδιαίτερα.
A Clockwork Orange
Ο Stanley Kubrick είχε τη συνήθεια να αναστατώνει τους συγγραφείς των βιβλίων που επέλεξε να διασκευάσει και αυτό είναι πλέον κάτι γνωστό και στη διαβόητη κινηματογραφική μεταφορά του A Clockwork Orange, «δόξασε το σεξ και τη βία», όπως παραπονέθηκε ο συγγραφέας Anthony Burgess. Γιατί ναι, σίγουρα έκανε μια σημαντική αλλαγή στο βιβλίο. Η ταινία του Kubrick τελειώνει με τον αντιήρωα πρωταγωνιστή Alex (Malcolm McDowell) να συνειδητοποιεί ότι οι συνθήκες που τον έκαναν να αποστρέφεται τη βία και το σεξ έχει αναιρεθεί, υπονοώντας ότι θα επιστρέψει στους παλιούς του τρόπους.
Στο μυθιστόρημα του Burgess, υπάρχει ένα τελευταίο κεφάλαιο που ακολουθεί αυτό, στο οποίο ο Alex δεν μπορεί να βρει τη χαρά στην υπερβολική βία, δίνοντας μια κάπως πιο φωτεινή νότα στο τέλος της ταινία. Η αρχική δημοσίευση του A Clockwork Orange στις ΗΠΑ παρέλειψε επίσης το κεφάλαιο και ο Kubrick είπε ότι δεν γνώριζε το χαμένο μέρος της ιστορίας μέχρι να αρχίσει τα γυρίσματα. Φυσικά, δεν σκέφτηκε ποτέ να το προσθέσει.
Watchmen
Οπτικά μιλώντας, η ταινία Watchmen του Zack Snyder είναι πολύ, πολύ κοντά στο θρυλικό κόμικ στο οποίο βασίζεται. Η πιο φανερή αλλαγή που έκανε ο Snyder όμως ήταν η αντικατάσταση της ψεύτικης εξωγήινης εισβολής του Alan Moore με μια πλοκή που βασίζει τις επιθέσεις στη Γη στον Doctor Manhattan. Οι περισσότεροι άνθρωποι, βέβαια, συμφωνούν ότι η αλλαγή είναι προς το καλύτερο και ότι ήταν απολύτως λογική. Δυστυχώς, όμως, μια πιο δύσκολη αλλαγή που δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε είναι η παντελής έλλειψη ειρωνείας στην προσαρμογή του Snyder στο ανατρεπτικό και σατιρικό αριστούργημα των Moore και Dave Gibbons.
The Shining
Ένα άλλο κλασικό του Kubric που αναστάτωσε τον δημιουργό του και μέχρι και σήμερα, η κινηματογραφική μεταφορά του The Shining διχάζει τους σινεφίλ αλλά και τους βιβλιόφιλους. Επιφανειακά, οι ιστορίες είναι οι ίδιες: ο προβληματικός συγγραφέας Jack Torrance, η σύζυγός του και ο γιος του, μετακομίζουν σε ένα απομακρυσμένο ξενοδοχείο για τους χειμερινούς μήνες. Καθώς ο Jack προσπαθεί να ξεπεράσει το writer’s block του, το απαίσιο ξενοδοχείο Overlook κάνει τα «μαγικά» του και σιγά σιγά αρχίζει να τον τρελαίνει.
Το βιβλίο του Stephen King εξηγεί με σαφή λεπτομέρεια τι ακριβώς συμβαίνει με τον Jack και το σκοτεινό παρελθόν του ξενοδοχείου, ενώ η εκδοχή του Kubrick είναι περίεργη και διφορούμενη, με πολλές από τις εμβληματικές στιγμές της να είναι εντελώς πρωτότυπες. Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί o King δεν λατρεύει την ταινία, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η είναι ανατριχιαστική και εμβληματική.
I am Legend
Η μεταφορά του 2007 του I Am Legend με πρωταγωνιστή τον Will Smith από τον Richard Matheson καταργεί τους ανατριχιαστικούς βρικόλακες που βγαίνουν τη νύχτα και χρησιμοποιεί τα ζόμπι και ήταν στα πάνω τους εκείνη την εποχή. Αυτό θα μπορούσαμε να το συγχωρήσουμε, αλλά αλλάζοντας την κορύφωση της ιστορίας, η ταινία χάνει εντελώς το νόημα του τίτλου του βιβλίου όπως και την ανατροπή. Στο μυθιστόρημα, ο ήρωάς μας συνειδητοποιεί ότι είναι ένας «θρύλος» ανάμεσα στον πολιτισμό των ευφυών βρικολάκων, ένα τέρας που καταδιώκει την ημέρα και τους δολοφονεί. Είναι ο κακός, βασικά.
Forrest Gump
Η εκδοχή του Forest Gump στο μυθιστόρημα του Winston Groom το 1986 δεν μοιάζει και πολύ με την εικόνα αλλά τον τρόπο που έπαιξε ο Tom Hanks. Έχει σεξουαλική ζωή, βρίζει πολύ, είναι κάτι σαν μαθηματικός και αναλαμβάνει δουλειές όπως αυτή του αστροναύτη, του πρωταθλητής σκακιού και του κασκαντέρ. Όσο για την Jenny, απλώς παντρεύεται κάποιον άλλο αντί να πεθάνει από επιπλοκές που σχετίζονται (πιθανώς) με AIDS. Ο Groom σίγουρα δεν εντυπωσιάστηκε και κάποτε δήλωσε πως «μην αφήνετε ποτέ κανέναν να κάνει μια ταινία βασισμένη στην ιστορία της ζωής σας».
